تفاوت متوکاربامول (روباکسین) با باکلوفن در چیست ؟

تفاوت متوکاربامول (روباکسین) با باکلوفن

در ادامه تفاوت دو داروی متوکاربامول با باکلوفن را مرور میکنیم. امید بر آن است استفاده کامل را برده و این صفحه را برای اطلاع رسانی بیشتر در اختیار دیگر دوستان خود قرار دهید.

تفاوت اصلی متوکاربامول با باکلوفن

متوکاربامول یک داروی پرمصرف از دسته داروهای شل کننده ی عضلانی می باشد که برای تسکین درد های عضلانی حاد و استخوانی (در یک دوره ی کوتاه) استفاده می شود.
باکلوفن یک مشتق از گاما آمینو اسید بوتیریک (GABA) است که به عنوان شل کننده عضلات اسکلتی استفاده می شود. باکلوفن رسپتور GABA-B را تحریک می کند و موجب کاهش تواتر و دامنه اسپاسم عضلانی می شود. این دارو به خصوص در درمان اسپاسم عضلانی ناشی از آسیب نخاعی مفید است.

قرص متوکاربامول

قرص متوکاربامول، به دو اندازه ۵۰۰ میلی گرم و ۱۰۰۰ میلی گرم وجود دارد. این دارو به عنوان درمان کمکی همراه با دیگر اقدامات مانند استراحت و فیزیوتراپی، برای تخفیف اسپاسم عضلانی همراه با بیماری‌های حاد و دردناک عضلانی- استخوانی و نیز به عنوان شل‌کننده عضلات مصرف می‌شود.

متوکاربامول جزو خانواده دارویی Skeletal muscle relaxant می‌باشد.

متوکاربامول به‌طور عمده بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر کرده و به‌طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثرنمی‌کند. اثر شل‌کنندگی عضلاتی این داروممکن است ناشی از تضعیف CNSباشد.

تداخل دارویی متوکاربامول

برخی از تداخل‌های دارویی که ممکن است ایجاد شوند به شرح زیر هستند :

مصرف همزمان با سایر داروهای مضعف CNS از جمله الکل، مخدرها، داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی‌های سه حلقه ای و داروهای ضد سایکوز، ممکن است باعث بروز اثرات اضافی مضعف CNS شود.

در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن‌ها خودداری نمود. مصرف متوکاربامول توسط بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که داروهای ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، می‌تواند باعث بروز ضعف شدید گردد. در ضمن عملکرد این دارو با الکل دچار اختلال می‌شود.

بیشتر بخوانید : آشنایی کامل با موارد و دوز مصرف متوکاربامول

عوارض جانبی مصرف متوکاربامول

برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مد نظر قرار گیرند :

• آلرژی، تضعیف سیستم عصبی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف، تشنج، کاهش تعداد ضربان قلب(برادیکاردی) و وابستگی روانی به دارو و اسهال .
• مصرف همزمان قرص متوکاربامول با داروهای مضعفCNS باعث تشدید اثرات دارو می‌شود.
• اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، منگی، سردرد، سرگیجه حقیقی، عدم تعادل خفیف عضلانی، سنکوپ، حملات تشنجی.
• قلبی- عروقی: افت فشارخون، برادیکاردی.
• چشم، بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه همراه با احتقان بینی.
• دستگاه گوارش: تهوع، انسداد فلجی روده، احساس طعم فلزی در دهان، بی‌اشتهایی.
• سایر عوارض: تب، واکنش‌های آلرژیک، بثورات پوستی، خارش، کهیر، برافروختگی.
• بعد از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول‌های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.

توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، بثورات پوستی یا حملات تشنجی، باید مصرف دارو قطع شود.

تظاهرات بالینی: خواب آلوگی شدید، تهوع و استفراغ، آریتمی قلبی.

تفاوت باکلوفن و متوکاربامول در عوارض جانبی

عوارض شایع باکلوفن شایع ترین عارضه ی این دارو خواب آلودگی ،گیجی و ضعف می باشد.با این حال در صورت احساس مشکل در تنفس یا بروز تشنج حتما به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض جانبی متوکاربامول ناراحتی معده یا استفراغ، سرگیجه، احساس خواب آلودگی ، سردرد، گرگرفتگی، بی خوابی، گرفتگی بینی ، احساس طعم فلزی در دهان

تفاوت متوکاربامول با باکلوفن در تداخلات دارویی

اثرات تضعیف‌کنندهٔ باکلوفن بر سیستم اعصاب مرکزی به دنبال مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی نظیر الکل، آنتی هیستامین‌ها، مخدرها و داروهای خواب آور-آرامبخش تشدید می‌گردد.
در صورت مصرف هم‌زمان باکلوفن با مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز، تضعیف سیستم اعصاب مرکزی و هیپوتانسیون ناشی از آن تشدید می‌گردد.
مصرف هم‌زمان باکلوفن با آنتی دیابتیک‌ها و انسولین موجب افزایش سطح گلوکز خون می‌شود.
متوکاربامول نباید به همراه نوشیدنی ها و مواد غذایی زیر مصرف شود زیرا ایجاد تداخلاتی در بدن می شود که عوارض دارو را تشدید می کند. استفاده از الکل یا تنباکو و دخانیات با این دارو سبب ایجاد تداخلات خطرناکی می شود. در مورد استفاده از دارو به همراه غذا، الکل نوشیدن و مصرف دخانیات حتما باید با پزشک خود مشورت کنید.

تفاوت باکلوفن و متوکاربامول (روباکسین) در نحوه مصرف

باکلوفن در بالغین ابتدا ۵ میلی گرم از راه خوراکی سه بار در روز و به مدّت ۳ روز تجویز می‌شود. در صورت نیاز می‌توان این دوز را هر ۳ روز یک بار ۱۵ میلی گرم افزایش داد. حداکثر دوزاژ روزانه ۸۰ میلی گرم است. ضمناً در بیماران سالمند باید افزایش دوز تدریجی باشد.
متوکاربامول برای دوز خوراکی قرص ها به منظور شل کردن ماهیچه ها بهتر است در بزرگسالان در ابتدای درمان، سه قرص ۵۰۰ میلی گرمی و یا دو قرص ۷۵۰ میلی گرمی چهار بار در روز مصرف کنند.
پزشک شما می تواند این مقدار را نسبت به شرایط تان تعیین کند. در بچه ها دوز مصرف این دارو کاملا به پزشک وابسته است و او تعیین می کند.

باکلوفن

باکلوفن اثر شل‌کنندهٔ عضلات اسکلتی خود را از طریق مهار انتقال رفلکس‌های منوسیناپسی و پلی سیناپسی در سطح نخاع اعمال می‌کند.

نکاتی از فارماکولوژی کاتزونگ: باکلوفن یک اسپاسمولیتیک مؤثر در سطح نخاع است که آگونیست GABA (گیرنده نوع b) به‌شمار می‌آید. باکلوفن جزو اسپاسمولیتیک‌های مؤثر بر اسپاسم مزمن است.

باکلوفن در درمان نوعی از میگرن که با اسپاسم شدید سلول‌های مغزی همراه است به کار می‌رود و صرف‎نظر از عوارض آن بسیار کارآمد است.

باکلوفن همچنین در درمان سکسکه هم کاربرد دارد. مطالعات نشان داده اند که باکلوفن در درمان وابستگی به الکل (Alcohol dependence)و نشانگان ترک الکل (Alcohol withdrawal syndrome) با مهار نشانه‌های ترک و اشتیاق به مصرف الکل،ذمؤثر است.

مصرف باکلوفن برای رفع گرفتگی عضلات پس از ورزش غیر مؤثر است .

بیشتر بخوانید : آشنایی با قرص باکلوفن و موارد مصرف آن

طریقه مصرف باکلوفن

به عنوان درمان اسپاستیسیتی یا اسپاسم عضلانی در مولتیپل اسکلروزیس و سایر ضایعات نخاعی

در بالغین: ابتدا ۵ میلی گرم از راه خوراکی سه بار در روز و به مدّت ۳ روز تجویز می‌شود. در صورت نیاز می‌توان این دوز را هر ۳ روز یک بار ۱۵ میلی گرم افزایش داد.

حداکثر دوزاژ روزانه ۸۰ میلی گرم است. ضمناً در بیماران سالمند باید افزایش دوز تدریجی باشد.

عوارض قرص باکلوفن

عارضه جانبی رایج این دارو، سرگیجه است و از عوارض دیگر آن می‌توان به ضعف عضلانی، گیجی، سردرد و تهوع اشاره کرد. در ادامه، فهرست کاملی از عوارض جانبی داروی باکلوفن ارائه شده است.

باکلوفن به شکل پودر یا قرص‌های خوراکی تهیه می‌شود. برای درست کردن سوسپانسیون (مایع) باکلوفن، از پودر این دارو استفاده می‌شود. این دارو به صورت تزریق درون نخاع هم استفاده می‌شود.

باکلوفن می‌تواند عوارض ناخوشایندی به همراه داشته باشد. البته تمام این عوارض ممکن است رخ ندهند، اما با رخ دادن هر کدام از آنها باید فورا به پزشک‌تان مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید :

تفاوت اصلی داروهای فشار خون والسارتان و لوزارتان در چیست ؟

آیا قرص ویاگرا و ویزارسین با هم تفاوت دارند ؟

فرق اصلی بین یدوفولیک با اسید فولیک در چیست ؟

بررسی تفاوت های چشمگیر بین داروی امپرازول با پنتوپرازول

تفاوت بین دو داروی سیتریزین و فکسوفنادین در چیست ؟

تفاوت اصلی دیکلوفناک سدیم و دیکلوفناک پتاسیم در چیست ؟

تفاوت آمپول ب کمپلکس و نوروبیون در چیست ؟

تفاوت تأثیر لتروزول و کلومیفن سیترات در چیست ؟