آشنایی شما با ماده اعتیاد آور ریتالین چقدر است؟همه چیز درباره ریتالین

آشنایی با ریتالین:«متيل فنيديت» (MPH) با نام تجاري «ريتالين» توسط كمپاني داروسازي «نوارتين» در سال 1954 به بازار دارويي دنيا عرضه شد. در ابتدا قرار بود اين دارو براي درمان افسردگي، خواب آلودگي در طول روز و سند رم خستگي مزمن استفاده شود اما بتدريج با پيشرفت علم و تجربه هاي گوناگون مشخص شد مي توان از اين دارو در درمان كودكاني كه دچار اختلال بيش فعالي و كم توجهي هستند (ADHD) نيز استفاده كرد.

آشنایی با ریتالین

در ابتدا تمام ماجرا از كالجهاي آمريكايي و استراليايي شروع شد. قرص «ريتالين» خواصي شبيه آمفتامين (همان قرصي كه به اكستازي مشهور است) دارد و دانشجويان به دليل تأثير آن در درمان خواب آلودگي در طول روز، براي درس خواندن و يا مهماني هاي شبانه شان چند عدد از اين قرصها را مصرف مي كردند.

سوء مصرف قرص هاي ريتالين ( متيل فندیت)

قرص هاي ريتالين در وهله اول براي درمان يکي از انواع اختلال بيماريهاي رواني دوران کودکي به نام “بيش فعالي همراه با نقص توجه” استفاده مي شود, در مواقعي نيز توسط پزشکان براي درمان بيماران مبتلا به ” حمله خواب” تجويز مي شود. همچنين ريتالين به عنوان دارويي با اثر سريع در درمان افسردگي كاربرد دارد. ولي در سال هاي اخير مصرف خود سرانه ریتالین در کشور ها رو به افزايش گذاشته است که عدم آگاهي از آثار و ويژگي هاي اين قرص مي تواند نگران کننده باشد. هم اکنون گزارش هاي متعددي وجود دارد که برخي از افراد براي بيدار ماندن در شبهاي امتحان به جاي مصرف قهوه و چاي از قرص هاي ريتالين استفاده مي کنند. شواهد متعدد حاکي از آن است که اين افراد از اين قرص ها استفاده مي کنند تا بتوانند چندين ساعت متوالي بيدار بمانند و به شکل غير معمولي تمرکز خود را در مدت طولاني حفظ کنند

آثار مصرف ريتالين:

از آنجا که ريتالين دارويي است که توسط پزشکان تجويز مي شود, مصرف کنندگان تصور مي کنند اين قرص ها بي خطرند و آن ” بد نامي ” مواد مخدر را ندارند. در حالي که عوارض مصرف خودسرانه قرص های ریتالین مي تواند در حد مواد ديگر نظير کوکايين و آمفتامين باشد. پزشکان و روانپزشکان با صراحت اعلام مي‌كنند ترك كردن داروهاي محرك آمفتاميني نظير ريتالين و اكستازي، بسيار سخت‌تر و پيچيده‌تر از كراك، هرويين و ساير مواد مخدر است. استفاده محدود و كنترل شده ريتالين باعث عادت كردن بدن مصرف كننده به دوزهاي پايين و در نتيجه ايجاد علاقه فرد به استفاده از دوزهاي بالاتر و حتي مصرف داروهاي سنگين‌تر و خطرناك‌تر مي‌شود.

شايع ترين عوارض مصرف خود سرانه قرص هاي ريتالين عبارتند از:

• عصبي شدن و بي خوابي

•حالت تهوع و استفراغ

• احساس سرگيجه و سردرد

• تغييرات ضربان قلب و فشار خون (که معمولا به صورت افزايش است ولي در مواردي نيز به شکل کاهش ديده مي شود(

• خارش و جوش هاي پوست

• دردهاي شکمي, کاهش وزن و مشکلات معده

• مصرف دايمي و اعتياد(وابستگي(

• بروز حالت هاي روان پريشي (جنون) و علايم وابستگي به ريتالين

• بروز افسردگي پس از قطع مصرف

عوارض مصرف مقادير زياد ريتالين:

• از دست دادن اشتها و سوء تغذيه

• لرزش و پرش عضلات

• تب,تشنج و سردرد

• نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردي مي تواند به شکل خطرناکي ادامه پيدا کند

• تکرار حرکات و اعمال بي هدف

• بروز حالت هاي پارانوييد(سوء ظن), توهم و هذيان

• احساس حرکت و جنبش حشرات در زير پوست

• مرگ (تاکنون در چند مورد سوء مصرف ريتالين منجر به مرگ شده است)