نکات مهمی درباره ژلوفن و عوارض آن
نکات مهمی درباره ژلوفن و عوارض آن
ژلوفن فرم ژلهاي داروي ايبوپروفن است که مشهورترين نام تجاري آن بروفن است. اين مسکن ها جزء داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي هستند.ژلوفن (GELOFEN)ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتيني است
از دسته داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي ميباشد و در موارد زير قابل استفاده است:کاهش موقت درد ناشي از سرماخوردگي، دندان درد، درد عضلاني، سردرد (مثل ميگرن)، آرتريت روماتوئيد،
درد قاعدگي و کاهش تب.مسکنهاي ديگر مانند ايبوپروفن، مفناميک اسيد و … نيز همانند ژلوفن عمل ميکنند.اين دسته از داروها ميتوانند ايجاد زخم معده کنند، بنابراين افرادي که داراي مشکل زخم معده هستند
از مصرف اين داروها بايد خودداري کنند.همچنين مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداري مجاز است، ولي در سه ماه آخر بارداري که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است.مصرف اين داروها بايد در کوتاهمدت صورت گيرد و در بلند مدت نبايد از اين داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درماني مطلوب ممکن است باعث بروز برخي عوارض ناخواسته نيز بشود. اگر چه تمام عوارض زير در يک فرد ديده نميشود، ليکن بروز هر يک از عوارض زير با داروساز خود مشورت کنيد :سردرد شديد، اختلالات پوستي،
اختلالات بينايي، تنگي نفس، افسردگي يا تغييرات رفتاري، اختلالات شنوايي، بي حسي يا ضعف در دستها و پاها، احساس خستگي، اختلالات ادراري و افزايش وزن.در صورت بروز هر يک از عوارض زير مصرف دارو را قطع کنيد و سريعاً پزشک خود را در جريان قرار دهيد :
درد و سوزش معده، مدفوع قيريرنگ يا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سينه، تشنج، با يا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل يا سوءهاضمه،
لکههاي قرمز کوچک روي پوست، جراحت، زخم يا لکههاي سفيد روي لبها يا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونريزي يا کبودي غيرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .عوارض خفيف ديگري که نياز به مراقبت پزشکي ندارند، ممکن است
با ايبوپرفن پيش بيايند مانند درد خفيف معده، گيجي يا خواب آلودگي، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ريفلاکس معده.اين عوارض به تدريج در طي درمان، با تطبيق بدن با دارو از بين ميروند، البته در صورتي که ادامه يافتند به داروساز يا پزشک خود اطلاع دهيد.
ژلوفن دارويي است جزء دسته داروهاي ضد التهايي غير کورتوني بوده که متاسفانه مصرف خودسرانه آن به شدت رواج پيدا کرده است.مردم به به عوارض مصرف خودسرانه ژلوفن توجهی ندارند.
این دارو از داروهایی است که به صورت خودسرانه در بین مردم جا افتاده است که افراد به صورت مسکن برای هر نوع دردی استفاده می کنند اما به عوارض آن توجهی ندارند.
داروی ژلوفن به صورت کپسول نرم تهیه شده و اثر آن از پروفن سریع تر است، در واقع ژلوفن همان پروفن است که به صورت کپسول نرم تبدیل شده است تا اثر سریع تری داشته باشد.
این دارو جزو داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی است که در طبقه بندی درمانی ضد التهاب، ضد تب و ضد درد غیرمخدر قرار می گیرد و در حاملگی جزء گروه B است یعنی بی ضرر برای جنین است
اما اگر در ۳ ماهه سوم حاملگی استفاده شود جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود. این دارو به صورت کپسول های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی در بازار موجود است. استفاده این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، درد بعد از کشیدن دندان و
درد قاعدگی استفاده می شود و دوره آن در بالغین از ۲۰۰ میلی گرم تا ۸۰۰ میلی گرم، روزی ۳ یا ۴ بار است. مکانیسم اثر آن(ضد درد، ضد تب، ضد التهاب) کاملا معلوم نیست ولی احتمالا از طریق مهار سنتز
پروستاگلاندین ها که در سیکل درد و تب دخالت دارد، باعث می شود. نیمه عمردارو ۲تا ۴ ساعت و اوج اثر آن ۱تا۲ ساعت است و مدت اثر نیز ۴ تا۶ ساعت است؛ دفع دارو به صورت ادرار است و
مقدار کمی از راه صفرا نیز دفع می شود. کسانی که سابقه بیماری های دستگاه گوارشی، کبد، کلیه و اختلال کار قلب و اختلالات انعقادی دارند باید این دارو را با احتیاط و زیر نظر پزشک استفاده کنند.
از اثرات ناخواسته و عوارض جانبی این دارو می توان به سردرد، خواب آلودگی، کاهش فشار خون، تپش قلب، خارش، تهوع، استفراغ، خونریزی گوارشی، بی اشتهایی، اسهال، ادم، تشنگی و برونکواسپاسم(ادم راه هوایی) اشاره کرد.
دارو بهتر است با معده خالی استفاده شود، ولی چون عوارضی گوارشی دارد، بعد غذا استفاده می شود. دارو باید با یک لیوان پر از آب استفاده شود و بعد استفاده اگر فرد تاچند دقیقه دراز نکشد، بهتر است.
نباید بیش از ۱۰ روز جهت تسکین درد و بیش از سه روز جهت کنترل تب از آن استفاده کرد و باید در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کرد.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم