ناخن فرورفته در گوشت : علت و درمان فرورفتگی ناخن در گوشت پا
علت _ علائم و پیشگیری از فرورفتگی ناخن پا در گوشت
فرورفتگی ناخن های در حال رشد در گوشت یکی از مشکلات شایع ناخن است. دلیل این امر این است که گوشه ناخن دچار تغییر شکل شده و در گوشت فرو می رود. فرورفتگی ناخن در گوشت بیشتر در ناخن شست پا اتفاق می افتد و بر شکل ظاهری انگشتان پا تاثیر می گذارد.
در وضعیت فرورفتگی ناخن در گوشت، علائمی مانند درد، قرمزی، تورم و گاهی عفونت، ایجاد می شود. شما می توانید از ناخن های خود به خوبی مراقبت کنید و در صورت ایجاد چنین وضعیتی و زمانی که درد شدیدی دارید، می توانید برای تسکین درد و دیگر عوارض جانبی آن، به پزشک مراجعه کنید.
اگر فردی دچار دیابت یا بیماری دیگری باشد که سبب ضعف جریان خون به پا و انگشتان شود، این فرد، بیشتر در معرض خطر عوارض ناخن های فرو رفته در گوشت است.
علائم فرورفتگی ناخن در گوشت
- درد و حساسیت در یک یا هر دو طرف ناخن
- قرمزی در اطراف ناخن
- تورم انگشتان ناحیه آسیب دیده
عفونت بافتی در اطراف انگشت
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟ زمانی که احساس ناراحتی و درد شدید در انگشتان پا دارید و یا دچار دیابت یا بیماری دیگری شوید که سبب ضعف جریان خون به پا و در نتیجه بروز عفونت پا شود.
علل در گوشت رفتن ناخن
علت های ناخوشایند فرورفتگی ناخن در گوشت عبارتند از:
- کفش هایی که انگشتان را تحت فشار قرار داده و مناسب نیستند.
- کوتاه کردن بیش از اندازه ناخن ها.
- آسیب در ناحیه انگشتان.
- داشتن ناخن های حساس یا غیر معمول.
عوارض جانبی در گوشت رفتن ناخن
- زمانی که فرورفتگی ناخن در گوشت رخ می دهد، ممکن است استخوان های آن ناحیه را تحت فشار قرار داده و گاهی منجر به عفونت حاد استخوان می شود.
- عوارض فرورفتگی ناخن در گوشت ممکن است تا حد زیادی با بیماری دیابت در ارتباط باشد. بیماری دیابت می تواند سبب ضعف جریان خون و آسیب اعصاب در ناحیه پای شما شود.
- بنابراین یک آسیب جسمی جزئی، بریدگی و هر نوع خراشی ممکن است عوارض بیشتری به دنبال داشته باشد.
- هنگام ایجاد زخم باز (درد زخم پا) ممکن است برای جلوگیری از پوسیدگی و مرگ بافت، نیاز به جراحی باشد. مرگ بافت ها، ناشی از وقفه در جریان خون به ناحیه آسیب دیده است.
برای کمک به جلوگیری از این مشکل ناخن، این موارد را در نظر داشته باشید:
- زمانی که ناخن خود را کوتاه می کنید، برش صاف و یکدستی ایجاد کرده و ناخن ها را به شکل کج و انحرافی برش نزنید.
- در صورتی که برای زیبا سازی ناخن خود به آرایشگاه می روید، از این موضوع مطمئن شوید که ناخن های شما به طور یکدست برش زده می شود.
- اگر شرایطی دارید که سبب ضعف جریان خون به پای شما می شود و شما نمی توانید ناخن ها را کوتاه کنید، به پزشک مراجعه کنید.
- ناخن های خود را در حد مشخصی کوتاه کرده و از کفش های مناسب استفاده کنید، تا ناخن های شما تحت فشار قرار نگیرد.
- فشار کفش بر روی انگشتان شما ممکن است ناخن را به سمت داخل بافت هدایت کرده و ناخن شما در گوشت فرو برود.
- اگر در ناحیه انگشتان شما آسیب عصبی ایجاد شده و شما قادر به راه رفتن مناسب نیستید، از کفش های مخصوص استفاده کنید تا مشکل برطرف شود.
- اگر دچار دیابت هستید، روزانه پاها و انگشتان خود را در مورد ظهور علائم ناخود آگاه یا سایر مشکلات پا بررسی کنید.
تشخیص فرورفتگی ناخن در گوشت
- پزشک شما می تواند بر اساس نشانه ها و علائم ناحیه آسیب دیده، با معاینه فیزیکی ناخن و پوست اطراف آن، مشکل و علت اصلی را تشخیص داده و سپس روش های درمانی ارائه می شود.
- پزشک می تواند لبه ناخن در حال رشد را بلند کرده و با قرار دادن پنبه ای مخصوص در زیر آن، رشد ناخن را به شکل طبیعی خود هدایت کند. همچنین ممکن است از یک ماده شیمیایی، لیزر یا دیگر روش ها استفاده کند.
- پزشک شما همچنین می تواند برای شما آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی تجویز کند ، به خصوص اگر انگشت پا آلوده شده و یا در خطر ابتلا به عفونت باشد.
- جدا از درمان پزشکی و دارویی، شما می توانید در خانه از درمان های خانگی برای رفع آسیب دیدگی انگشت و بهبود آن استفاده کنید. در صورتی که داروهای خانگی مشکل شما را برطرف نکند، می توانید از پزشک کمک بگیرید.
درمان فرورفتگی ناخن در گوشت
اندیکاسیون های درمان فرورفتگی ناخن عبارت است ا درد یا عفونت شدید؛ انیکوگریپوز (بدشکل شدن یا انحنا یافتن ناخن)؛ یا پارونیشی (التهاب چین ناخن) مزمن و مکرر، کنتراندیکاسیون های درمان جراحی عبارتند از حساسیت به بی حس کننده های موضعی (مثلا لیدوکایین [زایلوکایین]، بوپیواکایین [مارکایین])، استعداد به خونریزی شناخته شده یا بارداری (در صورت مصرف فنل). گزینه های مختلفی برای درمان محافظه کارانه و جراحی وجود دارد که باید به بیمار پیشنهادشده و خطرات، منافع، درمان های جایگزین و ترجیح بیمار در نظر گرفته شود.
درمان محافظه کارانه
هرچند کارآزمایی بالینی که ارزش این درمان را به اثبات برساند وجود ندارد، درمان محافظه کارانه در بیماران مبتلا به بیماری خفیف تا متوسط که درد شدید، قرمزی قابل توجه یا ترشح چرکی از اطراف لبه ناخن ندارند، رویکردی منطقی است. درمان محافظه کارانه هزینه اثربخش است و از انجام جراحی کوچک و نیز درد و از کارافتادگی کوتاه مدت متعاقب آن جلوگیری می کند.
یک روش درمانی محافظه کارانه، غوطه ورسازی انگشت و پای مبتلا در آب گرم و صابون به مدت 10- 20 دقیقه است. صاحب نظران توصیه می کنند پس از هر بار غوطه ورسازی، پماد آنتی بیوتیک موضعی (مثل پلیمیکسین/ نئومایسین) یا کرم یا پماد استروییدی با قدرت متوسط تا بالا، چند بار در روز و به مدت چند روز روی نواحی مبتلا استعمال شود تا بهبودی حاصل گردد.
همچنین می توان با استفاده از یک بلندکننده ناخن یا کورت کوچک، نوعی نوار پنبه ای را زیر لبه ناخن قرار داد و اگر این نار افتاد، می توان مجددا این روش را تکرار کرد.یک مجموعه موارد بالینی بدون شاهد نشان داده است که با استفاده از این نوارهای پنبه ای، 79 بهبود علامتی طی 24 هفته پیگیری بیماران حاصل شده است.
شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کارگذاری نوار پنبه ای زیر لبه ناخن فرورفته، با خطر ورود باکتری های یا افزایش بالقوه خطر عفونت 8همراه است. همچنین کارگذاری نخ دندان به طور مایل زیر گوشه ناخن فرورفته نیز در موارد خفیف تا متوسط موثر بوده، با درد خفیف (و یا عدم وجود درد) و عدم عفونت ثانویه همراه است و تقریبا باعث خلاصی فوری از درد و توانایی بازگشت به فعالیت ای روزمره می گردد.
یک رویکرد درمانی محافظه کارانه دیگر استفاده از آتل شیاردار است (مثلا یک لوله استریل که برای انفوزینون داخل وریدی استفاده می شود را از یک سمت از بالا تا پایین شکاف داده و یک انتهای آن به صورت زاویه دار می برند تا ورود آن تسهیل شود) که می تواند با کمک چسب نواری با یک رزین آکریلیک با قابلیت تغییر شکل نظیر سیانواکریلات به لبه ناخن متصل شود.
همچنین می توان از ناخن های مصنوعی آکریلیک با طراحی اختصاصی در بیماران دچار فرورفتگی ناخن که بافت گرانولاسیون ندارند استفاده کرد.
یک ناخن پلاستیکی صاف زیر ناخن بیمار قرار داده می شود و با نوارچسب در محل خود تثبیت می گردد. سپس آکریلیک با قابلیت تغییر شکل روی ناخن قرار داده می شود و در نهایت به شکل ناخن درآورده می شود تا بخشی یا تمام سطح ناخن را بپوشاند. دوره درمان معادل با زمانی است که برای رشد ناخن طبیعی تا پوشاندن نوک انگشت لازم است که تقریبا دو هفته تا سه ماه طول می کشد.
درمان جراحی
پزشکان خانواده می توانند پس از آموزش مناسب، فرورفتگی ناخن را بدون ارجاع به متخصصان پا درمان کنند. شایع ترین روش درمان فرورفتگی ناخن و عفونی شدن آن، کشیدن ناکامل بخشی از لبه کناری ناخن و به دنبال آن برداشت شیمیایی ماتریکس (ماتریسکتومی) با استفاده از فنول 80- 88 (فنولیزاسیون) است.
آنتی بیوتیک کمکی
عفونت های چین طرفی ناخن بیش از همه از استافیلوکوک اورئوس و با شیوع کمتر گونه های گرم منفی (نظیر پسودومونا) و استرپتوکوک ناشی می شوند. هرچند از آنتی بیوتیک های خوراکی قبل و بعد از فنولیزاسیون به طور گسترده استفاده می شود، مصرف آنها فقط بر پایه تجربه بوده و شواهدی از کارآزمایی های بالینی در دست نیست.
مطالعات متعدد نشان داده است زمانی که بخش فرورفته ناخن پا برداشته شده و ماتریسکتومی انجام شده است، بدون نیاز به درمان آنتی بیوتیکی عفونت موضعی برطرف می شود. یک کارآزمایی شاهددار تصادفی شده شامل 54 بیمار نشان داده است که در گروه تحت درمان با ترکیب آنتی بیوتیک و فنولیزاسیون، تفاوت معنی داری در زمان بهبودی با گروه تحت درمان با فنولیزاسیون به تنهایی وجود ندارد (طی دو تا سه هفته).
درمان اولیه با آنتی بیوتیک خوراکی قبل از درمان جراحی سبب کاهش زمان بهبودی نمی شود و ممکن است در موارد متوسط تا شدید سبب به تاخیرانداختن ماتریسکتومی شود که خود در نهایت می تواند زمان بهبودی بالینی را طولانی کند. اگر درمان محافظه کارانه مدنظر قرار ندارد، پزشک باید از درمان آنتی بیوتیکی خودداری کرده و ماتریسکتومی را سریع تر انجام دهد.
همچنین بخوانید:
راهکارهای مفید برای درمان خون مردگی زیر ناخن