از موارد مصرف و عوارض داروی روکامیکس بیشتر بدانید

معرفی داروی روکامیکس

روکامیکس (ROCAMIX) نام تجاری داروی پیروکسیکام از مسکن‌هایی است که می‌تواند به صورت موقتی درد را کاهش دهد. روکامیکس در رده داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی قرار می گیرد و به اشکال مختلف کپسول, آمپول و ژل و شیاف در دسترس عموم مردم قرار دارد. این دارو همانند قرص ایندومتاسین ، یک مسکن است و در کم کردن و از بین بردن دردهای قوی موثر است.

در بیماری های آرتروزی این دارو تاثیرات ضد التهابی دارد. از این دارو برای درمان بسیاری از بیماری ها همچون سر درد و دندان درد ، پا درد و … استفاده می شود. پیروکسیکام با کنترل کردن سیکلواکسیژناز تولید شدن پروستاگلاندین ها را کم می کند و به این شکل تاثیر خود را در کم کردن و از بین بردن درد به نمایش می گذارد.

از این دارو در تسکین دردهای مفصلی و استخوانی و عضلانی نیز بهره می برند. حتی از این دارو در مهار بیماری نقرس و دردهای پریودی نیز استفاده می شود. این دارو به مقدار زیادی به پروتئین پیوند خورده و در کبد متابولیزه شده و بعد از طریق ادرار دافع می شود.

نام ژنریک: پیروکسیکام

اشکال دارویی:

• کپسول :10 میلی گرم
• آمپول :20 میلی گرم/ میلی لیتر
• شیاف :20 میلی گرم
• ژل موضعی :w/w %0.5 (با نام تجاری Geldene)

فارماکولوژی روکامیکس

اثر ضد درد و ضد تب روکامیکس :مکانیسم دقیق اثر دارو مشخص نیست ولی به نظر می رسد پیروکسیکام ساخت پروستاگلاندین ها را مهار می کند.

فارماکوکینتیک روکامیکس

• پخش:به میزان زیادی به پروتئین پیوند می یابد.
• متابولیسم:در کبد متابولیزه می شود.
• دفع:از راه ادرار دفع می شود.

طریقه مصرف اشکال مختلف داروی روکامیکس

• کپسول روکامیکس را بعد از خوردن غذا با یک لیوان آب مصرف کنید و حداقل تا ده دقیقه از دراز کشیدن بپرهیزید.
• در مصرف ژل روکامیکس از ژل به اندازه یک سطح نازک بر روی پوست خود بمالید و بعد از ماساژ همان نقطه, دستانتان را با آب و صابون بشویید.
• از آمپول روکامیکس به همان اندازه که دکتر تجویز کرده است تزریق شود.
• از شیاف روکامیکس روزانه یک عدد برای تسکین درد استفاده می شود.

مقدار و نحوه مصرف روکامیکس

بهتر است میزان مصرف هر دارویی طبق نظر پزشک تعیین گردد. روکامیکس معمولا به صورت کپسول‌های 10 میلی‌گرمی خوراکی توزیع می‌شود مقدار مصرف آن روزی یک یا دو کپسول در بالغین است. می‌توان دو کپسول را با هم و یا با فاصله 12 ساعت از هم مصرف کرد. مصرف این دارو برای بیماران مبتلا به آرتریت به شکل زیر است:

آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت:

• بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 20 میلی‌گرم یک بار در روز مصرف می‌شود. در صورت نیاز، می‌توان دارو را در مقادیر منقسم مصرف کرد.

آرتریت روماتوئید جوانان:

• کودکان با وزن 55-46 کیلوگرم: روزانه 15 میلی‌گرم به صورت خوراکی.
• کودکان با وزن 31 کیلوگرم : روزانه 10 میلی‌گرم به صورت خوراکی.
• کودکان با وزن 30-15 کیلوگرم: روزانه 5 میلی‌گرم به صورت خوراکی.

توجه: در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت، دوره درمان با این دارو باید کامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب ، ممکن است حداقل ۲ هفته زمان نیاز باشد.

توجه: اگر فراموش کرده‌اید روکامیکس را در ساعتی که لازم است مصرف کنید هر زمان که یادتان آمد آن‌ را مصرف کنید ولی اگر زمان مصرف دوز بعدی دارو است مصرف دارو را دو برابر نکنید. دوز فراموش شده را مصرف نکنید و فقط دوز مربوط به این ساعت را استفاده کنید.

مصرف روکامیکس در بارداری

مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گرد.

مصرف روکامیکس در دوران شیردهی

در شیردهی ، افراد سالمند، افراد مبتلا به هایپرتانسیون و شرایط مستعد کننده به احتباس مایعات، باید با احتیاط مصرف شود.

اثر روکامیکس بر آزمایشهای تشخیصی

اثرات فیزیولوژیک این دارو ممکن است زمان خونروی را طولانی کند (این اثر ممکن است تا دو هفته بعد از قطع مصرف دارو ادامه یابد)، غلظت سرمی ازت اوره خون (BUN)، کراتینین و پتاسیم یا زمان پروترومبین ممکن است با مصرف این دارو افزایش یابد. همچنین، این دارو ممکن است غلظت سرمی گلوکز (در بیماران دیابتی)، هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد و نتایج آزمون عملکرد کبدی (غلظت آلکالین فسفاتاز، لاکتیک دهیدروژناز یا ترانس آمیناز) را افزایش دهد.

این دارو ممکن است شمارش WBC، گرانولوسیت‌ها و پلاکت‌ها را کاهش دهد.

عوارض جانبی روکامیکس

عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال، زخم و خونریزی، واکنش های آلرژیک، نظیر آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی، همچنین سردرد، گیجی وسرگیجه از عوارض جانبی دارو هستند. تزریق عضلانی دارو دردناک بوده و ممکن است منجر به ایجاد صدمات بافتی گردد.
1. تهوع پیدا کردن
2. بی اشتها شدن
3. به وجود آمدن اسهال
4. به وجود آمدن یبوست
5. دچار زردی شدن
6. نفخ
7. خشک شدن دهان
8. و زخم پیتیک می باشد.
عارضه های کلیوی و قلبی و عروقی همانند
1. تاکیکاردی
2. ادم محیطی
3. پیدا کردن تپش قلب
4. و مسمومیت کلیوی, است.

عوارض و واکنش های حساسیتی و آلرژیک مثل

تداخل دارویی روکامیکس

مصرف روکامیکس به همراه داروهای مهارکننده آنزیم ACE، سبب مقابله با اثر ضد فشار خون آنها گردیده و خطر بروز نارسایی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را افزایش می دهد. داروهای ضد میکروبی کینولون ها، خطر بروز تشنج را به وسیله این دارو افزایش می دهند.

اثر داروهای پائین آورنده قندخون(سولفونیل اوره) ممکن است به وسیله این دارو افزایش یابد. مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین خطر سمیت کلیوی را افزایش می دهد.

مسمومیت با روکامیکس و درمان

درمان: محتویات معده باید بلافاصله از طریق ایجاد استفراغ با شربت ایپکا یا شستشوی معده تخلیه شود. ذغال فعال باید از طریق لوله بینی ـ‌ معدی (NG-Tube) تجویز گردد. اقدامات حمایتی و علامتی (حمایت تنفسی و تصحیح عدم تعادل مایعات و الکترولیتها) به عمل آیند و معیارهای آزمایشگاهی و علائم حیاتی بیمار به دقت پیگیری شوند.

مراقبت ها و توصیه های پرستاری در مصرف روکامیکس

• از تزریق وریدی (درون رگ) پیروکسیکام خودداری کرده و جهت پیشگیری از آسیب های بافتی تزریق عضلانی روکامیکس باید به صورت عمقی در عضله گلوتئال انجام شود.
• بروز تاثیر ضد روماتیسمی دارو حداقل 7 روز زمان می برد.
• نشانه های پاسخ بالینی به دارو عبارتند از:کاهش درد در حرکت و استراحت، کاهش درد شبانه، بهبود خشکی و تورم مفاصل، افزایش دامنه حرکت در تمام مفاصل.
• عوارض جانبی روکامیکس نیز ممکن است تا 7 روز بعد از شروع درمان، ایجاد شود.

نکات قابل توصیه در مورد روکامیکس

1. روکامیکس نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
2. در صورت مصرف این دارو در درمان آرتریت ، دوره درمان با این دارو باید کامل شود. جهت دستیابی به پاسخ مطلوب ، ممکن است حداقل 2 هفته زمان نیاز باشد.
3. درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی به صورت یک یا دو قرص در روز باشد، در صورت به یاد آوردن طی یک یا دو ساعت پس از نوبت فراموش شده، آن نوبت باید مصرف شود. اگر رژیم درمانی به صورت بیش از دو قرص در روز باشد ، به محض به یادآوردن ، آن نوبت باید مصرف شود،مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر شود.
4. روکامیکس بهتر است همراه با غذا مصرف شود تا تحریک گوارشی کاهش یابد.
5. مراجعه منظم به پزشک در صورت مصرف طولانی مدت، به منظور بررسی پیشرفت درمان توصیه می شود.
6. احتمال بروز حساسیت به نور وجود دارد.
7. در صورت مشاهده علائم شبیه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) قبل یا همزمان با بثورات جلدی ، باید به پزشک مراجعه شود.

نحوۀ نگهداری روکامیکس

به دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بیشتر بخوانید:

همه چیز در مورد کپسول ، آمپول ، ژل پیروکسیکام

همه چیز در مورد قرص ملوکسیکام

تداخل دارویی و موارد مصرف دیکلوفناک

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم