ویژگی های کفش طبی مناسب
ویژگی های خوبی که کفش طبی مناسب باید داشته باشد
با دلگرم همراه باشید تا با ویژگی های مناسب کفش طبی آشنا شوید.
مقدمه ای در مورد کفش طبی
بسیاری از افرادی که به نوعی مشکلاتی در پای خود دارند، به دنبال کفش های طبی هستند. بعضی ها هم هستند که هیچ ناراحتی در پای خود ندارند، ولی می خواهند کفش مناسبی داشته باشند تا در آینده مشکلی در پای خود نداشته باشند. لذا در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم را داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید.
افرادی که مشکلی در پای خود داشته و به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند.صرف اینکه نام کفشی طبی است، یا از داروخانه تهیه شده و یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد، به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که میخواهیم داشته باشد، یعنی بتواند مشکل پای ما را کمتر کند.
بیماری های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات ناشی از بعضی را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد.در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید واجد آنها باشند.
ویژگی کفش های استاندارد و طبی
كفش استاندارد: یك كفش استاندارد، سه مشخصه بارز دارد
1) جنس خوب
2) پاشنه استاندارد
3) قالب و پنجه استاندارد
1- کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
2- کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگیهای کف و قوس کف پا باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه بهخصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.
3- کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگتر و نه گشادتر. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم میتواند از دیگر عوارض پوشیدن کفشهای طبی یا غیرطبی تنگ باشد.
گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو میشود. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگتر یا کوچکتری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد.
4- معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد، یعنی انگشتان پای شما باید در فضایی قرار بگیرند که نه آنقدر تنگ باشد كه روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربههای احتمالی انجام نشود.
ضمن اینکه باید حدود یک سانتیمتر بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشتها هنگام راه رفتن وارد نشود.
5- رویه کفش طبی باید انعطافپذیر باشد .
6- کفی قابل تعویض: سعی کنید کفشی بخرید که کفی Insole قابل عوض کردن داشته باشد. با این کار می توان با عوض کردن کفی، اندازه و حجم کفش را کم و زیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد، بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک می کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش می تواند موثر باشد. کفش مرطوب می تواند موجب ابتلا پا به بیماری های قارچی باشد.
7- پشتی سفت و محکم: پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار می گیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار دهید. اگر فرو نرفت، پشتی محکمی دارد.
8- کف داخلی با شکل مناسب: کف کفش از داخل Foot bed باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد.
کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه بلند هر دو مضر هستند. اندازه پاشنه به طور متعادل باید حدود 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد.
9- پاشنه مناسب: پاشنه Heel کفش از قسمت های مهم آن است. کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه بلند هر دو مضر هستند. اندازه پاشنه به طور متعادل باید حدود 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد.
10- کف قوسی شکل کفش : کف بیرونی کفش Outsole باید قدری گوژ باشد تا وسط کفش پایین تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین، فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی شود.
11- سطح داخلی یکنواخت : با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش باید متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس های نرمی در درون کفش وجود دارد. این چنین کفش هایی در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست وارد می کنند.
ویژگیهای کلی کفش طبی
- کف داخلی کفش طبی باید شکل مناسبی داشته باشد.
- قسمت جلویی کفش طبی باید فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشد.
- کفش طبی باید انعطافپذیر بوده و جنس آن از چرم باشد.
- انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی برای حرکت داشته باشند. بهتر است از کفشهایی استفاده کنید که پنجه آنها گرد است.
- کفی Insole کفش طبی شما باید قابل تعویض باشد.
- پشتی کفش طبی باید سفت و محکم باشد.
- پاشنه کفش طبی باید مناسب باشد. همانطور که گفتیم اندازهاش باید بین ۱٫۵ تا ۴ سانتیمتر باشد.
- کف کفش طبی باید قوسی شکل باشد.
- سطح داخلی کفش طبی باید یکنواخت باشد.
- داخل کفش باید تهویه برقرار باشد.
- یقه (جایی که اطراف مچ پا را میگیرد) و زبانه کفش باید نرم باشند.
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی