جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
علت بالا و پایین بودن ASO در آزمایش خون_6579c2d840ffc.jpeg
علت بالا و پایین بودن ASO در آزمایش خون_6579c2d840ffc.jpeg

علت بالا و پایین بودن ASO در آزمایش خون

سرفصل های این مقاله

تفسیر آزمایش ASO یا آنزیم آنتی استرپتولیزین O

ASO یا آنزیم آنتی استرپتولیزین O آزمایشی است که برای تشخیص بیماری رماتیسم قلبی و گلمرونفریت حاد مورد استفاده قرار می گیرد . این دو بیماری به وسیله ی عفونت های استرپتوکوکی ایجاد می گردند. افزایش سطح ASO در عفونت های حاد استرپتوکوکی، تب روماتیسمی حاد و آندوکاردیت باکتریایی افزایش سطح تیتر ASO مشاهده می شود.

تعیین عیار ASO سرم یک معیار با ارزش و مطمئن در تشخیص عفونت های استرپتوکوکی (85- 80%) می باشد. عیار ASO به ویژه در موارد تب روماتیسمی و گلومولونفریت اهمیت دارد. تیتر افزایش یافته دلیل بر عفونت استرپتوکوکی اخیر است. کاهش تیتر علامت خوبی برای فقدان تب روماتیسمی فعال است. بهتر است 10 روز پس از اولین آزمایش مجدداً آزمایش تکرار شود. بیمارانی که تیتر ASO منفی و کشت مثبت دارند حامل میکروارگانیسم می باشند.

نام های دیگر: ASLO; Anti-Streptolysin O Antibody; Streptococcal antibodies

مقادیر طبیعی ASO

  • بزرگسالان/ کهنسالان : ml/واحدتاد 160≤
  • کودکان 6 ماه تا 2 سال : ml/واحدتاد 50 ≥
  • کودکان 2 تا 4 سال : ml/واحدتاد 160≤
  • کودکان 5 تا 12 سال : ml/واحدتاد 170 ≤

آزمایش ASO

شرایط نمونه گیری برای آزمایش ASO

1- از مصرف آنتی بیوتیک به ویژه پنی سیلین ها قبل از نمونه گیری اجتناب گردد.
2- نیاز به ناشتایی نمی باشد.

ملاحظات نمونه گیری در آزمایش ASO

1- از نمونه همولیزه اجتناب گردد. زیرا همولیز در نتایج آزمون ایجاد تداخل می نماید.
2- در هنگام نمونه گیری، محل نمونه گیری به طور کامل باید ضدعفونی گردد.
3- مصرف هرگونه داروی مؤثر بر نتایج آزمایش را بر روی برگه آزمایش ثبت نمایید.

موارد عدم پذیرش نمونه در آزمایش ASO

همولیز نمونه مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری نمونه در آزمایش ASO

نمونه در ◦c 4 به مدت 3 روز و در ◦c20- به مدت 14 روز پایدار است.

آزمایش خون

کاربردهای بالینی نمونه در آزمایش ASO

اندازه گیری آنتی استرپتولیزینO سرم یک معیار با ارزش و مطمئن در تشخیص عفونت های استرپتوکوکی (استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A) می باشد.

علت درخواست آزمایش ASO

  • کمک به تایید تشخیص عفونت های استرپتوکوکی
  • ارزیابی بیماران با عفونت استرپتوکوکی در خصوص تب روماتیسمی حاد یا نفریت
  • رصد کردن پاسخ به درمان در عفونت های استرپتوکوکی

توضیح راجع به آزمایش ASO

استرپتولیزین O آنزیمی است که به وسیله باکتری های استرپتوکوکی بتا همولیتیک گروه A ساخته می شود. زمانی که بدن با این آنزیم خارجی رو به رو می شود؛ علیه آن آنتی بادی تولید می کند. این آنتی بادی ها (ASO) هفت تا ۱۰ روز پس از عفونت استرپتوکوکی حاد ظاهر می شوند و افزایش آنها برای ۲ تا ۴ هفته ادامه می یابد. سطح آنتی بادی معمولاً در عرض ۶ تا ۱۲ ماه به سطح پیش از عفونت باز می گردد.

در بیش از ۸۰% بیماران با تب روماتیسمی و ۹۵% آنهایی که گلومرونفریت استرپتوکوکی دارند، سطح ASO افزایش یافته است. سطح ASO معمولاً در عفونت های پوستی افزایش پیدا نمی کند.

انجام این تست به خصوص جهت مشخص کردن اینکه عوارض چون درد مفاصل یا گلومرونفریت از نتایج عفونت استرپتوکوکی هستند یا خیر؛ سودمند است.

ASO و Anti-DNase B شایع ترین آنتی بادی ها هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت استرپتوکوکی تولید می شوند.

تفسیر آزمایش ASO

آنتی بادیهای ASO حدود یک هفته یا یک ماه بعد از عفونت استرپتوکوکی اولیه تولید می شوند.تیتر ASO حدود 3 تا 5 هفته بعد از بیماری به اوج می رسد و سپس کاهش می یابد ولی ممکن است تا چند ماه پس از عفونت قابل تشخیص باشد.

این موضوع بویژه وقتی مصداق دارد که نمونه 10 تا 14 روز بعد هم منفی باشد(تیتر کم آنتی بادی) و تست آنتی Dnase-B هم منفی باشد .در درصد کمی از افرادی که عوارض مربوط به عفونت استرپتوکوکی را دارند تیتر ASO افزایش نمی یابد.این مساله بویژه در مورد گلومرولونفریت که بعد از عفونت استرپتوکوکی پوستی ایجاد می شود صادق است.

تست ASO نمی تواند پیش بینی کند که آیا عوارض مربوط به عفونت استرپتوکوکی اتفاق می افتند یا خیر و نیز نوع و شدت بیماری را نیز نمی تواند پیش بینی کند.

اگر علائم تب روماتیسمی یا گلومرولونفریت وجود داشته باشد ، افزایش سطح ASO می تواند تشخیص را محرز کند. باید توجه داشته که برخی آنتی بیوتیکها و کورتیکوستروئیدها ممکن است سطح ASO را کاهش دهند.

تست

در چه شرایطی تیتر آزمایش ASO افزایش می یابد؟

این آنتی بادی در مواجهه با عفونت و بیماری های زیر مثبت می شود:

  • تب روماتیسمی
  • اندوکاردیت
  • تب مخملک
  • آنژین استرپتوکوکی
  • جوش های مزمن غرور جوانی (Chronic acne)
  • سل
  • سوزاک
  • هپاتیت
  • حدود ۳۰% بیمارن مبتلا به آرتریت روماتوئید
  • ناقلین سالم استرپتوکوک
  • نفریت دژنراتیو
  • پورپورای هنوخ- شوئن لاین
  • ذات الریه
  • سلولیت
  • اریتما نودوزوم
  • پری آرتریت نودوزا
  • التهاب گوش میانی
  • سینوزیت
  • باد سرخ
  • تب زایمان
  • پیودرم
  • زرد زخم (Impetigo)
  • آندوکاردیت

در چه شرایطی تیتر آزمایش ASO کاهش می یابد؟

  • در سندروم نفروتیک بدلیل سرکوب سیستم ایمنی و کاهش سنتز آنتی بادی و یا خروج پروتئین ها و ایمونوگلوبولین ها از کلیه
  • بدنبال مصرف کورتیکواستروئید ها و آنتی بیوتیک ها (مثل پنی سیلین و اورومایسین)
  • افراد مسن

تست های تکمیلی آزمایش ASO

تست خون

تداخلات دارویی و آزمایشگاهی در آزمایش ASO

  • بعضی از آنتی بیوتیک ها و کورتیکو استروئیدها ممکن است سطح آنتی بادی ASO را کاهش دهند.
  • افزایش کلسترول و چربی خون موجب خنثی نمودن استرپتولیزین O در هنگام آزمایش گردیده و در نتیجه موجب افزایش کاذب تیتر ASO می گردند.
  • آلودگی سرم بیمار با باکتری ها و یا اکسیده شدن استرپتولیزین O بعلت مجاورت طولانی با اکسیژن هوا؛ از عوامل دیگر افزایش کاذب تیتر ASO می باشند.

اطلاعات تکمیلی در مورد آزمایش ASO

  • استرپتولیزین O در جریان عفونت های استرپتوکوکی آزاد می شود که علاوه بر خاصیت سمّی و بیماری زایی؛ موجب تشکیل آنتی بادی اختصاصی (ASO) بر عیله آن می گردد. آزمایش ASO بر اساس خنثی سازی آنزیم می باشد.
  • ابتدا رقت های مختلف از سرم بیمار تهیه شده و در مجاورت مقدار معینی از آنزیم استرپتولیزین O قرار داده می شود. در صورتی که سرم بیمار حاوی آنتی استرپتولیزین O باشد؛ به استرپتولیزین O متصل شده و موجب خنثی شدن آن می گردد.
  • استرپتولیزین O از طریق اتصال به لیپید های غشایی موجب لیز گلبول های قرمز(همولیز) می گردد و به همین خاطر از گلبول های قرمز به عنوان شاهد آزمایش استفاده می شود.
  • بنابراین هر چه میزان ASO در سرم بیمار بیشتر باشد؛ از لیز گلبول های قرمز ممانعت بعمل خواهد آمد.
  • تیتر آنتی بادی بر علیه استرپتولیزین O با واحد تاد (Tadd’s unit) محاسبه و گزارش می گردد.
  • تست ASO در درجه اول به تنهایی و یا همراه با Anti-DNase B برای کمک به تعیین این که آیا شخص اخیراً عفونت استرپتوکوکی داشته است درخواست می شود. در اغلب موارد، عفونت های استرپتوکوکی شناسایی و با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
  • تست ASO نسبت به تست Anti-DNase B از حساسیت کمتری برخوردار است اما درخواست هر دوی این تست ها؛ باعث می شود تا ۹۵ % از عفونت های استرپتوکوکی قابل شناسایی باشد.
  • نکته مهم: تفسیر نتایج ASO باید با احتیاط صورت بگیرد. معمولا نتایج کمتر از ۲۰۰ واحد تاد را طبیعی تلقی می کنند اما در ۱۵- ۱۰ درصد از افراد سالم؛ تیتر ASO آنها بالاتر از ۲۰۰ واحد تاد می باشد.
  • بطور کلی تیتر مشخص و ثابتی از ASO را نمی توان حد نصاب دانست زیرا که فاکتورهای مختلفی در تفسیر این آزمایش دخالت دارند. این فاکتورها شامل سن بیمار، شدت عفونت، سابقه قبلی بیمار با عفونت های استرپتوکوکی، وضعیت ایمونولوژیکی بیمار در رابطه با تولید آنتی بادی و وضعیت و سطح زندگی بیمار در جامعه می باشند.
  • تیتر ASO در نوزادان بستگی به تیتر ASO سرم مادر دارد. سپس از حدود ۸ ماهگی تیتر ASO افزایش یافته و در سنین ۵ تا ۱۵ سالگی تا ۳۳۳ واحد تاد می رسد.
  • جهت اعتبار بیشتر نتایج آزمایش؛ تست ASO به همراه تست Anti-DNase B انجام می شود.
  • معمولا تیترهای ASO در عرض ۱۴-۱۰ روز جهت مقایسه با نتایج اولیه و مشخص کردن اینکه آیا سطح آنتی بادی افزایش پیدا کرده است، تکرار می شود.
  • تست ASO بروز عوارض پس از بروز عفونت استرپتوکوکی و شدت بیماری را پیش بینی نمی کند.

separator line

بیشتر بخوانید:

۱۵ آزمایش ضروری برای سلامت سالمندان

کامل ترین راهنمای خواندن آزمایش خون به زبان ساده

عوامل موثر در بالا و پایین شدن tibc در آزمایش خون چیست ؟

separator line

اگر از مقاله بالا لذت بردید، پس به مطالب زیر هم سر بزنید:

اشتراک گذاری: