علت مثبت و منفی بودن VDRL در آزمایش خون

دسامبر 13, 2023

0 خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد

تفسیر آزمایش VDRL

VDRL با معنای لغوی آزمایشگاه تحقیقاتی بیماری مقاربتی یا venereal disease research laboratory برای تشخیص بیماری سیفلیس (syphilis) که جزء عفونت های منتقله از راه جنسی STI یا (sexually transmitted infection) می باشد، استفاده می شود. سیفلیس توسط باکتری ترپونما پالیدوم (Treponema pallidum) ایجاد می شود. نحوه ی آلوده کردن باکتری، نفوذ به پوشش داخلی دهان یا ناحیه ی تناسلی می باشد.

آزمایش VDRL به دنبال باکتری ایجاد کننده ی سیفلیس نمی باشد بلکه به بررسی آنتی بادی های ساخته شده در بدن، در پاسخ به آنتی ژن های تولید شده توسط سلول هایی که از باکتری ها آسیب دیده اند، می پردازد. آنتی بادی ها نوعی از پروتئین های تولید شده توسط سیستم ایمنی بوده که به دفاع در مقابل عوامل مهاجم مثل باکتری های و یا سم ها می پردازند. آزمایش برای این آنتی بادی ها مشخص کننده ی ابتلای فرد به سیفلیس می باشد.

برای تست VDRL لازم نیست که فرد علائم سیفلیس را نشان دهد زیرا این تست بررسی کننده آنتی بادی های تولید شده حاصل از عفونت سیفلیس بوده و به این که فرد علائم سیفلیس را نشان می دهد یا خیر، کاری ندارد.

مقادیر طبیعی : منفی

نکته : در افراد حامله و افراد بالای 70 سال می تواند بطور غیراختصاصی مثبت شود.

علت درخواست آزمایش VDRL

در صورتی که فرد احتمال ابتلا به سیفلیس را داشته باشد، پزشک درخواست تست VDRL را خواهد داد. علائم زودرسی که ممکن است پزشک برای آن ها درخواست این تست را دهد شامل :

زخم (sore) کوچک و بدون درد
تورم در غدد لنفاوی اطراف زخم ها
راش پوستی (skin rash) که خارش نداشته باشد

در موارد دیگر، ممکن است پزشک درخواست این تست را برای غربالگری سیفلیس دهد در صورتی که هیچ گونه علائم مرتبط با این بیماری را فرد نشان نمی دهد. برای مثال، پزشک درخواست این تست را برای غربالگری سیفلیس به عنوان بخش روتینی از مراقبت های هنگام بارداری، خواهد داد. این یک روند استاندارد بوده و به معنای آن نیست که پزشک احتمال داده باشد که فرد مبتلا به سیفلیس است.

همچنین پزشک می تواند درخواست تست سیفلیس را دهد در صورتی که فرد در حال درمان برای یکی دیگر از عفونت های منتقله از راه جنسی (STI) مانند گونوره آ (gonorrhea) باشد، یا فرد آلوده با HIV باشد و یا درگیر یک فعالیت جنسی پر خطر شده باشد. در صورتی که فرد برای سیفلیس درمان شده باشد، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC یا Centers for Disease Control and Prevention) توصیه می کند تست های پیگیری کننده برای اطمینان از نتیجه بخش بودن درمان و از بین رفتن عفونت، انجام شود.

روند آزمایش VDRL چگونه است ؟

معمولاً، تمام کاری که باید برای این تست انجام دهید این بوده که اجازه داده تا از شما خونگیری کنند. به طور معمول خونگیری از ورید آرنج یا بازو گرفته می شود. این نمونه ی خون به آزمایشگاه فرستاده شده و برای آنتی بادی های تولید شده در نتیجه ی سیفلیس، آزمایش می شود.

تست VDRL نیاز به ناشتایی یا مصرف کردن داروها، ندارد. در صورتی که پزشک بخواهد استثنایی قائل شود، در مورد آن قبل از انجام تست، به شما اطلاع خواهند داد. در صورتی که پزشک، مشکوک به پخش شدن عفونت به مغز گردد، می تواند درخواست تست مایع نخاعی را نیز دهد.

تفسیر نتایج آزمایش VDRL

اگر نتیجه ی تست برای آنتی بادی های سیفلیس منفی باشد، به معنای آن بوده که فرد مبتلا به سیفلیس نمی باشد. اگر نتیجه ی تست برای آنتی بادی های سیفلیس مثبت باشد، احتمالاً فرد (نه قطعاً) مبتلا به سیفلیس می باشد. در این صورت، پزشک تست های اختصاصی بیشتری را برای تأیید نتیجه ی به دست آمده، درخواست خواهد داد. تست ترپونمال (treponemal test) اغلب برای تأیید نتیجه ی مثبت تست به کار می رود. تست های ترپونمال به بررسی تولید آنتی بادی های خاص تولید شده در پاسخ مستقیم به عامل سیفلیس (ترپونما پالیدوم Treponema pallidum) می پردازد.

نتایج مثبت و منفی کاذب آزمایش VDRL

تست VDRL همیشه دقیق نمی باشد. برای مثال، اگر فرد، مبتلا به سیفلیس برای کمتر از 3 ماه باشد، ممکن است دارای نتیجه ی منفی کاذب (false-negative) باشد زیرا برای بدن انسان این مدت زمان نیاز است تا آنتی بادی ها را تولید کند. همچنین این تست در سیفلیس مرحله ی آخر (late-stage syphilis) غیر قابل اعتماد می باشد. شرایط زیر می تواند باعث نتیجه ی مثبت کاذب (false-positive) گردد :

HIV
بیماری لایم (Lyme disease)
مالاریا
پنومونی (pneumonia) : فقط انواع مشخص آن
لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (systemic lupus erythematosus)
تزریق وریدی دارو
توبرکلوزیس (tuberculosis)

در برخی موارد، بدن انسان حتی در صورت آلوده شدن با سیفلیس نیز تولید آنتی بادی نمی کند. پس در این موارد تست VDRL دقیق نخواهد بود.
آنتی بادی هایی که به عنوان نتیجه ی عفونت سیفلیس تولید می شوند، می توانند در بدن انسان حتی پس از درمان سیفلیس نیز باقی بمانند. بنابراین فرد همیشه می تواند نتیجه ی مثبتی برای آزمایش VDRL داشته باشد.

توضیحات راجع به آزمایش VDRL

سیفلیس بیماری عفونی سیستمیک است که توسط اسپیروکت ” ترپونما پالیدوم ” ایجاد می شود. این ارگانیسم اغلب از طریق تماس جنسی منتقل می شود. همچنین از طریق جفت نیز می تواند از مادر به جنین انتقال یابد.

چنانچه بیماری درمان نشود؛ افراد آلوده دچار عوارض برگشت ناپذیری همچون التهاب مفاصل، بیماری های قلبی عروقی(مانند درگیری دریچه ها) و مشکلات CNS نظیر اختلالات ذهنی و پارالیز (فلج) خواهند شد.

تشخیص آزمایشگاهی سیفلیس بر اساس تست های مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد. تست های مستقیم مانند نمونه برداری از زخم های سیفلیس؛ ارگانیسم عامل بیماری را شناسایی می کنند. در تست های غیر مستقیم نظیر تست های سرولوژی سیفلیس؛ آنتی بادی های ضد عامل بیماری شناسایی می شوند. این آنتی بادی ها زودتر از ۲ تا ۳ هفته پس از ظهور شانکر سیفلیسی؛ قابل شناسایی نیستند.(شانکر زخمی است که در محل ورود ارگانیسم به بدن ایجاد می شود)

ست های سرولوژی سیفلیس شامل VDRL، RPR و FTA-ABS است. تست های VDRL و RPR تست های غربالگری سیفلیس هستند. هر کدام از این تست های مثبت شود بایستی با تست FTA-ABS یا MHA-TP که حساس ترین روش تشخیصی سیفلیس است؛ تایید گردد.

عوامل مداخله گر در آزمایش VDRL

۱- در حاملگی و در افراد بالای ۷۰ سال می تواند به طور غیر اختصاصی مثبت شود.
۲- در صورتیکه سرم دِکمپلمانه ظرف ۴ ساعت آزمایش نشود، می بایست در هنگام آزمایش مجدداً به مدت ۱۰ دقیقه در ۵۶°C دکمپلمانه شود.
۳- گاهی به علت بالا بودن مقدار آنتی بادی رآژین (در ۲- ۱ درصد افراد مبتلا به سیفلیس ثانویه) پدیده منطقه ای مشاهده می شود و در نتیجه جواب آزمایش ممکن است به صورت منفی یا مثبت ضعیف دیده شود. در این گونه موارد باید آزمایش کمّی VDRL را انجام داد.

چشم انداز بلند مدت در مورد آزمایش VDRL

سیفلیس قابل درمان بوده ولی مهم است در صورتی که فکر می کنید در معرض آن قرار گرفته اید، با پزشک خود مشورت کنید. اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند در بدن پخش شده و باعث ایجاد عوارض در بدن انسان شود. تست VDRL یک تست کامل نیست ولی تست قابل اعتمادی است که می تواند اولین قدم برای کمک به تشخیص عفونت باشد. نکته ی مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که همیشه یک رابطه ی جنسی سالم داشته باشید و در صورتی که احتمال می دهید در معرض سیفلیس قرار داشته اید، سریعاً با پزشک خود در میان بگذارید.