آشنایی با موارد مصرف و عوارض قرص لوکستا ۲۰ میلی گرمی

معرفی قرص لوکستا 20 میلی گرمی

لوکستا تحت نام تجاری داروی دولوکستین در درمان افسردگی‌های حاد در بزرگسالان استفاده می‌شود. لوکستا همچنین برای درمان افسردگی‌های عمومی در بزرگسالان و کودکان بالای ۷ سال نیز به کار می‌رود. این دارو برای درمان فیبرومیالژیا (یک نوع اختلال درد مزمن) در بزرگسالان، درد مزمن عضلات یا مفاصل هم استفاده می‌گردد. لاوه بر این لوکستا همچنین برای درمان دردهایی که در اثرِ آسیب‌های عصبی در افرادی که دیابت دارند ایجاد می‌شود (diabetic neuropathy)، مصرف می‌گردد.

نام ژنریک: دولوکستین
نام تجاری متداول: سیمبالتا (Cymbalta)

موارد مصرف لوکستا

داروی دولوکستین از دسته داروهای ضد افسردگی است که در موارد ذیل کاربرد دارد:

• افسردگی های حاد و مقاوم به سایر داروها
• درمان اضطراب عمومی(GAD)
• کنترل دردهای سطحی عصبی دیابتیک(DPNP)
• کنترل فیبرومیالژیا(FM)
• کنترل دردهای مزمن عضلات اسکلتی(کمر درد مزمن – استئوآرتریت)

مکانیسم اثر لوکستا

لوکستا مهار کننده قوی بازجذب سرتونین – نوراپی نفرین است و مهار کننده ضعیف باز جذب دوپامین است.

فارماکوکینتیک لوکستا

لوکستا به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. حداکثر غلظت پلاسمایی 6 ساعت پس از مصرف خوراکی با معده خالی و 10 ساعت با معده پر
غذا در معده جذب دارو را کم می کند.

• پروتئین باندینگ بیش از 90 درصد است
• متابولیسم عمدتا کبدی توسط آنزیم های: CYP1A2 و CYP2D6
• نیمه عمر پلاسمایی 12 ساعت
• دفع دارو تقریبا 70 درصد از راه ادرار و 20 درصد مدفوع

مقدار و نحوه مصرف لوکستا

میزان دقیق مصرف این دارو باسد طبق نظر پزشک تعیین گردد به طور معمول به منظور درمان افسردگی در بزرگسالان ابتدا 20 میلی‌گرم از دارو به صورت خوراکی و دوبار در روز مصرف شده و سپس به میزان 60 میلی‌گرم از دارو به عنوان مقدار نگهدارنده در روز، می‌تواند در یک نوبت مصرف شده یا به میزان 30 میلی‌گرم در دو نوبت مصرف شود.

توجه: حداکثر مقدار مجاز دولکستین 120 میلی‌گرم در روز می‌باشد.

لوکستا را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید.

می‌توانید لوکستا را به همراه غذا یا بدون آن میل کنید.

قرص را نجوید، تکه‌تکه یا خرد نکنید؛ بلکه به طور کامل قورت دهید.

ممکن است بین ۱ تا ۴ هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود پیدا کنند. تا زمانی که دارو برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. قبل از اینکه مصرف داروی لوکستا را قطع کنید، ابتدا با دکترتان مشورت نمائید. اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، ممکن است دچار عوارض جانبی ناخوشایندی شوید.

مصرف لوکستا در بارداری و شیردهی

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

لوکستا پس از مصرف می تواند از طریق شیر مادر به کودک منتقل گردد. گرچه تا کنون گزارشی مبنی بر آسیب بر کودک حین دوران شیردهی گزارش نشده است، شما بایستی در صورت قصد شیردهی به فرزند خود با پزشک خود مشورت نمایید.

عوارض جانبی لوکستا

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید.

هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائمتان را به دکتر خود اطلاع دهید؛ از جمله: تغییرات رفتار یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس آشفتگی، خشم، تحریک‌پذیری و حساسیت، بی‌قراری، بیش‌فعالی (جسمی یا روانی)، افسردگیِ بیشتر، داشتن افکار در مورد خودکُشی یا آسیب به خود.

اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید:

• احساس سبکی در سر؛ احساس اینکه هر آن ممکن است بیفتید؛
• تغییرات در دید، درد یا تورم در چشم، قرمزی چشم؛
• به راحتی دچار کبودی شدن، خونریزی غیر طبیعی؛
• ادرار دردناک یا به سختی ادرار کردن؛
• تشنج؛
• حالت جنون آمیز- علائم: افکار تهاجمی، انرژی بیش از حد، رفتار بی‌پروا، احساس شادی یا کج خُلقیِ بیش از حد، بیش از حدِّ معمول حرف زدن، مشکلات جدی در مورد خواب؛
• مشکلات کبدی – علائم: درد در قسمت بالا سمت راست شکم، خارش، ادرار تیره‌رنگ، یرقان (زرد شدن چشم‌ها یا پوست)؛
• میزان سدیم پایین در خون – علائم: سردرد، گیجی، لکنت زبان، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی بدن؛
• واکنش‌های پوستی شدید- علائم: تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش چشم‌ها، درد پوست که به همراه جوش‌های قرمز یا ارغوانی رنگ – که خصوصاً در صورت یا قسمت بالاییِ بدن گسترش پیدا می‌کنند- باشد و به دنبال آن، پوسته‌پوسته شدن یا تاول زدن اتفاق بیفتد.
• در صورتی که هر گونه علائم مربوط به سندروم سروتونین را در خود مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم آن عبارتند از: هیجان، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب تند، سفت شدن ماهیچه‌ها، از دست دادن هماهنگی بدن، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال؛

تداخلات دارویی لوکستا

• تداخلات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی آنها را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل همه تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید تهیه کنید(از جمله داروهای تجویزی / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) و آن را به پزشک و داروساز خود نشان دهید. بدون تایید پزشک هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.
• برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، داروهای التهابی غیر استروئید مانند ایبوپروفن، ” رقیق کننده های خون “مانند وارفارین).
• بعضی از داروها می توانند چگونگی کارکرد لوکستا را تحت تاثیر قرار دهند حتی در بعضی از موارد آن را از بین ببرد از جمله داروهایی مانند: سایمتیدین، آنتی بیوتیک کینولون خاص (مانند سیپروفلوکساسین، انوکساسین).
• این دارو می تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن شما را کاهش دهد و ممکن است بر چگونگی کارکرد آنها تاثیر بگذارد. نمونه هایی از داروهای تحت تاثیر عبارتند از: داروهای ضد آریتمی (مانند پروپافنون، فلکاینید، کینیدین)، داروهای ضد روان پریشی (مانند تیوریدازین)، داروهای ضدافسردگی سه حلقه (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین).
• مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است منجر به تداخل دارویی جدی شود (احتمال مرگ). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. اکثر مهار کننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و حداقل پنج روز پس از درمان با این دارو مصرف شوند. در مورد زمان شروع و قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
• داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند خطر ابتلا به سندرم / سمیت سروتونین را نیز افزایش می یابد. نمونه های این نوع داروها عبارتند از: مواد مخدر خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای خاص ضد افسردگی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، دیگر SNRI ها مانند Venlafaxine / ونلافاکسین)، تریپتوفان. خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است بیشتر زمانی رخ دهد که شما مصرف داروها را شروع یا دوز این داروها را افزایش می دهید.
• در صورتی که داروهایی استفاده می کنید که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله: آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند کدئین) ، پزشک خود را مطلع سازید.
• برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و داروهای سرماخوردگی) را چک کنید چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. با داروساز خود در مورد استفاده بی خطر این داروها همزمان با مصرف لوکستا صحبت کنید.
• آسپرین هنگامی که با لوکستا استفاده شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، در صورتی که پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولا در دوزهای از ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این را دستور داده باشد.

شرایط نگهداری لوکستا

در جای خشک و خنک و دور از دسترس اطفال نگهداری شود.

بیشتر بخوانید:

مصرف قرص دولوکستین در درمان افسردگی

موارد مصرف کپسول دولوکستین Duloxetine یا سیمبالتا

موارد مصرف و عوارض داروی دلوکستین (duloxetine)

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم