آزمایش آنتی بادی کرونا چیست ؟
تست یا آزمایش آنتی بادی کرونا
آنتی بادی ها در خون افرادی که بعد از ابتلا به عفونت آزمایش می شوند، شناسایی می گردند؛ این پروتئین ها تلاش بدن برای مبارزه با یک عفونت به خصوص را نشان می دهند.
نکات کلیدی در مورد آزمایش آنتی بادی کرونا:
به طور کلی، یک تست مثبت آنتی بادی به معنی ابتلای فرد به عفونت SARS-CoV-2، ویروسی که کووید-19 را سبب می شود، در زمانی در گذشته فرض می شود و به معنای ابتلای کنونی آن ها به عفونت نیست.
آنتی بادی ها یک تا 3 هفته بعد از عفونت شروع به تولید می نمایند.
در حال حاضر ما اطلاعات کافی برای تایید این موضوع که در صورت وجود آنتی بادی علیه ویروس، فرد به طور قطع ایمن و در برابر عفونت مجدد محافظت شده است، نداریم.
ارائه دهندگان خدمات سلامت که از تست آنتی بادی استفاده می کنند، باید بدانند که تست های مختلف چگونه کار می کنند و در زمان تفسیر نتایج تست احتیاطات زیر را مد نظر داشته باشند:
- اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی مثبت شود ولی فرد واقعا آن آنتی بادی های خاص را نداشته باشد، نتیجه مثبت کاذب است. به طور مشابه، اگر تست آنتی بادی های SARS-CoV-2 فردی منفی شود ولی در واقع آن آنتی بادی های خاص را داشته باشد، نتیجه منفی کاذب خواهد بود.
- این تست ها 100 درصد دقیق نیست و برخی نتایج مثبت کاذب یا منفی کاذب ممکن است اتفاق بیفتند.
- زمانی که این تست ها از افراد ساکن یا شاغل در مناطقی با شیوع کمتر کووید-19 گرفته شوند، درصد بالاتری از نتایج مثبت، کاذب خواهند بود.
- افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت میشود ولی علائم کووید-19 را ندارند یا در تماس با فرد مبتلا به کووید 10 نبوده اند، احتمالا در حال حاضر دچار عفونت نیستند. این افراد می توانند به فعالیت عادی از جمله مشاغل خود ادامه دهند ولی در هرصورت باید اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران انجام دهند.
- افرادی که تست آنتی بادی آن ها مثبت شده و در حال حاضر یا اخیرا مریض بوده و یا در تماس با فرد مبتلا به کووید-19 قرار داشته اند، باید توصیه هایی را مبنی بر مراقبت از خود و حفاظت از دیگران و زمانی که دوباره می توانند با سایر افراد ارتباط داشته باشند، رعایت کنند
باید های تست آنتی بادی
- تا زمانی که دانشمندان اطلاعات بیشتری در مورد حفاظت آنتی بادی ها از فرد در برابر ابتلای مجدد به عفونت ناشی از ویروس به دست آورند، همه باید به انجام اقداماتی در جهت حفاظت از خود و دیگران، از جمله رعایت فاصله ی 2 متری از دیگران در خارج از خانه (فاصله گذاری اجتماعی)، حتی اگر تست آنتی بادی آن ها مثبت شده، ادامه دهند.
- افرادی که در محل کار از تجهیزات حفاظتی شخصی استفاده می کنند، حتی در صورت مثبت شدن تست آنتی بادی باید به استفاده از این تجهیزات ادامه دهند.
نبایدهای تست آنتی بادی
- نتایج تست آنتی بادی نباید برای تعیین امکان پذیری بازگشت فرد به محل کار خود استفاده شود.
- نتایج تست آنتی بادی نباید برای گروه بندی افراد در محیط هایی هم چون مدارس، خوابگاه ها و زندان ها استفاده شود.
چه نوع از تست های سرولوژی یا آنتی بادی مناسب است؟
تست های آنتی بادی توسعه یافته و استفاده های مهمی در بالین و بهداشت عمومی در جهت نظارت و پاسخگویی به پاندمی کووید-19 خواهند داشت.
- در حال حاضر، هیچ مزیت شناخته شده ای در تست آنتی بادی های IgM، IgG یا آنتی بادی کل نسبت به یکدیگر وجود ندارد.
- به حداقل رساندن نتایج مثبت کاذب از طریق انتخاب تستی با حساسیت بالا و از طریق تست کردن جمعیت ها و افراد با احتمال بالای مواجهه ی قبلی با SARS-CoV-2، مهم است. از سوی دیگر، یک الگوریتم متعامد تست گیری (به عبارت دیگر، به کارگیری دو تست مستقل به طور متوالی به طوری که تست اول نتیجه ی مثبت بدهد) می تواند در صورت پایین بودن ارزش اخباری مثبت یک تست به تنهایی به کار گرفته شود.
- آنتی بادی ها به طور معمول 1 تا 3 هفته بعد از شروع علائم، زمانی که طبق شواهد سرایت پذیری عفونت محتملا تا حد زیادی کاسته شده و درجه ای از ایمنی در برابر عفونت های آینده ایجاد شده، قابل شناسایی می گردند. با این حال، اطلاعات بیشتری پیش از اصلاح توصیه های بهداشت عمومی بر اساس نتایج تست های آنتی بادی، از جمله تصمیم گیری برای توقف فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی، لازم است.
آزمایش آنتی بادی چه کاربردی دارد؟
تست های آنتی بادی SARS-CoV-2 که اکنون به طور گسترده در دسترس هستند، می توانند نقش مهمی در درک اپیدمیولوژی ویروس در جمعیت عمومی و شناسایی گروه هایی که در ریسک بالاتری برای ابتلا به عفونت قرار دارند، ایفا کند.
بر خلاف روش های مستقیم تشخیص ویر.س از جمله تکثیر نوکلئیک اسید یا شناسایی آنتی ژن که می توانند افراد دچار عفونت حاد را شناسایی کنند، تست های آنتی بادی می توانند تعیین کنند که آیا فرد مورد آزمایش قبلا دچار عفونت شده است یا خیر – حتی اگر فرد هرگز علامتی نشان نداده باشد.
تست های آنتی بادی، عفونت های قبلی یا کمرنگ شده ی ویروس SARS-CoV-2 را به طور غیرمستقیم از طریق اندازه گیری پاسخ ایمنی همورال به ویروس، شناسایی می کنند. بنابراین، تست های آنتی بادی معمولا جایگزین روش های شناسایی مستقیم به عنوان ابزار اصلی برای تشخیص عفونت فعال SARS-CoV-2 نمی شوند، اما این تست ها چندین کاربرد مهم در نظارت و پاسخ دهی به پاندمی کووید-19 دارند.
با وجود این که تست های آنتی بادی در این برهه از زمان نباید برای تعیین ایمن بودن افراد به کار روند، این تست ها می توانند در تعیین نسبتی از جمعیت که قبلا به عفونت SARS-CoV-2 مبتلا شده به کار روند و اطلاعاتی در مورد جمعیتی که ممکن است ایمن شده و به طور بالقوه محافظت شده باشند، فراهم کنند.
بنابراین، الگوهای جمعیتی و جغرافیایی نتایج تست های آنتی بادی می توانند به تعیین جوامعی که ممکن است نرخ بالاتری از عفونت را تجربه کرده و در نتیجه ممکن است نرخ بالاتری از ایمنی اکتسابی را داشته باشند، کمک کنند.
در برخی موارد، نتایج تست های آنتی بادی ممکن است به شناسایی افرادی که به طور بالقوه به عفونت SARS-CoV-2 دچار شده و افرادی که صلاحیت لازم برای اهدای خون در جهت ساخت فرآورده هایی پلاسمایی افراد بهبود یافته به عنوان یک درمان احتمالی برای افراد دچار بیماری شدید ناشی از کووید-19 را دارند، کمک کند.
هدف آزمایش آنتی بادی
دو هدف اصلی آنتی ژنی SARS-CoV-2 که علیه آن ها آنتی بادی شناسایی شده است، گلیکوپروتئین Spike (S) و فسفوپروتئین نوکلئوکپسید (N) است. در حالی که پروتئین S برای ورود ویروس به سلول ضروری است و در سطح ویروس قرار دارد، پروتئین N فراوان ترین پروتئین بیان شده ی برانگیزاننده ی پاسخ سیستم ایمنی است که با RNA برهم کنش دارد.
چندین شکل از پروتئین S – طول کامل (S1+S2) یا ناقص (دامنه ی S1 یا دامنه ی اتصال به رسپتور (RBD)) – به عنوان آنتی ژن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف پروتئینی، واکنش پذیری متقاطع و اختصاصیت را تعیین می کند، زیرا N نسبت به S در کروناویروس بیشتر محافظت شده و درون S، RBD نسبت به S1 یا S کامل بیشتر محافظت شده است.
میزان دقت تست آنتی بادی یا پادتن
کارآیی تست بستگی به حساسیت و اختصاصیت آن دارد؛ این خصوصیات اجرای تست با استفاده از یک مجموعه ی تعریف شده از نمونه های مثبت و منفی، تعیین می گردند. علاوه بر این، ارزش های اخباری تست باید مورد توجه قرار بگیرند زیرا این مقادیر بر نتیجه ی کلی تست اثر می گذارند.
ارزش اخباری مثبت، نشان دهنده ی احتمال مثبت بودن واقعی آنتی بادی فردی که نتایج تستش مثبت شده است، می باشد. ارزش اخباری منفی، نشان دهنده ی احتمال منفی بودن واقعی آنتی بادی فردی که نتایج تستش منفی شده است، می باشد.
ارزش های اخباری مثبت و منفی توسط درصد افراد دارای آنتی بادی در جمعیت تست شده (شیوع، احتمال پیش از آزمون) و حساسیت و اختصاصیت تست تعیین می شود.
محدودیت های تست آنتی بادی
در حال حاضر، عوامل ایمونولوژیک مرتبط با ایمنی در برابر عفونت SARS-CoV-2 به خوبی تعریف نشده اند. اعضای جوامع دانشگاهی و پزشکی در حال بررسی این موضوع هستند که آیا تست آنتی بادی مثبت نشان دهنده ی ایمنی حفاظتی فرد در برابر SARS-CoV-2 است یا خیر.
این کار شامل ارزیابی سطح آنتی بادی لازم برای حفاظت در برابر عفونت مجدد، مدت این حفاظت و عوامل مرتبط با ایجاد پاسخ آنتی بادی حفاظتی است.
کینتیک پاسخ آنتی بادی، طول عمر آنتی بادی ها، قابلیت آنتی بادی برای حفاظت در برابر عفونت مجدد، تیتر حفاظتی آنتی بادی خنثی کننده و ارتباط تیتر آنتی بادی متصل شونده با قابلیت خنثی سازی، هنوز تعیین نشده اند.
با این که مطالعات بر روی حیوانات، اثر محافظتی در کوتاه مدت را نشان داده اند، نشان دادن محافظت طولانی مدت در انسان ها نیاز به مطالعات آتی خواهد داشت. بنابراین، تا زمان به دست آوردن اطلاعات بیشتر، حضور آنتی بادی ها نمی تواند معادل ایمنی فرد در برابر عفونت SARS-CoV-2 در نظر گرفته شود.
برخی تست ها ممکن است واکنش پذیری متقاطع با سایر کروناویروس ها، مانند ویروس هایی که سرماخوردگی ساده را سبب می شوند، نشان دهند.
این امر می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب تست ها شود. برخی افراد ممکن است بعد از عفونت کروناویروس، سطوح قابل شناسایی از آنتی بادی ایجاد نکنند. در سایر افراد، ممکن است که سطوح آنتی بادی در طول زمان کاهش یافته و به حد غیرقابل شناسایی برسد.
آنتی بادی های IgG و IgM در اوایل عفونت وجود ندارند. بنابراین، نتایج تست آنتی بادی، قطعیت وجود یا عدم وجود عفونت کنونی یا قبلی با SARS-CoV-2 را نشان نمی دهد.
