متفورمین هیدروکلراید و مصرف آن در زمان بارداری

متفورمین هیدروکلراید

قرص متفورمین 500 انتخاب اول برای کنترل دیابت نوع 2 است و معمولا برای کنترل بهتر دیابت نوع 2 متفورمین همراه با گلی بن کلامید یا دیگر داروهای دسته سولفونیل اوره تجویز می شود. زمان مصرف متفورمین بعد از غذا است که بتوان عوارض گوارشی متفورمین را به حداقل رساند. متفورمین برای لاغری و کاهش وزن و همچنین برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز ممکن است تجویز شود. نام تجاری معروف متفورمین گلوکوفاژ است.با دلگرم همراه باشید.

درمان ديابت نوع 2، بخصوص در بيماران اضافه وزن، زمانی که مدیریت رژیم غذایی و ورزش به تنهایی نیست در نتیجه کنترل مناسب glycaemic.در بزرگسالان متفورمين 850 میلی گرم قرص ممکن است به عنوان monotherapy و یا در ترکیب با دیگر عوامل ضد دیابتی خوراکی یا انسولین استفاده می شود. در کودکان از 10 سال سن و نوجوانان، قرص متفورمين ممکن است به عنوان monotherapy و یا در ترکیب با انسولین استفاده می شود.کاهش عوارض ديابت در نوع اضافه وزن 2 ديابتى درمان بیماران با متفورمين به عنوان خط اول درمان پس از شکست رژیم غذایی نشان داده شده است.

Monotherapy و ترکیبی با دیگر عوامل قند، خوراکی

• شروع دوز معمول قرص 2 یا 3 بار در روز در طول یا پس از صرف غذا داده است. پس از 10 تا 15 روز دوز باید بر اساس اندازه گیری قند خون تنظیم می شود. افزایش آهسته دوز ممکن است تحمل دستگاه گوارش را بهبود بخشد.

حداکثر دوز متفورمين 3 g روزانه، گرفته شده به عنوان تقسیم به سه دوز توصیه می شود.

• اگر انتقال از دیگر خوراکی ضد ديابتي در نظر گرفته شده است، عامل دیگر قطع و شروع متفورمين در دوز بالا نشان داد.

ترکیبی با انسولین

متفورمين و انسولین ممکن است در درمان ترکیبی برای دستیابی به کنترل بهتر قند خون استفاده شود. متفورمين با توجه به شروع دوز معمول یک قرص در 2 – 3 بار روزانه در حالی که مقدار مصرف انسولین را بر اساس اندازه گیری قند خون تنظیم شده است.

افراد مسن

با توجه به پتانسیل برای کاهش عملکرد کلیه ها در افراد مسن، مقدار مصرف متفورمين براساس عملکرد کلیه باید تنظیم شده باشد. ارزیابی منظم بررسي لازم است. متفورمین تولید کبدی و جذب روده ای گلوکز را کاهش داده و حساسیت بافتی به انسولین را بهبود می بخشد و به این ترتیب باعث پایین آمدن قند خون می شود.اوج تاثیر متفورمین 2 تا 3 ساعت است و دفع ادراری دارد.

نکات با اهمیت

متفورمین انتخاب اول در کنترل دیابت نوع 2 می باشد. زیرا اثربخشی مناسبی دارد، عوارضی مانند هیپوگلایسمی ندارد و از نظر قیمت و هزینه نیز مناسب است.
نهایتا تا 2500 میلی گرم در روز می توان از متفورمین استفاده کرد یعنی حداکثر دوز روزانه متفورمین 2500 میلی گرم است که در 2 تا 3 مرحله در روز تقسیم می شود.
زمان مصرف متفورمین بعد از غذا است.
یکی از نام های تجاری معروف متفورمین گلوکوفاژ است که متفورمین گلوکوفاژ در بازار دارویی موجود می باشد.
واکنش مناسب درمانی به متفورمین به صورت کاهش نشانه های دیابت (هایپوگلایسمی و هایپرگلایسمی) و تنظیم قند خون ظاهر می گردد.
مصرف اصلی متفورمین برای کنترل دیابت نوع دو است اما مصارف جانبی دیگری نیز دارد. متفورمین در درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک استفاده می شود. همچنین متفورمین برای لاغری و کاهش وزن نیز کاربرد دارد. متفورمین باعث لاغری می شود برعکس داروهای سولفونیل اوره مانند گلی بن کلامید که افزایش وزن می دهد. اما متفورمین و کاهش وزن تحت نظر پزشک مجاز می باشد.
یکی از عوارض شایع متفورمین مشکلات گوارشی است.
متفورمین در بیمارانی که مشکلات تنفسی و ریوی و مشکل قلبی دارند می تواند باعث ایجاد اسیدوزلاکتیک شود که در صورت بروز این مشکل بیمار سریعا بستری می شود.
یکی از تداخلات دارویی مهم متفورمین با سایمتیدین است زیرا سایمتیدین می تواند باعث افزایش غلظت متفورمین تا 60 درصد شود.

Monotherapy و ترکیبی با انسولین

• قرص متفورمين را می توان در کودکان از 10 سال سن و نوجوانان استفاده می شود.

• شروع دوز معمول قرص 500 میلی گرم یا 850 میلی گرم یک بار روزانه در هنگام غذا خوردن و یا بعد از غذا است.

پس از 10 تا 15 روز باید تنظیم شده بر اساس اندازه گیری قند خون. افزایش آهسته دوز ممکن است تحمل دستگاه گوارش را بهبود بخشد. حداکثر دوز متفورمين 2 گرم روزانه گرفته تا 2 یا 3 دوز منقسم است توصیه می شود.

موارد منع مصرف

• حساسیت بیش از حد متفورمين هیدروکلراید و یا به هر یک از پر کننده.

• بيماران ديابتى دچار کتواسيدوز ديابتي کما پیش

• نارسایی کلیوی یا اختلال در كليه (كراتينين ترخیص andlt; 60 میلی لیتر در دقیقه)

شرایط حاد با پتانسیل عملکرد کلیه به تغییر مانند:

• کم آبی
• عفونت های شدید
• شوک
• درون رگی تجویز عوامل يدزد

حاد یا مزمن بیماری که هیپوکسی بافت می شود مانند:

• نارسایی قلبی یا تنفسی
• اخیر انفارکتوس میوکارد
• شوک
• نارسایی کبد و مسمومیت حاد الکل اعتیاد به الکل
• شیردهی

هشدارهای ویژه و موارد احتیاط برای استفاده

اسیدوز لاکتیک

اسیدوز لاکتیک است نادر, اما جدی (بالای مرگ و میر در غياب درمان سریع)، عوارض متابولیک است که می تواند رخ دهد به علت تجمع متفورمين. موارد گزارش شده از اسیدوز لاکتیک در بیماران تحت درمان با متفورمين در بيماران ديابتي مبتلا به نارسايی کليه قابل توجهی رخ داده است. بروز اسیدوز لاکتیک می تواند و باید توسط نیز ارزیابی سایر عوامل خطر مرتبط مانند کنترل ضعیف دیابت، کتوز، طولانی مدت روزه، مصرف بیش از حد الکل، نارسایی کبد و هر نوع بیماری که همراه با هیپوکسی کاهش می یابد.

تشخيص

خطر اسیدوز لاکتیک باید صورت نشانه های غیر اختصاصی مانند گرفتگی با اختلالات گوارشی، درد شکم و asthenia شدید در نظر گرفته.اسیدوز لاکتیک اسیدی تنگی نفس، درد شکم و هیپوترمی پس از کما مشخص می شود. آزمايشگاهي تشخيصي pH خون کاهش لاکتات پلاسما بالاتر از 5mmol/L و آنیون افزایش شکاف و لاکتات/پیروات نسبت دارد. اگر اسیدوز متابولیک مشکوک است, متفورمين هیدروکلراید باید قطع شود و بیمار باید hospitalised بلافاصله.

