جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
تفاوت ژلوفن و ایبوپروفن در چیست ؟_657ab4e4ade42.jpeg
تفاوت ژلوفن و ایبوپروفن در چیست ؟_657ab4e4ade42.jpeg

تفاوت ژلوفن و ایبوپروفن در چیست ؟

سرفصل های این مقاله

فرق ژلوفن با ایبوپروفن چیست ؟

ژلوفن با ایبوپروفن تفاوتی دارد ؟

داروی ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند.

از سال‌ها پیش درد مشکلی جدی است که گریبان افراد مختلف را در مقطع زمانی‌های متفاوت می‌گیرد.از دیرباز برای درمان درد تحقیقاتی انجام گرفته است تا راهی برای از بین بردن آن یافته شود. درد خواه می‌تواند کم و خواه زیاد که هر دو باعث اختلال در زندگی روزمره می‌گردد. در روزگار جدید استفاده از مسکن‌های مختلف برای کاهش درد بسیار مرسوم شده است. شاید کمتر کسی باشد که نامی از استامینوفن نشیده باشد. استامینوفن، ژلوفن، ایبوپروفن، آسیفن و … از جمله این مسکن‌ها هستند که هر کدام برای کاهش دردهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. بیشتر افراد با ناآگاهی از تفاوت مسکن‌ها و قرص‌ها به مصرف روزانه آنان پرداخته و از عوارض مصرف بیش از حدشان اطلاعات چندانی ندارند.

تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن در چیست؟

ایبوپروفن یا بروفن چیست و چگونه عمل می‌کند ؟

ایبوپروفن Ibuprofen یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدیا ست. از ایبوپروفن در درمان علائم آرتریت (التهاب مفصلی) مانند روماتیسم مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان، نقرس، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، کرامپ های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی رباط ها و پیچ خوردن مفاصل و آسیب های کوچک استفاده می‌شود. ایبوپروفن می‌تواند درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز (ساییدگی مفصل) و روماتیسم مفصلی را کاهش دهد. مکانیسم اثر ایبوپروفن با واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclooxygenase است. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandine را تولید می‌کند. پروستاگلاندین ها در بدن موجب درد و تورم و تب میشوند. پس ایبوپروفن می‌تواند با مهار تولید پروستاگلاندین ها موجب کاهش درد و تورم و تب شود.

اشکال بروفن

ایبوپروفن بصورت قرص های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرمی و شربت ۱۰۰ میلیگرمی توزیع میشود. این دارو را میتوان روزی ۴-۳ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلیگرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز و برای درمان تب به میزان بیش از ۳ روز مصرف کرد. در صورت ادامه درد و تب باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک میتواند در صورت صلاحدید ایبوپروفن را با مقادیر تا ۳۲۰۰ میلیگرم و یا به مدت بیشتر تجویز کند. داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژله‌ای و با نام ژلوفن تهیه می‌شود

عوارض خطرناک ایبوپروفن

حمله قلبی : بر اساس مطالعه ای که در مجله The Lancet منتشر شده است، یکی از مهمترین عوارض جانبی ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، حمله قلبی و سکته مغزی است. پزشکان استفاده از ایبوپروفن را در بیماران قلبی و افرادیکه در خانواده خود سابقه نارسایی قلبی دارند، گزینه مناسبی نمی دانند.

آسیب به DNA : بر اساس گزارش منتشر شده در نشریه Drug and Chemical Toxicology، آزمایش های حیوانی نشان می دهد مصرف افراطی ایبوپروفن باعث آسیب به DNA و جهش ژنتیکی می شود و همین امر زمینه را برای ابتلا به سرطان فراهم می کند.

کم خونی : ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر با آسیب به سلول های قرمز خون، سبب کم خونی می شود. نتایج این مطالعه در نشریه Pharmazie منتشر شده است. -افزایش فشارخون مطالعات نشان می دهد این دارو سبب افزایش فشار خون شده و در بیماران قلبی توصیه نمی شود.

کاهش شنوایی : بر اساس گزارش نشریه Medicine، کاهش شنوایی یکی از عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن است. -سقط جنین بر اساس گزارش BMJ، مصرف ایبوپروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی دیگر، خطر سقط جنین را در ماه های اول بارداری دو برابر می کند.

ژلوفن چیست؟

ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می‌باشد و در موارد زیر قابل استفاده است: کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، درد عضلانی، سردرد (مثل میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب. مسکن‌های دیگر مانند ایبوپروفن، مفنامیک اسید و … نیز همانند ژلوفن عمل می‌کنند. این دسته از داروها می‌توانند ایجاد زخم معده کنند، بنابراین افرادی که دارای مشکل زخم معده هستند از مصرف این داروها باید خودداری کنند. همچنین مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز است، ولی در سه ماه آخر بارداری که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است.

موارد منع مصرف ژلوفن

  1. افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
  2. مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می‌رود.
  3. افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
  4. این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است
  5. چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی‌های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع ژلوفن هستند.
  6. ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
  7. افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می‌شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
  8. ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می‌شود.
  9. لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن در چیست؟

عوارض مصرف ژلوفن و ایبوپروفن

مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.

البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری‌های کلیوی و نارسایی‌های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند. از این رو، متخصصان توصیه می‌کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آّب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.

علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی‌های معده را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.

مهمترین تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن از نظر ساختاری

در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله‌ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله‌ای عوارض قرص را به حداقل می‌رساند و جذب دارو را سریع‌تر می‌کند. ژلوفن در واقع یکی از اشکال داروی ایبوپروفن است که به شکل ژلاتینی عرضه شده است و از نظر ساختار درونی تفاوتی با یکدیگر ندارند.

تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن را می‌توان این‌گونه بیان کرد

ژلوفن فرم ژله‌ای داروی ایبوپروفن است

ایبوپروفن به علت باز شدن در معده سودمندتر بوده و عوارض آن هم کمتر از دیگر مسکن‌های درد است بنابراین افرادی که از بیماری‌های روده‌ای و زخم اثنی‌عشری رنج می‌برند، بهتر است از این نوع مسکن برای التیام دردهایشان استفاده کنند.

ژلوفن به صورت کپسولی بوده و در روده باز می‌شود و افرادی که دچار بیماری گوارشی و معده‌ای هستند، معمولا از این نوع قرص استفاده می‌کنند.

تهیه و گردآوری مجله دلگرم

مرضیه ملایری

اگر از مقاله بالا لذت بردید، پس به مطالب زیر هم سر بزنید:

اشتراک گذاری: