معرفی کامل خصوصیات ظاهری و زندگی‌نامه امام زمان (عج)
زندگی‌نامه امام زمان (عج)
امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف
نام: همنام پیامبر صلی الله علیه و آله ( م – ح – م – د )
پدر و مادر: امام حسن عسکری و نرجس
شهرت: مهدی موعود ، امام عصر ، صاحب الزّمان ، بقیّه اللّٰه ، قائم و…
زمان و محلّ تولّد: روز 15 شعبان سال 255 یا 256 هجری قمری ، در سامراءمتولّد شد، وحدود پنج سال تحت کفالت پدر ، به طور مخفی به سربرد.
دوران زندگی امام زمان
دوران زندگی ایشان در چهار بخش است:
- دوران کودکی حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر و در پشت پردۀ خفاء ، تا از گزند دشمنان محفوظ بماند ؛ و هنگامی که در سال 260 پدرش شهید شد ، مقام امامت به او محوّل گردید.
- غیبت صغری: از سال 260 هجری قمری شروع شد و در سال 329 که حدود 70 سال می شود پایان یافت.
- غیبت کبری: که از سال 329 شروع شد ، و تا وقتی که خدا بخواهدوظهور کند ، ادامه خواهد یافت.
- دوران درخشان ظهور آن حضرت و حکومت جهانی او.
۱۵ لقب از مشهورترین القاب امام زمان (عج)
امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف کیست ؟
پدرش امام حسن فرزند علی النقی «امام هادی» (ع) و مادرش کنیزی ترک و از سلالۀ پاکی بود که با اوصیای عیسی بن مریم علیهما السلام پیوند می یافت.
نام این کنیز ، نرجس یا صیقل بود. او پیش از ازدواج با امام حسن علیه السلام در کشور خود ، به خاطر خوابی که دیده بود ،اسلام آورد.
هنگامی که طلایه داران سپاه اسلام به دیارش هجوم بردند خود را تسلیم آنان کرد تا تقدیر او را به خانه امام عسکری بیاورد و مادر حجّت خدا گردد.
میلاد حضرت مهدی (عج)
در شب نیمۀ شعبان سال 255 و یا 256 هجری قمری و در شهر سامراء پایتخت خلافت در روزگار معتصم عباسی ، امام مهدی چشم به جهان گشود.
ولادت او را شواهدی بود که نشان می داد خداوند برای این نوزاد باسعادت چه اثری بر زندگی بشر مقدّر نموده است.
اجازه دهید با هم به سخنان حکیمه دختر امام جواد و عمّۀ امام حسن گوش فرا دهیم و ماجرای ولادت آن حضرت را از زبان او بشنویم:
امام حسن عسکری مرا خواست و گفت:
حکیمه ! امشب نزد ما افطار کن. امشب نیمه شعبان است و خداوند تبارک و تعالی حجّت را در این شب آشکار می‌فرماید. او حجّت خدا بر زمین است.
حکیمه گوید: پرسیدم مادر این نوزاد کیست؟ فرمود: نرجس.
گفتم: فدایت گردم ! نشانی از حمل ، در نرجس نمی بینم.
فرمود: همین است که با تو گفتم.
حکیمه گوید: به خانۀ آن حضرت آمده ، سلام دادم و نشستم.
نرجس آمد ، کفش از پای من در آورد و گفت: ای بانوی من و بانوی خانواده ام امشب چگونه ای ؟
به او گفتم: تو بانوی من و بانوی خانوادۀ منی.
گفت: چنین نیست. سپس گفت: عمّه چه شده است ؟
به او گفتم: خداوند متعال امشب تو را فرزندی عطا خواهد کرد که در دنیا و آخرت سرور است…
حکیمه گوید: نرجس ، از شنیدن این سخن خجل شد و شرم کرد. چون نماز شام را گزاردم ، افطار کردم به بستر رفته ، خوابیدم.
نیمه شب برای خواندن نماز شب از جا برخاستم. نرجس خفته بود و نشانی از وضع حمل نداشت. نماز گزاردم و به تعقیبات نماز پرداختم و آنگاه دو باره خوابیدم.
پس از لحظه ای مضطرب برخاستم و او را دیدم که خوابیده. سپس برخاست و نماز گزارد و خوابید.
حکیمه گوید ؛ برای اینکه ببینم سپیده دمیده یانه ، بیرون آمدم. دیدم که هنوز فجر اوّل است. نرجس خفته بود.
در بارۀ سخن امام حسن علیه السلام دچار تردید شدم که ناگاه حضرت از جایی که نشسته بود با صدای بلند به من بانک زد: « عمّه شتاب مکن ! هنگام وعده نزدیک است ».
حکیمه گوید: نشستم و سوره های « سجده » و « یاسین » را قرائت کردم. در این حال بودم که ناگهان نرجس مضطرب از خواب بیدار شد.
به طرف او جستم و نام خدا را بر او بردم و آنگاه پرسیدم: آیا چیزی احساس می کنی ؟
گفت: آری عمّه.
گفتم: روح و قلب خود را قوی نگه دار. این همان چیزی است که با تو گفته بودم.
مرا سُستی فراگرفت و او را زایمان. ناگهان متوجّه صدای سرورم امام زمان شدم.
پرده از نرجس برداشتم. دیدم نوزاد به دنیا آمده و سجده گاه‌های خویش را بر زمین نهاده و در حال سجده است. او را در آغوش گرفتم. دیدم ( بر خلاف سایر نوزادان ) تمیز و پاکیزه است.
در این هنگام امام عسکری مرا بانگ زد: عمّه ! پسرم را نزد من بیاور.
او را خدمت امام علیه السلام بردم. امام دست ، زیر ران‌ها و پشت بچّه گرفت و پاهای او را روی سینۀ خود گذارد و سپس زبان در دهانش گردانید و دست بر چشمان و مفصلهای بدن نوزاد کشید.
پنهان بودن میلاد امام زمان (عج)
ولادت امام زمان علیه السلام بدین گونه انجام پذیرفت و به خاطر شرایط سیاسی آن دوران در زیر پردۀ کتمان پوشیده ماند.
امام حسن عسکری علیه السلام تولّد فرزند خودش را جز به اصحاب خاص خود در میان ننهاد. در روایتی از کتاب غیبت ، از عدّه ای از اصحاب امام عسکری نقل شده است که گفتند:
« نزد امام عسکری علیه السلام گرد آمده بودیم و از وی در بارۀ حجّت و پیشوای پس از او پرسش می کردیم.
در مجلس او چهل مرد حضور داشتند. عثمان بن سعید بن عمر عمری در برابر آن حضرت بر پا خاست وگفت: فرزند رسول خدا ! می خواهم در بارۀ مطلبی از شما سؤال کنم که خود بدان داناتر از منی.
امام به او فرمود: بنشین عثمان ! عثمان ناراحت و خشمگین برخاست تا خارج شود.
امّا آن حضرت فرمود: کسی بیرون نرود. هیچ کدام از ما بیرون نرفتیم. تا پس از ساعتی که امام ، عثمان را با صدای رسا ندا داد. عثمان روی پاهایش برخاست.
امام فرمود: آیا شما را به خاطر مطلبی که آمده اید ، آگهی دهم ؟ همه گفتند: آری ای فرزند رسول خدا ! فرمود: شما آمده اید تا در بارۀ حجّت پس از من سؤال کنید:
همه گفتند: آری. ناگهان پسری را دیدیم مثل پارۀ ماه ، شبیه تر از هر کسی به امام عسکری !
فرمود: این پس از من پیشوای شماست و جانشین من بر شما. او را فرمان برید و پس از من به تفرقه دچار نشوید که در دین خویش به هلاکت افتید. بدانید که شما پس از این روز او را نخواهید دید تا عمرش کامل گردد. از عثمان بن سعید آنچه را می گوید بپذیرید و فرمان او را اطاعت کنید. که او جانشین امام شماست و کار به دست اوست ».
غیبت صغری امام زمان (عج)
با شهادت امام عسکری علیه السلام در سال (260 ه) مرحله غیبت کوتاه مدت امام دوازدهم عجل الله تعالی فرجه الشریف آغاز شد و تا سال (329 ه)؛ یعنی 70 سال به طول انجامید.
این غیبت به لحاظ این که از جهت زمانی محدود است، به آن «غیبت صغری» می گویند. این دوره نقش بسیار مهمی در ایجاد آمادگی شیعه برای پذیرش «غیبت کبری» داشت.
در طول «غیبت صغری» گرچه امام از نظرها پنهان بود، اما کسانی بودند که با آن حضرت در تماس بودند و سمت «نواب خاص» امام را داشتند؛
هر یک از شیعیان می توانستند به وسیله «نواب» مشکلات و مسائل خود را به عرض آن حضرت برسانند و توسط آنان خود را دریافت کنند.
گاهی گروهی از مردم به وسیله آن نایبان خاص به دیدار امام می رسیدند. [۲] این نایبان 4 نفرند و به «نواب اربعه» مشهورند.
اسامی اینها که همگی از علما و بزرگان شیعه هستند به ترتیب عبارتند از:
- ابو عمر، عثمان بن سعید عمری از (260 ه) تا هنگام وفات که ظاهرا قبل از سال (267 ه) بوده است.
- ابو جعفر، محمد بن عثمان عمری (از هنگام وفات سفیر اول تا 305 ه).
- ابو القاسم، حسین بن روح نوبختی (305 ه- 326 ه).
- ابو الحسن، علی بن محمد سمری (326 ه – 329 ه).
غیبت کبری امام زمان (عج)
پس از شهادت آخرین نائب امام زمان(عج) غیبت کبری آغاز گردید.
غیبت کبری به زندگی مخفی طولانی‌تر امام دوزادهم شیعیان گفته می‌شود که از سال ۳۲۹ آغاز شده و تاکنون ادامه دارد.
به عقیده بسیاری از عالمان شیعه، در غیبت کبری امکان ارتباط با امام زمان وجود ندارد؛ اما برخی از آنان ملاقات با امام زمان را غیرممکن نمی‌دانند.
به باور علامه طباطبایی، امام زمان در غیبت کبرا نیز برخی از وظایف امامت خود همچون ولایت و رهبری باطنی و معنوی مردم را انجام می‌دهد.
خصوصیات ظاهری و صفات امام زمان (عج) در روایات
اوصاف آن حضرت با دقت تمام از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام بیان شده است. شاید فلسفۀ این امر بدان جهت بوده که با ذکر این اوصاف جلوی هر کسی را که قصد داشته ادعای مهدویت بکند ، بگیرند.
چرا که مسأله ظهور امام مهدی در آخر الزمان یکی از ضرورتهای دینی هم شده بود. واز آنجا که فراهم آمدن تمام این صفات و ویژگیها، که در روایات اسلامی ذکر آنها رفته ، در شخص مدّعی مهدویّت امکان ناپذیر است بنابراین باعث می شود تا دروغ او پیش مردم فاش شود.
دربارۀ اوصاف آن حضرت چنین آمده است:
1- رسول خدا صلی الله علیه و آله اوصاف حضرت مهدی را چنین بیان می فرماید:
« مهدی از من است ، او بلند پیشانی است و دارای بینی باریکی است که میانش اندک بر آمدگی دارد.
مهدی از فرزندان من است. چهره اش چون ماه تابان است. چشمان گردی دارد.
رنگش ، رنگ عربی و بدنش ، بدن اسرائیلی است. صورتش مثل دینار ( گرد و سرخ ) است. دندانهایش چون ارۀ ( تیز و براّن ) و شمشیرش چون سوزش آتش است ».
2- امام علی علیه السلام نیز در توصیف حضرت قائم چنین می فرماید:
« مهدی دیدگانی مشکی دارد و موهایی پر پشت. او دارای چهرۀ سرخ و پیشانی نورانی است.
صاحب خال و علامت است. عالمی است غیور دانائی است که اخبار گذشتگان را داراست. ساحت و درگاهش از همۀ شما گشاده تر و دانش او از تمام شما افزون تر و بیش تر از همۀ شما به جای آرندۀ صلۀ رحم است.
به مرغ ( که در آسمان پرواز می کند ) اشاره می کند و در دستش فرومی افتد ، و شاخی ( خشک ) در زمین می کارد ، سبز می شود و برگ می آورد ».
3 – امام حسین علیه السلام در بارۀ اوصاف آن حضرت نیز چنین می فرماید:
« مهدی را از روی سکینت و وقاری که دارد و همچنین دانش او به حلال و حرام و نیازمندی مردم به او و بی نیازی او از مردم می شناسید ».
4- امام باقر علیه السلام اوصاف امام مهدی را چنین بیان کرده است:
«سیاهی چشمانش تابنده و پنجه هایش قوی و زورمند است و زانوانش بزرگ و شکمش فربه است.
پشت او دو خال است، خالی به رنگ پوستش و خالی همانند خال پیامبر، ابروانش به هم پیوسته است، دیدگانش از کثرت شب بیداری و عبادت آشکار است، سیاهی چشمانش تابنده است.
در صورتش اثری ( خالی ) است ، سینه اش فراخ است ، شانه هایش را ( به دو طرف بدنش ) رها می کند و سر استخوانهای کتفش بزرگ و درشت است ».
5- امام صادق علیه السلام نیز در بارۀ اوصاف آن حضرت فرموده است:
« مهدی خوش سیما و گند مگون است که به سرخی می زند ، ابرو کمان و نورانی است و سیاهی چشمانش بغایت سیاه است، چشمان فراخ دارد، بالای بینی اش بر آمده است،
بینی عقابی دارد و پیشانی بلند. او خاشع است و نازک مثل شیشه ، هیبتش مردم را می ترساند ، به مردم و دلها نزدیک است، شیرین گفتار و خوش سیماست،
ساقهایش باریک است و بدنی نیرومند دارد ، چون بر کوه بانگ زند صخره ها از هم بپاشند و فروریزند ، دست بربنده ای نمی نهد جز آنکه دلش همچون پاره های آهن ( سخت و نیرومند ) می گردد،
نه بسیار بلند بالاست و نه بسیار کوتاه بلکه میانه قامت است، سَرِ گرد دارد و سینۀ فراخ ، بلند پیشانی است و ابروهایش پیوسته است ، بر گونۀ راستش خالی است گویا دانۀ مشک است که بر قطعۀ عنبر ساییده باشند ».
6- امام رضا علیه السلام نیز اوصاف امام را چنین بیان کرده است:
« او شبیه من و شبیه موسی بن عمران است. هاله هایی از نور او را احاطه کرده که به پرتو قدس درخشیدن گیرد.
دارای اعتدال اخلاق است و رنگی شاداب دارد. در هیأت بدنی به رسول خدا صلی الله علیه و آله شبیه است.
نشانۀ اش آن است که ( از نظر سن ) سالخورده است امّا سیمای جوان دارد تا آنجا که بیننده او را چهل ساله یا کمتر می انگارد.
دیگر از علایم او آن است که تا گاه مرگ و با وجود گذشت روزها و شبها ، اصلاً پیر نمی شود ».
نشانه های ظهور امام زمان(عج)
در این بخش از برخی نشانه ها که پیش از ظهور حضرت قائم علیه السلام تحقق می یابد ، سخن می گوییم.
نشانه هائی همچون فراگیر شدن فساد و ستم در تمام زمین و گسترش فحشا و گردنکشی و دگرگونیهای آسمانی و قحط شدید و جنگهای خونین که دو سوّم از ساکنان روی زمین را در کام خود فرو می برد.
ظهور کسی که دجال خوانده می شود و مردم را به باطل دعوت می کند و آنها نیز به گرد وی جمع می شوند و بالاخره ادعای بعضی که می گویند او مصلح اکبر است و سپس نا کامی او در متحقّق ساختن مدعایش.
مادر ذکر این نشانه ها به استناد روایاتی که از پیامبر گرامی و ائمه اطهار علیهم السلام تکیه می کنیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
« مهدی این امّت از ماست ، هنگامی که هرج و مرج دنیا را فراگیر و فتنه ها آشکار گردند و راهها نا امن شود و برخی از مردم بر برخی دیگر هجوم برند.
پس بزرگ به کوچک رحم نکند و کوچک بزرگ را احترام نکند در این هنگام خداوند مهدی ما را مبعوث فرماید. او نهمین کس از فرزندان حسین علیه السلام است.
دژهای ضلالت و دلهای بی خبر را بگشاید ، در آخر الزمان به کار دین پردازد چنانکه من در اوّل الزمان بدان پرداختم ، زمین را از عدل و داد پر کند ، چنانکه از ظلم و بیداد پر شده باشد ».
همچنین پیامبر گرامی در حدیثی طولانی که آن را امام علی علیه السلام نقل کرده است. فرمود:
« سپس ندایی بر خیزد که از دور شنیده شود چنانکه از نزدیک شنیده می شود این ندا رحمت است بر مؤمنان و عذاب است بر کافران.
( امام گوید ): پرسیدم: این ندا چیست ؟ فرمود: سه نداست در ماه رجب
نخستین آنها این است: لعنت خدا بر ستمگران.
و دوّمی این است: نزدیک شونده نزدیک شد
و سوّمی این است: پیکرِ آشکاری را با طلیعه خورشید می بینند
( که می گوید ): هان که فلانی مبعوث شد و نسب او را تا علی ذکر می کند. هلاک ستمگران در این روز است و در این هنگام گشایش حاصل می شود.
عرض کردم: ای رسول خدا ! پس از من چند امام خواهد بود ؟ فرمود صلی الله علیه و آله: پس از حسین 9 امام که نهمین آنان قائم ایشان است ».
در حدیث دیگری از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل است که فرمود:
عرض کردم ای خدای من و سرورم ! چه وقت مهدی ظهور خواهد کرد ؟
خداوند وحی فرمود:
« این امر هنگامی روی دهد که علم کنار رود و جهل آشکار گردد ، قاریان ( قرآن ) فزون شوند و عمل به آن اندک شود. کشتار زیاد شود.
و فقیهان هدایتگر کم شوند ، و فقیهان گمراه و خائنان زیاد شوند ، شاعران فراوان گردند ، امّت تو قبرهایشان را مسجد گیرند.
مصحفها و مسجدها زیور و زینت داده شوند ، ستم و تباهی فزونی گیرد، نیرنگ آشکار شود و کار امّت بدان وابسته باشد،
نهی از معروف شود، و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا ورزند ، امیران کافر باشند و دوستانشان فاجر و یارانشان ستمگر ، و صاحبنظرانشان فاسقان.
در این هنگام سه نشانه پدید خواهد آمد. خسوفی در مشرق و خسوفی در مغرب و خسوفی در جزیره العرب.
و نیز در بصره به دست یکی از افراد نسل تو که زنگیان او را پیروی می کنند، خرابی پدید آید.
و مردی از تبار حسین بن علی خروج می کند، و دجال ظاهر می شود ، از مشرق از سجستان ، خروج می کند و سفیانی ظاهر می شود ».
آن حضرت در حدیثی در این باره نیز می فرماید:
« به خاطر داشته باش… علامت ظهور حجّت این است که چون مردم نماز را میراندند وامانت را ضایع کردند ودروغ را روا شمردند وربا خوردند و رشوه ستاندند
و ساختمانها را محکم ساختند و دین را به دنیا فروختند ، سفیهان و نابخردان را به کار گرفتند و با زنان رایزنی کردند ، پیوندهای خویش را قطع کردند ، پیرو هواها شدند ، و خونها را کوچک شمردند…
نکته: مقصود از زیور و زینت دادن مصحفها و مساجد این است که مسلمان به هنگام ظهور تنها به مظاهر توجّه دارند نه به حقایق و محتواها.
…حلم ، ضعف باشد و ستمگری فخر ، امیران فاجر باشند و وزیران ستمگر ، کار گزاران قوم خائنان باشند و قاریان فاسقان ، گواهی بنا حق آشکار گردد و گناه و تباهی و بهتان و گناه و طغیان فزونی پذیرد ، و مصحفها و مسجدها زینت و زیور داده شوند
و مناره ها بلند ساخته شوند ، و اشرار قدردانی شوند ، وصف بندیهای بسیاری می شود ، تمایلات مختلف شوند ، و پیمانها زیر پا نهاده شوند ، و آنچه وعده داده شده نزدیک شود ،
زنان به خاطر حرص به دنیا با شوهرانشان در تجارت مشارکت کنند ، و بانگ فاسقان بلندی گیرد ، و سخن آنان اطاعت شود ، و رهبر قوم پست ترین آنها باشد ،
و از ترس شرّگنهکار از او بترسند و پرهیز کنند ، و دروغگو را تصدیق نمایند و خائن را امین شمارند ، و اسباب وآلات موسیقی فراهم کنند ،
و آخر این امّت اوّل آن را نفرین فرستد ، زنان خود را همانند مردان سازند و مردان به زنان همانند شوند ، و شاهد ، بی آنکه از او شهادتی خواسته باشند گواهی دهد ،
و برای غیر دین به تفقه بپردازد ، و کار دنیا بر آخرت ترجیح داده شود ، و پوست میش بر گرگها بپوشانند حال آنکه دلهایشان بویناک تر از مردار باشد ، در این هنگام است الوحی الوحی ، العجل العجل.
در آن روز بهترین خانه ها بیت المقدس خواهد بود و بر مردم زمانی خواهد آمد که هر کس آرزو می کند ، ای کاش او هم یکی از ساکنان بیت المقدّس بود ».
آن حضرت همچنین در این باره فرمود:
« خروج قائم را ده علامت باشد ،
- شکافتن پرچمها در کوچه های کوفه
- تعطیلی مسجدها ،
- نرفتن حاجیان به حجّ ،
- خسف و قذف در خراسان ،
- طلوع ستارۀ دنباله دار ،
- نزدیک شدن ستارگان ،
- هرج و مرج ،
- قتل و غارت.
اینها ده نشانه اند. از یک نشانه تا نشانۀ دیگر شگفتی است. پس چون نشانه ها تمام و کامل گردند قائم ما قیام خواهد کرد ».
امام حسین علیه السلام فرمود:
« چون دیدید منادی از مشرق سه یا هفت روز ندا در داد ، منتظر فرج آل محمّد صلی الله علیه و آله باشید
ان شاء اللّٰه منادی از آسمان به نام مهدی بانگ می زند. ندای او از مشرق و مغرب شنیده می شود و هیچ کس خواب نمی ماند جز اینکه بیدار می شود و هیچ کس ایستاده نیست مگر اینکه می نشیند و کسی ننشسته جز آنکه هراسان به پا بر می خیزد.
پس خدا بیامرزد کسی را که این صدا را بشنود و آن را پاسخ گوید. زیرا صدای اوّل ، صدای جبرئیل روح الامین است ».
در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمود:
« سلمان ! سوگند به آن که جانم به دست اوست هنگام ظهور چیزی از مشرق و چیزی از مغرب آورده شود.
پس وای بر ناتوانانِ امّتم از شرّ آنها و وای بر ایشان از عذاب خدا. به کوچک رحم نمی کنند و بزرگ را پاس نمی دارند و از گنهکار جلوگیری نمی کنند ، کالبدشان کالبد آدمیان است و دلهایشان دلهای شیاطین… ».
سپس فرمود:
«… اندکی نمی پاید تا آنکه زمین از بسیاری باریدن باران بر آن ( گل ) و سُست می شود همه خیال می کنند این امر حادثه ای است مربوط به همان ناحیۀ خودشان.
پس در میان مردم خویش درنگ می کنند و زمین پاره های جگر خویش را به سوی آنان پرتاب می کند.
فرمود: یعنی طلا و نقره را. سپس با دست خویش به ستونها اشاره فرمود و گفت: مثل این.
در این روزنه طلا سود می بخشد و نه سیم و این معنی قول خداوند که فرمود: « همانا نشانه های آن فرا رسید ».
از امام عسکری علیه السلام نقل است که فرمود:
« مهدی ظاهر نشود مگر بر ترس شدید و زمین لرزه و فتنه ای که به مردم می رسد وپیش از این طاعون است وشمشیری که جدا کنندۀ میان عرب است ، و ( در گرفتن ) اختلاف شدید بین مردم ، و پراکندگی در دینشان و دگرگونی در حالشان ،
( تا آنجا که ) فرد هر بام و شام به خاطر ستیزه گیریهای مردم و خوردن آنها ( حق ) یکدیگر را تمنای مردن می کند.
خروج او ( مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف ) موقعی است که ( مردم ) از گشایش ، نا امید و مأیوس باشند.
پس خوشا به حال آن که مهدی را درک کرد و از یارانش شد و وای و بس وای بر آن که با او و فرمانش راه مخالفت پیشه کرد ».
از امام صادق علیه السلام نقل است که فرمود:
« پیش از قیام قائم پنج نشانه باشد:
- یمانی ،
- سفیانی ،
- منادی که از آسمان ندا می دهد ،
- خسف در بیداء ،
- کشته شدن نفس زکیه.
فرمود: بین ( قیام ) قائم آل محمّد و کشته شدن نفس زکیه جز پانزده روز فاصله نباشد ».
بیشتر بخوانید :
چه راه‌هایی برای دیدن امام زمان (عج) توصیه شده است ؟
دانلود نماهنگ زیبای ولادت امام زمان (عج) | نیمه شعبان
دعای بسیار زیبای شب نیمه شعبان (ولادت امام زمان)
اتفاقات قبل از ظهور امام زمان (عج) و وقایع شگفت در هنگام ظهور
