دسته‌بندی نشده

ترمور یا لرزش دست چیست؟!

ترمور یا لرزش بدون علت مشخص

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با علت( لرزش دست ترمور) آشنا شوید.

Body Trembling

ترمور یالرزش بدون علت مشخص

ترمور اسنشیال، اختلالی با وقوع حرکات غیرارادی با علت ناشناخته است. متاسفانه، گزینه های دارویی موجود برای درمان این اختلال کم هستند و تنها یک داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای کنترل آن وجود دارد…این اختلال خوش خیم است و به جز ایجاد مشکل در انجام برخی از فعالیت های روزمره، عارضه جدی دیگری ندارد. در این مقاله، جدیدترین درمان های دارویی ترمور اسنشیال مطرح خواهد شد.

ترمور اسنشیال، یکی از شایع ترین اختلالات حرکتی است و شیوع آن از پارکینسون هم بیشتر است. این بیماری تا ۶درصد از جمعیت هر جامعه ای را گرفتار می کند. تخمین زده شده است که ۵ تا۱۰ میلیون نفر در آمریکا از این بیماری رنج می برند. همان طور که اشاره شد، علت و پاتوفیزیولوژی بیماری ترمور اسنشیال نامشخص است. البته در بسیاری از مطالعات، نقش وراثت در ابتلا به این بیماری مورد تاکید قرار گرفته است. در ۵۰ تا ۶۰ درصد از مبتلایان،یکی از اقوام درجه اول نیز به ترمور اسنشیال مبتلاست.

ترمور یا لرزش دست چیست؟!

ترمور فامیلیال(نام دیگر این اختلال)

،توسط ژن اتوزومال غالب به ارث می رسد. البته هنوز ژن اصلی مسبب این بیماری شناخته نشده است. یک نظریه مطرح می کند که احتمالا ترمور اسنشیال با شروع زودهنگام، جنبه وارثتی دارد.از علائم و نشانه ها برمی آید که این اختلال در بخشی از مغز یعنی مخچه و ارتباطات آن با ساقه ی مغز تحتانی و به ویژه هسته ی زیتونی است که در نخاع شوکی قرار دارد ولی تغییرات در اینجا بیشتر در ماهیت نقایص شیمیایی است که با MRI –CT قابل مشاهده نیست .

علامت مشخص ترمور اسانسیل و نکته ی بسیار سودمند در تشخیص کارآیی خاص نوشابه های حاوی الکل در از بین بردن ترمور به مدت یک ساعت یا بیشتر است . البته استفاده از الکل در این مورد ابدا” کاردرستی نیست و در این زمینه باید کاری بهتر انجام شود .دو داروی اساسی برای ترمور اسانسیل وجود دارد که بر حسب تصادف به سبب موارد و بیمارهای دیگر مورد استفاده بوده اند و در واقع عوارض جانبی این داروها سبب بهبود ترمور شده است . در دهه ی 1960 استفاده از این بتابلوکر در بیماران مبتلا به هیپرتانسیون و بیماری قلب به رفع ترمور اسانسیل در این بیماران انجامید .

پروپرانولول یک بتابلوکر است که برای درمان بتابلوکر بیش از سایر داروها ی این گروه تجویز می شود به خاطر آن است که بیشتر مورد برسی قرار گرفته است .پس از کشف فواید بتابلوکرها مشخص شد که پریمیدون Mysoline یک داروی ضد تشنج است در این زمینه دارویی بسیار موثر است و دارای این مزیت می باشد که برای درمان ترمور استفاده از دوز کودکان این دارو کافی است . دوز پایین پریمیدون به مقدار 50 تا 100 میلی گرم تنها یک بار در روز و درزمان خواب مورد استفاده است . در این مورد استفاده از داروهای ضد تشنج جدیدتر نیز موثر بوده است .

ترمور یا لرزش دست چیست؟!

طب سوزنی در درمان ترمور یا لرزش

برای درمان ترمور یا لرزش، طب سوزنی روش بسیار مناسبی است.اغلب مشکلات زمینه ای ترمور یا لرزش با طب سوزنی بهتر می شوند و نیز طب سوزنی درمان شبیه پروپرانولول را نیز در ترمور خوش خیم دارد.در موارد ساده تر، طب سوزنی بدن و گوش عالی هستند و در موارد مقاوم تر و طولانی تر باید از کاشت ایمپلنت دایمی یا کاشت ASP برای درمان ترمور یا لرزش بهره برد.

————————————————————————————————–

دارودرمانی لرزش ها

پرسش های متعددی در مورد بهترین درمان دارویی برای ترمور اسنشیال وجود دارند. اخیرا دو داروی خط اول برای درمان ترمور اسنشیال مطرح شده اند که عبارتند از پروپرانولول و پریمیدین. البته در حدود ۲۵ تا ۵۵ درصد از بیمارانی که این داروها را مصرف می کنند پاسخ درمانی مطلوبی نخواهند داشت. بتابلاکرهای دیگری به جز پروپرانولول نیز برای درمان ترمور اسنشیال مورد استفاده قرار گرفته اند اما به طور کلی تجویز این گروه داروها ممکن است در سالمندان مشکل ساز باشد.برخی از داروهای خط دوم، نظیر داروهای ضدتشنج و بنزودیازپین های کوتاه اثر، تا حدودی در درمان این عارضه موثر بوده اند. در ۲۰۰۵ میلادی، کمیته کنترل کیفیت آکادمی عصب شناسی آمریکا مقاله مفصلی را در مورد درمان های ترمور اولیه منتشر کرد.

پروپرانولول:

پروپرانولول تنها داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان ترمور اسنشیال است. این بتابلاکر غیراختصاصی، تا ۵۰درصد موارد وقوع لرزش ها را کاهش می دهد. البته باوجود استفاده از تمامی درمان های موجود، باز هم مهار کامل و همیشگی ترمور اسنشیال به ندرت امکان پذیر است. دوز درمانی دارو بستگی به فرد بیمار و میزان پاسخ دهی او به دارو دارد. به نظر می رسد که دوز ۶۰ تا۳۲۰ میلی گرم در روز موثر است. برخی از بیماران کاهش لرزش ها را با دوز روزانه ۱۲۰ میلی گرم تجربه می کنند. در بیشتر موارد، پروپرانولول به عنوان درمان نگهدارنده و برای مهار لرزش های روزانه تجویز می شود. می توان از این دارو برای پیشگیری از تشدید لرزش ها در زمان قرارگرفتن بیمار در موقعیت های اجتماعی یا برنامه های مهم استفاده کرد.

پروپرانولول طولانی اثر:

تجویز تک دوز پروپرانولول طولانی اثر نیز به اندازه پروپرانولول عادی موثر شناخته شده است. البته استفاده از تک دوز دارو به مراتب برای بیمار مطلوب تر است. در مقاله منتشر شده در سال ۲۰۰۵ میلادی، هر دو شکل پروپرانولول معمولی و پروپرانولول طولانی اثر به عنوان درمان خط اول ترمور اسنشیال توصیه شده اند. شایع ترین عوارض ناخواسته ناشی از انتخاب این دارو عبارتند از برادی کاردی، احساس سبکی در سر ،ضعف و سردرد.

پریمیدین:

پریمیدین دیگر داروی مورد استفاده به عنوان خط اول درمان ترمور اسنشیال است. این داروی ضدتشنج در درمان ترمور موثر شناخته شده است. در مطالعاتی که برای مقایسه اثربخشی پروپرانولول و پریمیدین در کنترل لرزش ها انجام شد، اثربخشی این دو دارو یکسان تشخیص داده شده است. یک دلیل استفاده کمتر از پریمیدین برای کنترل ترمور اسنشیال، احتمال واکنش توکسیک حاد است که ممکن است در شروع درمان رخ دهد و با تهوع، استفراغ، آتاکسی و خواب آلودگی تظاهر می کند.

گاباپنتین:

گاباپنتین نیز داروی ضدتشنج دیگری است که از لحاظ ساختمانی به گاماآمینوبوتیریک اسید شباهت دارد و برای درمان ترمور اسنشیال تجویز می شود. دوزهای ۱۲۰۰ میلی گرم تا ۳۶۰۰ میلی گرم در روز این دارو مورد بررسی قرار گرفته است. در یک مطالعه مقایسه ای، گاباپنتین در کاهش لرزش ها به اندازه پروپرانولول موثر شناخته شد. این دارو به خوبی تحمل می شود.

توپیرامات:

این داروی ضدتشنج برای درمان صرع و پیشگیری از حملات میگرن مورد تایید قرار گرفته است. مطالعات متعددی توپیرامات با دوز ۴۰۰ میلی گرم در روز را برای کاهش لرزش ها موثر دانسته اند. هرچند که توپیرامات در درمان این بیماری موثر شناخته شده است، اما اثربخشی آن با پروپرانولول یا پریمیدین مقایسه نشده است.

▪ آلپرازولام:

این بنزودیازپین کوتاه اثر تا حدودی در درمان ترمور اسنشیال موثر است.

داروهای دیگر:

داروهای متعدد دیگری از خانواده ضدتشنج ها و نیز ضدافسردگی ها برای درمان ترمور اسنشیال مورد بررسی قرار گرفته اند. میرتازاپین، زونیزاماید، لووتیراستام و حتی تزریق سم بوتولینوم نوع A برای کنترل این لرزش ها مورد بررسی قرار گرفته اند.

————————————————————————————————–

گردآوری شده مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا