معرفی قرص ترکیبی سینومیکس (آملودیپین و والسارتان)
موارد مصرف و عوارض سینومیکس
سینومیکس (SYNOMIX) یک قرص ترکیبی است که از آملودیپین و والسارتان ساخته شده و برای درمان فشارخون مورد استفاده قرار می گیرد. آملودیپین یک مسدودکننده‌ی کانال کلسیم دی‌هیدروپیریدین و والسارتان مسدودکننده‌ی گیرنده‌ی آنژیوتانسین است. سینومیکس برای درمان و کاهش فشار خون در موارد زیر استفاده می‌شود:
- در مورد بیمارانی که مونوتراپی (درمان با یک داروی اصلی) برای کنترل مشکل آن‌ها کافی نیست.
- به عنوان درمان اولیه در بیمارانی که احتمالاً برای کنترل فشار خونشان نیاز به داروهای چندگانه است.
کاهش فشار خون می‌تواند ریسک مشکلات قلبی و عروقی کشنده و غیرمهلک، به خصوص سکته قلبی و آنفارکتوس ماهیچه‌ی قلبی را کاهش دهد.
ملاحظات عمومی در مورد سینومیکس
- ماگزیمم اثر دارو در طول دو هفته به دست می‌آید.
- ممکن است با دیگر داروهای ضد فشار خون بالا تجویز شود.
- این دارو ممکن است به عنوان درمان تکمیلی برای بیمارانی تجویز شود که فشار خونشان با مونوتراپی کنترل نشده است.
- در افرادی که واکنش جانبی به مونوتراپی نشان می‌دهند و باعث محدودیت دوز مصرفی می‌شود، ممکن است پزشک از ترکیب آملودیپین و والسارتان استفاده کند که دارای دوز کمتری از آن داروی اصلی است.
- در صورتی که به عنوان درمان اصلی استفاده شود: ابتدا با دوز ۱۶۰/۵ میلی‌گرم شروع می‌شود و سپس در صورت نیاز، غلظت آن تا حداکثر ۳۲۰/۱۰ میلی‌گرم در روز افزایش پیدا می‌کند.
عوارض جانبی قرص سینومیکس
شایع‌ترین دلیل قطع مصرف داروی سینومیکس و عدم ادامه‌ی درمان با این دارو، تورم دست‌ها و پاها (تورم محیطی) و سرگیجه بود.
- افت فشار خون: قبل از شروع، غلظت مایع برون سلولی تنظیم شود.
- افزایش احتمال آنژین و/یا آنفارکتوس ماهیچه‌ی قلبی
- نظارت بر عملکرد کلیه و میزان پتاسیم در افراد مستعد و در معرض خطر
موارد منع مصرف قرص فشار سینومیکس
- هرگونه حساسیت شدید به هر ماده
- عدم تجویز و مصرف همزمان آلیسکیرن (نوعی دارو) با سینومیکس در بیماران دیابتی
تداخلات دارویی سینومیکس
- در صورتی که سیمواستاتین (داروی کاهنده‌ی فشار خون) همراه با آملودیپین تجویز شود، دوز مصرف سیمواستاتین نباید از ۲۰ میلی‌گرم در روز تجاوز کند.
- مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروییدی (NSAID) ممکن است منجر به افزایش ریسک آسیب‌های کلیوی و کاهش اثرات ضد فشار خون شود.
- سیستم بازدارندگی دوگانه‌ی رنین – آنژیوتانسین: افزایش ریسک آسیب‌های کلیوی، افت فشار خون، و افزایش پتاسیم خون
- لیتیوم: افزایش غلظت سرمی لیتیوم و مسمومیت لیتیومی
مصرف سینومیکس در دوران بارداری و شیردهی
مصرف داروهایی که روی سیستم رنین – آنژیوتانسین تاثیر می‌گذارند در دوماهه‌ی دوم و سوم بارداری منجر به کاهش عملکرد کلیوی جنین و افزایش بیماری‌های نوزادی و مرگ می‌شود. اولیگوهیدرامنیوس حاصله (کاهش مایع درون رحمی) می‌تواند همراه با هیپوپلازی ریه‌ی جنین و ناهنجاری استخوانی اسکلتی باشد.
هنوز مشخص نیست که آیا آملودیپین در شیر مادر منتشر می‌شود یا نه. و حالا که اطلاعات دقیقی در این‌باره در دست نیست، توصیه می‌شود در صورتی که آملودیپین برای مادر تجویز شد، از ادامه‌ی شیردهی به نوزاد صرف‌نظر کند.
در مورد والسارتان هم چنین اطلاعاتی در دسترس نیست. البته والسارتان در شیر موش‌های شیرده دیده شده، اما نمی‌توان سطح داروی موجود در شیر حیوانات را به درستی با میزان داروی موجود در شیر انسان مورد مقایسه قرار داد.
به طور کلی، از آن‌جا که خیلی از داروها در شیر مادر وارد می‌شوند و ریسک بروز خطرات بالقوه در نوزادانی که در معرض سینومیکس قرار دارند، وجود دارد، بنابراین بر حسب اهمیت دارو برای سلامت مادر، باید یکی از این دو تصمیم اتخاذ شود: یا باید مصرف سینومیکس متوقف شود و یا شیردهی به نوزاد ادامه نیابد.
عوارض جانبی قرص سینومیکس در دوران بارداری
عوارض جانبی و مشکلات بالقوه‌ی مربوط به ابتدای تولد عبارتند از: هیپوپلازی جمجمه، آنوریا (بی‌ادراری)، نارسایی کلیوی، و مرگ. بنابراین، با توجه به موارد یاد شده به محض این که بارداری تایید شد، مصرف سینومیکس را متوقف کنید. چنین عواقبی به طور معمول با مصرف این داروها در دوماهه‌ی دوم و سوم بارداری رابطه دارند.
در اکثر مطالعاتی که ناهنجاری‌های جنینی را بعد از مواجهه با مصرف داروهای ضد فشار خون بالا در سه ماهه‌ی اول مورد بررسی قرار داده‌اند، اثرات داروهای موثر بر سیستم رنین – آنژیوتانسین از دیگر عوامل ضد فشار خون بالا قابل تمیز نبوده‌اند. بنابراین خیلی مهم است که فشار خون بالای مادر در دوران بارداری کنترل شود تا عواقب ناخوشایندی در انتظار مادر و جنین نباشد.
در موارد خاصی که به جای داروهایی که روی سیستم رنین – آنژیوتانسین تاثیر می‌گذارند، جایگزین درمانی دیگری برای بیمار وجود ندارد، باید به مادر در مورد ریسک‌های بالقوه‌ی دارو برای جنین آگاهی داد. فرد باید برای بررسی محیط درون مایع آمنیوتیک، به طور متوالی سونوگرافی انجام دهد. اگر در این بررسی‌ها پزشک متوجه اولیگوهیدرامنیوس شود، دستور قطع مصرف سینومیکس را می‌دهد، جز در مواردی که زندگی مادر به مصرف این دارو وابسته باشد.
همچنین، بر اساس هفته‌ی بارداری می‌توان از بررسی جنین هم استفاده کرد. با این حال، هم مادران و هم پزشکان باید مطلع باشند که با وجود این آزمایش‌ها، باز هم ممکن است اولیگوهیدرامنیوس مخفی بماند، تا زمانی که دیگر جنین دچار آسیب‌های غیر قابل برگشت شود. بنابراین، معاینه‌ی دقیق نوزادانی که سابقه‌ی مواجهه‌ی درون رحمی با سینومیکس دارند، از لحاظ فشار خون پایین، اولیگوریا (کاهش دفع ادرار) و افزایش پتاسیم خون بسیار مهم است.
شرایط نگهداری از سینومیکس
- دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
- در دمای زیر ۳۰ درجه‌ی سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری شود.
- هر بسته شامل سه ورق ده‌تایی قرص است.
بیشتر بخوانید:
همه چیز در مورد قرص متورال ۵۰ (متوپرولول )
کاهش کلسترول همراه با تغذیه مناسب و داروهای گیاهی
لیزینوپریل : لیزینوپریل داروی ضد فشار خون + عوارض جانبی این دارو
