علت بالا و پایین بودن Bill در آزمایش خون

تفسیر آزمایش Bill یا بیلی روبین

Bill یا بیلی روبین آزمایشی است که سطح بیلی روبین را در حالت توتال، دایرکت و این دایرکت در نمونه خون گرفته شده از بیمار مورد بررسی قرار می دهد. نتیجه آزمایش بیلی روبین می تواند در تشخیص بیماری های کبدی، پیگیری پیشرفت بیماری ها و روش های درمانی کمک کننده باشد.

نتیجه نرمال تست بیلی روبین توتال 1.2 میلی گرم بر دسی لیتر برای افراد بزرگسال و معمولا 1 میلی گرم بر دسی لیتر برای افراد زیر 18 سال است. نتیجه نرمال تست بیلی روبین دایرکت عموما 0.3 میلی گرم بر دسی لیتر است.

مقادیر طبیعی بیلی روبین

نوزادان:

• 1 روزه mg/dl 8.8
• 2روزه mg/ dl 11.3-1.3
• 3روزه mg/ dl 12.7-0.7
• 4 تا 6 روزه mg/ dl 12.6-0.1
• کودکان کمتر از یک ماه mg/ dl 1.0-0.2
• بزرگسالان: mg/ dl 1.2-0.1

نمونۀ مورد نیاز: نمونه خون وریدی یا در نوزادان نمونۀ خون پاشنه پا

آمادگی قبل از انجام آزمایش: براساس روش‌های مختلفی که استفاده می‌شود ممکن است احتیاج به ناشتایی باشد یا نباشد.

آزمایش Bill چیست؟

آزمایش بیلی روبین سطح بیلی روبین را در خون شما مورد سنجش قرار می دهد. بیلی روبین یک ماده به رنگ زرد- نارنجی است که در اثر شکست طبیعی گلبول های قرمز خون تولید می شود. بیلی روبین از کبد عبور می کند و در نهایت از بدن خارج می شود. بالاتر بودن سطح بیلی روبین خون از حالت نرمال نشان دهنده انواع مشکلات کبدی است. گاها ممکن است بالا بودن سطح بیلی روبین نشان دهنده افزایش میزان تخریب گلبول های قرمز خون باشد (همولیز).

علت انجام آزمایش Bill

آزمایش بیلی روبین معمولا به عنوان بخشی از مجموعه آزمایش ها برای بررسی سلامت کبد انجام می شود. آزمایش بیلی روبین ممکن است برای موارد زیر انجام شود:

• بررسی یرقان (بالا رفتن سطح بیلی روبین می تواند موجب زرد شدن پوست و سفیدی چشم های شما شود. رایج ترین استفاده از این تست، تست بیلی روبین نوزادان است)
• تشخیص وجود انسداد در مجاری صفراوی کبد شما
• کمک به تشخیص یا بررسی پیشرفت سایر بیماری های کبدی مانند هپاتیت
• کمک به تشخیص افزایش تخریب گلبول های قرمز خون
• پیگیری نحوه عملکرد درمان به کار گرفته شده
• کمک به ازریابی مسمومیت دارویی مشکوک

از جمله تست هایی که ممکن است به طور همزمان با تست بیلی روبین انجام شوند عبارتند از:

تست های عملکرد کبدی. مجموعه ای از آزمایش های خون هستند که سطح برخی از آنزیم ها یا پروتئین ها را در خون شما می سنجند.

آلبوبین و پروتئین توتال. سطح آلبومین (پروتیئن ساخته شده در کبد) و پروتئین توتال نشان دهنده عملکرد کبد در تولید پروتئین هایی در بدن هستند که برای مقابله با عفونت ها و انجام سایر فعالیت ها مورد نیاز هستند. بنابراین انجام آن در کنار تست بیلی روبین در ارزیابی عملکرد کبدی کمک کننده خواهد بود.

شمارش سلول های خونی. این تست که ممکن است همزمان با آزمایش بیلی روبین انجام شود، برخی از اجزا و مشخصات خون شما را مورد ارزیابی قرار می دهد.

زمان پروترومبین. تست زمان پروترومبین برای ارزیابی زمان انعقاد پلاسما مورد استفاده قرار می گیرد.

روش انجام آزمایش Bill

آزمایش بیلی روبین با استفاده از یک نمونه خونی انجام می شود. عموما خون به کمک یک سرنگ کوچک که وارد ورید ساعد شما می گردد گرفته می شود. این سرنگ به یک لوله متصل است که نمونه خون در آن جمع می گردد.

شما ممکن است حین ورود سرنگ به ساعدتان احساس درد کوتاهی داشته و بعد از خارج شدن آن نیز برای مدتی احساس ناراحتی داشته باشید. نمونه خون برای تست بیلی روبین نوزادان معمولا با ایجاد برش در پوست پاشنه نوزاد گرفته می شود. احتمال کبودی خفیف در محل برش وجود دارد.

نتایج آزمایش Bill

نتیجه آزمایش بیلی روبین خون به صورت بیلی روبین دایرکت، این دایرکت و بیلی روبین توتال گزارش می شود. بیلی روبین توتالترکیبی از بیلی روبین دایرکت و ایندایرکت است. معمولا شما نتیجه آزمایش بیلی روبین را به صورت بیلی روبین توتال و دایرکت دریافت می کنید. نتیجه نرمال تست بیلی روبین توتال 1.2 میلی گرم بر دسی لیتر برای افراد بزرگسال و معمولا 1 میلی گرم بر دسی لیتر برای افراد زیر 18 سال است. نتیجه نرمال تست بیلی روبین دایرکت عموما 0.3 میلی گرم بر دسی لیتر است.

این نتایج در آزمایش بیلی روبین ممکن است اندکی میان آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. نتایج نرمال تست بیلی روبین همچنین ممکن است در خانم ها و کودکان اندکی متفاوت باشد و تحت تاثیر برخی غذاها، داروها یا ورزش های سنگین قرار گیرد. پزشک را از غذاها و داروهای مصرفی و میزان فعالیت خود آگاه سازید؛ بدین ترتیب تفسیر نتیجه آزمایش بیلی روبین به درستی انجام می گیرد.

پایین بودن بیلی روبین در آزمایش اغلب نگران کننده نیست. بالا رفتن سطح این ماده در آزمایش بیلی روبین می تواند نشان دهنده آسیب یا بیماری کبدی باشد.

سطح بالای بیلی روبین دایرکت در تست بیلی روبین ممکن است نشان دهنده عدم پاکسازی مناسب این ماده توسط کبد باشد. بالا رفتن سطح بیلی روبین ایندایرکت در آزمایش بیلی روبین نشان از مشکلات دیگر خواهد بود.

یکی از علل شایع و بی خطر بالا بدن بیلی روبین سندرم گیلبرت است؛ کمبود یک آنزیم که به شکست بیلی روبین کمک می کند. پزشک ممکن است انجام تست های دیگر را برای بررسی وضعیت شما توصیه کند. نتایج آزمایش بیلی روبین خون همچنین برای بررسی پیشرفت برخی شرایط مانند یرقان به کار گرفته می شود.

تفسیر نتایج آزمایش بیلی روبین چگونه است ؟

بزرگسالان و کودکان

بیلی روبین توتال افزایش یافته که عمدتاً بیلی روبین غیر کونژوگه (ایندایرکت) می باشد می تواند نتیجه ی :

• آنمی همولیتیک یا پرنیشیوز (pernicious anemia)
• واکنش انتقال خون (Transfusion reaction)
• سیروز (Cirrhosis)
• یک وضعیت ارثی نسبتاً مشترک به نام سندروم گیلبرت (ژیلبرت)، به خاطر سطوح پایین آنزیم سازنده ی بیلی روبین کونژوگه.

اگر بیلی روبین کونژوگه (مستقیم یا دایرکت) بیشتر از بیلی روبین غیر کونژوگه (غیر مستقیم یا ایندایرکت) باشد، معمولاً مشکلی مرتبط با کاهش حذف بیلی روبین توسط سلول های کبدی وجود دارد. برخی از این شرایط که می توانند علت آن باشند شامل :

• هپاتیت ویروسی (Viral hepatitis)
• واکنش های دارویی (Drug reactions)
• بیماری کبد الکلی (Alcoholic liver disease)

بیلی روبین کونژوگه (دایرکت) در زمان انسداد مجاری صفراوی بیشتر از بیلی روبین غیر کونژوگه (ایندایرکت) افزایش خواهد یافت. برای مثال در وضعیت های زیر :

• سنگ های صفراوی موجود در مجاری صفراوی
• تومورها
• زخم مجاری صفراوی

اختلالات ارثی نادری که می تواند باعث متابولیسم غیر طبیعی بیلی روبین شود مانند سندروم روتور (Rotor)، سندروم دوبین-جانسون (Dubin-Johnson) و سندروم کریگر-نجار (Crigler-Najjar)، همچنین آن ها می توانند باعث افزایش سطوح بیلی روبین شوند. به طور کلی سطوح پایین بیلی روبین جای نگرانی ندارد و بررسی نخواهد شد.

نوزادان

سطح افزایش یافته ی بیلی روبین در نوزادان می تواند موقت باشد و طی چند روز تا 2 هفته به صورت خود به خود بهبود یابد. هرچند، اگر سطح بیلی روبین بالاتر از آستانه ی بحرانی باشد و یا به سرعت افزایش یابد، جستجو کردن علت آن برای اتخاذ درمان مناسب ضروری می باشد. افزایش غلظت بیلی روبین می تواند نتیجه ی افزایش تخریب گلبول های قرمز به خاطر این موارد باشد :

• ناسازگاری خونی میان مادر و نوزاد
• برخی از عفونت های مادرزادی
• کمبود اکسیژن (هیپوکسی)
• بیماری هایی که می توانند بر کبد تأثیر گذارند

در بیشتر این شرایط، فقط بیلی روبین غیر کونژوگه (ایندایرکت) افزایش می یابد. بیلی روبین کونژوگه (دایرکت) افزایش یافته در شرایط نادر هپاتیت نوزادان (neonatal hepatitis) و انسداد مجاری صفراوی (آترزی صفراوی biliary atresia) دیده می شود. آترزی صفراوی نیازمند عمل جراحی برای جلوگیری از آسیب کبدی می باشد.

بیشتر بخوانید:

بیلی روبین بالا در بزرگسالان و نوزادان نشانه چه بیماری هایی میباشد؟

علت و علائم یرقان یا زردی در بزرگسالان چیست و چگونه درمان میشود ؟

زردی نوزادان در بدو تولد + درمان خانگی