عملکرد کلیه

همانطور که تحت درمان با متفورمين توسط کلیه ها دفع می شود، سطح كراتينين سرم باید قبل از شروع درمان تعیین و پس از آن به طور منظم

• حداقل سالانه در بيماران با عملکرد کلیوی طبیعی.

• سطح حداقل دو تا چهار بار در سال در بيماران مبتلا به کراتينين سرم در حد بالایی از حالت عادی و در افراد مسن.

کاهش عملکرد کلیه ها در افراد مسن مکرر و بدون علامت است. توجه ویژه باید در موقعیت های که در آن عملکرد کلیه ممکن است، برای مثال زمانی که آغاز انتجبرت درمانی یا درمان با مدر و در هنگام شروع درمان با NSAID اختلال اعمال

مدیریت عامل کنتراست ید

همانطور که تجويز داخل وريدي مواد کنتراست يدزد در مطالعات رادیولوژی می تواند منجر به نارسایی کلیه, متفورمين باید قبل و یا در زمان تست قطع شود و به توان تا 48 ساعت پس از آن و تنها پس از عملکرد کلیه reinstituted شده ارزیابی دوباره و به طبیعی پیدا

جراحی

متفورمين هیدروکلراید باید 48 ساعت قبل از عمل جراحی انتخابی تحت عمومی و نخاعی و یا بیهوشی peridural قطع شود. درمان ممکن است به راه اندازی مجدد زودتر از 48 ساعت پس از عمل جراحی و یا سرگیری تغذیه خوراکی و تنها اگر عملکرد کلیوی طبیعی ایجاد شده است.

کودکان و نوجوانان

تشخيص ديابت نوع 2 باید به تایید قبل از درمان با متفورمين آغاز شده است.هیچ اثر متفورمين در رشد و بلوغ در مطالعات بالینی کنترل شده یک سال مدت زمان اما نه بلند مدت در این خاص نقاط در دسترس هستند شناسایی شده است.

بنابراین، پیگیری دقیق اثر متفورمين در این پارامترها در کودکان تحت درمان با متفورمين به ویژه کودکان از قبل pubescent توصیه می شود

کودکان بین 10 تا 12 سال سن

تنها 15 نفر بین 10 تا 12 سال سن در مطالعات بالینی کنترل شده در کودکان و نوجوانان قرار می گرفتند. اگر چه اثر متفورمين و ایمنی در کودکان زیر 12 از اثربخشی و ایمنی در کودکان بزرگتر متفاوت بود، احتیاط خاصی توصیه می شود زمانی که تجویز شده برای کودکان بین 10 تا 12 سال سن.

عوارض جانبی

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی متفورمین می توان به موارد زیر اشاره کرد

• GI: تهوع، استفراغ، اسهال، نفخ شکم، بی اشتهایی، طعم فلز در دهان
• Other: سردرد، ضعف، آنمی مگالوبلاستیک، اسیدوز لاکتیک، درماتیت، راش جلدی

مصرف در بارداری و شیردهی

متفورمین در بارداری جز گروه B می باشد. قرص متفورمین برای بارداری با احتیاط و تحت نظر متخصص و در صورت نیاز مصرف می شود.
مصرف متفورمین در شیردهی توصیه نمی شود.

اقدامات احتیاطی دیگر:

• تمام بیماران باید به رژیم غذایی خود را با توزیع منظم مصرف کربوهیدرات در طول روز ادامه. بیماران مبتلا به اضافه وزن رژیم غذایی انرژی محدود خود ادامه می باید.

• آزمون های آزمایشگاهی معمول برای کنترل دیابت به طور منظم باید انجام شود.

• تحت درمان با متفورمين به تنهایی هرگز باعث hypoglycaemia، اگر چه احتیاط توصیه شده است که در ترکیب با انسولین و sulfonylureas استفاده می شود.

خواهشمنديم اگر سوال يا نکته‌اي براي مطلب متفورمین هیدروکلراید

در ذهن شما باقي مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و ساير کاربران به اشتراک بگذاريد.

—————————————————————————-

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی