علت و درمان بالینیت : لکه های قرمز روی کلاهک آلت تناسلی
علت ایجاد لکه های متمایل به قرمز بروی کلاهک و آلت تناسلی
بطور میانگین، یک نفر در هر ۲۵ پسر ختنه نشده و یک نفر در هر ۳۰ مرد ختنه نشده در زندگی خود به بالینیت دچار می شوند. پسرها در سن زیر ۴ سال و مردان غیر ختنه نشده بیشتر در معرض ابتلا به بالانیت قرار دارند، اما بالانیت در هر سنی ممکن است رخ دهد.
فموزیس حالت غیرطبیعی اناتومیکی می باشد که در آن پوست ختنه گاه تنگ شده و موجب می شود سر آلت به راحتی از پوست ختنه گاه بیرون نیامده و درون آن محبوس بماند. در این حالت به علت به وجود آمدن محیطی مناسب برای رشد عوامل ایجاد کننده، ریسک ابتلا به بالانیت افزایش می یابد.
در جوامعی که ختنه نمی شوند، زمانی که پسرها به سن ۵ سالگی می رسند، پوست ختنه گاه به آسانی به عقب برمی گردد و ریسک بالانیت کاهش پیدا می کند.
نشانه ها و علائم بالانیت شامل:
- پوست درخشان و تنگ شدگی در کلاهک آلت
- قرمزی اطراف کلاهک آلت
- التهاب، خارش و سوزش کلاهک آلت
- ترشح غلیظ و ناصاف در زیر پوست ختنه گاه
- بوی نامطبوع ترشحات
- تنگی پوست ختنه گاه که به راحتی به عقب برنمی گردد.
- سوزش و درد در هنگام ادرار
- درد در ناحیه آلت
- وجود غدد مترشحه متورم در اطراف آلت
ممکن است ۲ الی ۳ روز پس از نزدیکی، ترشح، سوزش و قرمزی در زیر پوست ختنه گاه ایجاد شود. شایان ذکر است که برخی از علائم بالانیت ، مشابه عفونت های منتقله جنسی یا برفک می باشند.
زمانیکه آلت بیمار به دلیل شرایط آناتومیک خاص، نتواند به راحتی از پوست ختنه گاه بیرون آید آنگاه در ریسک ابتلا به بالینیت مکرر می باشد در نتیجه پزشک در این شرایط ممکن است ختنه را پیشنهاد دهد.
یک راه حل دیگر به منظور جداسازی پوست ختنه گاه از آلت ، ایجاد یک برش طولی کوچک در بالای پوست ختنه گاه است. شستشوی ناحیه تناسلی با آب و نشستن در وان آب گرم باعث کاهش علائم می شود.
علل ایجاد بالانیت
همانطور که در بالا اشاره شد این عارضه میتواند علت های متعددی داشته باشد از جمله دیگر علت های این بیماری : شایعترین عواملی که موجب بالانیت می شوند، عفونت با کاندیدا آلبیکانس می باشد. کاندیدا از خانواده قارچ ها محسوب شده که عامل برفک می باشد.
باکتریایی:
این عامل می تواند به سادگی و با سرعت بالا در محیط گرم و مرطوب زیر پوست ختنه گاه تکثیر شود.
عفونت های منتقله از راه جنسی:
از جمله این بیماری ها، ویروس هرپس سیمپلکس (تبخال تناسلی)، کلامیدیا و سیفلیس می باشد.
درماتیت یا التهاب لایه درم پوست:
نوعی التهاب است که به علت تماس مستقیم با محرک ها و یا واکنش آلرژیک رخ میدهد.
نکته: در موارد بسیار خاص، ارتباط بین بالینیت و وجود سرطان پوست در آلت دیده شده است.
از جمله مواردی که باعث التهاب پوست می شود، سوزش و تحریک پوست به وسیله مواد محرک می باشد. برخی از این مواد شامل موارد زیر است:
- مواد شیمیایی استفاده شده در کاندوم یا پوشش ها، لوبریکانت ها یا مواد روان کننده و اسپرم کش ها
- مواد خوشبو کننده یا پودرهای شستشو و نرم کننده های لباس که کاملا شسته نشده اند و بر روی لباس باقی مانده اند.
- صابون های حاوی عطر و ژل های شستشوی حمام
- ریسک ابتلا بهبالینیت با شستشوی روزانه و خشک کردن آن به نحوی که کاملا خشک شود، کاهش می یابد. اگر چه شستشوی بیش از حد با صابون ممکن است این وضعیت را وخیم کند. دیابت مخصوصا اگر قند خون تحت کنترل نباشد، ریسک عفونت را افزایش می دهد.
- اگر گلوکز در ادرار وجود داشته باشد، ممکن است در پوست زیر ختنه گاه باقی بماند و کمک به تکثیر باکتری کند. همچنین فموزیس که در پیش تر گفته شد از عوامل مهم در ایجاد محیط گرم و مرطوب و تکثیر آسان تر باکتری ها می باشد.
- رابطه جنسی غیر ایمن، بهداشت پایین، تعبیه شدن سوند فولی و همچنین نزدیکی با جنس مونثی که مبتلا به برفک واژینال است می تواند باعث افزایش ریسک عفونت شود.
همچنین بخوانید:
علت کبودی آلت کودکان بعد از ختنه کردن چیست؟
چگونه آلت تناسلی بزرگ و سفتی داشته باشیم؟
تشخیص بالینیت
مشاهده و معاینه کامل ناحیه تناسلی و مشاهده قرمزی و التهاب کلاهک آلت قدم اولیه در تشخیص است. معاینه پوست از نظر وجود هرگونه درماتوز که ناحیه تناسلی را درگیر می کند الزامیست.
اگر بالانیت پس از پرهیز از محرک های قوی و حفظ بهداشت فردی و یا درمان عفونت های ممکنه، همچنان باقی بماند، ممکن است برخی از تست های تشخیصی زیر درخواست شود:
- نمونه از ترشحات و یا خود کلاهک به منظور یافتن عفونت
- نمونه ادرار جهت وجود گلوکز در ادرار
- تست خون جهت یافتن سطح گلوکز خون
- به طور نادر ممکن است بیوپسی از پوست ملتهب گرفته شود و جهت ارزیابی سلولی به آزمایشگاه فرستاده شود.
پیشگیری از بالینیت
مهم ترین نکته در رابطه با پیشگیری، حفظ بهداشت است. در هنگام شستشو، پوست ختنه گاه باید به عقب کشیده شود تا کلاهک کامل شسته شود.
تمام ناحیه تناسلی باید با آب گرم به آرامی شسته شود و اگر شوینده ای باعث تحرک و سوزش می شود باید از آن اجتناب کرد. حتی المقدور از شوینده های غیرصابونی طبیعی یا کرم های با پایه آب استفاده شود و به طور کامل خشک شود. در مردانی که مستعد بالانیت هستند ، پس از نزدیکی باید به طور کامل ناحیه ژنیتال خود را بشویند.
درمان خانگی بالینیت
هیچ درمان حقیقی جز حفظ بهداشت فردی وجود ندارد. توصیه های زیر نکات مهم در مورد درمان های خانگی هستند:
- روزانه به بهداشت ناحیه تناسلی خود توجه کنید.
- از صابون یا کف های استحمام یا هر شوینده دیگری که به عنوان عامل محرک محسوب می شوند، استفاده نکنید.
- پس از ادرار کردن ، ناحیه تناسلی را به طور کامل بشویید و کاملا خشک نمایید.
عوارض بالینیت چیست؟
درمان بالانیت معمولا ساده است اما عارضه در برخی موارد رخ می دهد. این عوارض شامل :
- ایجاد اسکار یا جوشگاه در مجرای خروجی آلت
- خونرسانی ناکافی به آلت
- دردناک بودن حرکت پوست ختنه گاه
