همه چیز در مورد تزریق تتابولین
تزریق تتابولین (تتانوس – تتاگام) براي ايجادايمني انتقالي عليه بيماري كزاز در افراد زخمي كه زخم آنها با اسپور باكتري كزاز آلوده شده باشد، استفاده ميشود. شایان ذکر است که ابتلا به کزاز منجر به ایجاد ایمنی در برابر بیماری نمیشود. بنابراین انجام واکسیناسیون جهت جلوگیری از عود مجدد بیماری یکماه بعد از بهبودی توصیه میشود. در صورت مسافرتهای بین المللی بهتر است یک دوز جدید واکسن کزاز تزریق شود.
باکتریها (کلستریدیوم تتانی) که تقریبا همه جا ، بویژه در خاک ، کود و گرد و غبار وجود دارند. باکتریها ممکن است از طریق هر گونه شکاف در پوست از جمله سوختگیها یا زخمهای سوراخ شده وارد شوند. سموم حاصل از باکتریها به اعصابی میروند که انقباض عضلات را کنترل میکنند و باعث اسپاسم عضلانی و تشنج میگردند.
واکسن کزاز اغلب به عنوان جزئی از واکسن سهگانه DPT (دیفتری، کزاز،سیاه سرفه) به کودکان تزریق میشود. این تزریق فرد را در برابر سه بیماری، دیفتری( عفونت تنفسی و گلو )، سیاه سرفه و کزاز ایمن میکند. آخرین مدل این واکسن شامل دیفتری، شبه سم کزاز و سیاه سرفه بدون سلول میباشد (DtaP) و آنهم شامل 5 دوز میباشد که بطور معمول در بازو یا ران اطفال تزریق میشود.
سنین تزریق تتابولین بطور عادی طبق برنامه کشوری عبارتند از : 2 ماهگی، 4 ماهگی، 6 ماهگی، 18-15 ماهگی، 6-4 سالگی و بزرگسالان باید به صورت مرتب هر 10 سال یک دوز واکسن یادآور کزاز تزریق نمایند.
در صورت وجود زخم کثیف یا عمقی اگر از آخرین دوز دریافتی واکسن 5 سال گذشته باشد، لازم است یک دوز واکسن کزاز تزریق گردد. دوز یادآور واکسن کزاز به طور معمول همراه با دوز یادآور واکسن دیفتری به صورت واکسن نوع بالغین یا (Td) تزریق میشود.
اکثر موارد بیماری کزاز شدید بوده و علیرغم درمان منجر به مرگ میگردد. مرگ اغلب در اثر انقباض مجاری هوایی، عفونتهای تنفسی و اختلال در سیستم عصبی خودکار رخ میدهد. سیستم عصبی خودکار قسمتی از سیستم عصبی است که کنترل عضلات قلبی، عضلات غیر ارادی و غدد را بر عهده دارد. بیماران بهبود یافته از کزاز گاهی به مشکلات روانی مبتلا میشوند و به مشاوره روانپزشکی نیازمند میگردند. پس اگر دوران کودکی واکسن کزاز دریافت نکردهاید به پزشک مراجعه و واکسن نوع بالغین یا Td را تزریق نمائید.
عفونت کزاز نیازمند یک دوره طولانی درمان در یک مرکز بهداشتی میباشد. درمان شامل مصرف یک ضد سم نظیر TIG میباشد. هر چند ضد سم تنها میتواند سموم غیر متصل به بافت عصبی را خنثی نماید. داروهایی جهت آرام بخشی و فلج عضلانی تجویز میشوند که در این صورت نیاز به روشهای حمایتی از مجاری هوایی وجود دارد. پزشک ممکن است برای مقابله با باکتری کزاز آنتیبیوتیک خوارکی یا تزریقی تجویز کند.
نحوه تاثیر تزریق تتابولین
اين فرآورده حاوي گلوبولينهاي ضدسم اختصاصي عليه سم توليد شده توسط Clostridium tetani است. پادتن كزاز داراي نيمه عمري معادل 5/3 تا 5/4 هفته مي باشد. از 24 ساعت بعد از تزريق سطوح پادتن انتقالي قابل تشخيص خواهد بود و براي 21 روز در سطح مطلوب باقي خواهد ماند.
مقدار و دوز تزریق تتابولین
تزریق تتابولین برای پيشگيري:
بلافاصله بعد از ايجاد جراحت (و احتمال آلودگي زخم با باكتري كزاز مثل وجود خاك) و بعد از انجام تست حساسيت مقدار 3000 واحد از پادزهر را بايد داخل عضلاني تزريق كرد.
تزریق تتابولین برای درمان:
در صورت بروز علائم كزاز، بعد از انجام ملاحظاتي در مورد حساسيت و واكنشهاي سرمي، بايد 200000 واحد پادزهر را داخل وريدي تزريق كرد. روزهاي بعد 50000 واحد پادزهر را بايد هر روز داخل عضلاني تزريق كرد، تا هنگامي كه تمام علائم بيماري از بين برود.
هشدارها هنگام تزریق تتابولین
1 ـ قبل از تزريق تتابولین آزمون حساسيت انجام شود.
2 ـ به دليل كوتاه بودن اثر اين پادزهر نباید از آن براي پيشگيري استفاده شود. اگرچه ميتوان از تزریق تتابولین براي كودكان واكسينه نشده و درمعرض خطر ابتلا استفاده كرد. در اين صورت بايد به طور همزمان براي ايجاد ايمني فعال توكسوئيد كزاز نيز تزريق شود.
3 ـ آزمون حساسيت: مقدار 0/2 ميليليتر از محلول رقيق شده (10:1 براي افرادبدون سابقه و 100:1 براي افراد با سابقهآلرژي) از سرم طبيعي اسب يا پادزهر را بايد زيرجلدي تزريق كرد. بعد از 30 دقيقه در صورت عدم واكنش 0/2 ميلي ليتر از فرآورده رقيق نشده بايد تزريق شود، در صورت عدم واكنش حساسيتي ميتوان مقدار كافي از اين پادزهر را مصرف كرد.
عوارض جانبی تزریق تتابولین
درد و سفتي در محل تزريق ، كهير و آنژيوادم از عوارض جانبي عمده اين فرآورده مي باشند.
تداخلات دارویی هنگام تزریق تتابولین
به دليل تداخل اثر با واكسن هاي ويروسي، تا سه ماه بعد از تزريق ايمنوگلوبولين ضدكزاز، بايد از تجويز واكسن هاي ويروسي امتناع كرد.
نكات قابل توصيه در تزریق تتابولین
1 ـ اين پادزهر فقط سم باكتري Clostridium tetani را خنثي ميكند و اثري برخود باكتري ندارد. بنابراين علاوه بر تزريق پادزهر، ساير درمانهاي زخم ضروري است. ضدعفوني زخم بوسيله تركيبات يد اثرت تخريبي قابل ملاحظهاي بر سم باكتري نيز دارد.
2 ـ در صورتي كه فرد به سرم حساسيت داشته يا قبلا با توكسوئيد كزاز واكسينه شده باشد، بيمار بايد فقط يك نوبت تزريق توكسوئيد كزاز دريافت كند و نيازي به تزريق پادزهر نيست.
3 ـ به منظور درمان بيماري كزاز، علاوه برمصرف پادزهر، همزمان درمانهاي جراحي و علامتي شامل مصرف آنتيبيوتيكها، آرامبخشها، ضدتشنجها و شلكنندههاي عضلاني ضروري ميباشد.
4 ـ فرآورده را بايد در دماي بين 2-8 درجه سانتيگراد نگهداري و از انجماد آن جلوگيري كرد.
نکاتی در رابطه با مراقبت از زخم ها
تميز نگاه داشتن زخم
ابتدا زخم را با آب تميز بشوئيد. زخم و اطراف آن را با يک صابون بادقت تميز نماييد.
توجه به منبع بيماري
زخم هاي ناشي از سوزن يا ديگر برش هاي عمقي، گزيدگي حيوانات و به ويژه زخم ها کثيف شما را در گروه پر خطر براي ابتلا به عفونت کزاز قرار مي دهد. در اين صورت پزشک زخم شما را تميز مي نمايد و پس از تجويز آنتي بيوتيک، دوز يادآور کزاز را به شما تزريق مي نمايد.
مصرف آنتي بيوتيک
بعداز شستن و تميز کردن زخم، يک لايه آنتي بيوتيک هاي (کرم يا پماد) نظير نئوسپورين با پلي سپورين بر روي زخم قرار دهيد. اين آنتي بيوتيک ها بهبود زخم را تسريع نمي کنند اما با مهار رشد باکتري ها و ايجاد مصونيت، بدن را در ترميم زخم ياري مي نمايند. برخي اجزا در پمادها باعث ايجاد لکه هاي پوستي خفيف مي شوند در صورت بروز لکه هاي پوستي مصرف پماد را متوقف سازيد.
پوشش زخم
در معرض هوا بودن زخم به بهبودي آن کمک مي نمايد، اما پانسمان زخم را تميز نگاه داشته و از ايجاد عفونت هاي مضر جلوگيري مي کند. تاول هاي تخليه شده بايد تا زمان بهبود پانسمان شوند.
تعويض پانسمان
پانسمان روزانه و در صورت مرطوب بودن سريع تر تعويض مي شوند. در صورت حساسيت به برخي از باندها و چسب ها از گاز استريل و چسب هاي کاغذي استفاده شود.
بیشتر بخوانید:
تزریق آمپول و مواردی که باید هنگام تزریق رعایت شود
موارد مصرف و عوارض آمپول سوستانون چیست؟
آمپول ضد حساسیت راه حل درمان انواع آلرژی!
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم