درمان اختلال پرپاپیسم

اختلال نعوظ دائمی یا پرپاپیسم چیست؟ + روش های درمانی

پریاپیزم یا اختلال نعوظ دائمی، نوعی اختلال جنسی دردناک مربوط به آلت تناسلی مردان است، به طوری که سفت شدن آلت برای مدت بیش از 6 ساعت باقی بماند و لزوما علت آن تحریک جنسی فرد نباشد.

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با درمان اختلال نعوظ دائمی یا پرپاپیسم آشنا شوید.

پریاپیسم یا نعوظ مانا(Priapism)

‎ بیماری غیر شایعی است که آلت تناسلی جنس مذکر به مدت طولانی در حالت نعوظ باقی می‌ماند و معمولاً دردناک و بدون میل جنسی یا تحریک جنسی است. ۶۰٪ موارد بی دلیل و ۴۰٪ همراه با بیماریهای زمینه‌ای (مثل لوسمی، بیماری سلول داسی، سرطانهای لگنی، و عفونتهای لگنی) ,صدمات آلت، صدمه به طناب نخاعی یا مصرف دارو است. امروزه، شایعترین علت آن تزریقات داخل جسم غاری جهت درمان ناتوانی جنسی است.

علل پریاپیسم یا نعوظ دائم چیست؟

یک نعوظ طبیعی به علت ریلکس شدن عضلات داخل آلت تناسلی مردانه و افزایش جریان خون داخل آلت به وجود می آید. متورم شدن عضلات آلت باعث ایجاد فشار به رگ های خونی آلت و در نتیجه به دام افتادن خون در آنها می شود. پس از انزال، سطح آدرنالین در خون افزایش پیدا کرده و باعث شل شدن عضلات و کاهش فشار بر رگ ها و در نتیجه از دست دادن حالت نعوظ می شود.نعوظ دائمی ممکن است خود به خودی و یا به علت عوارض جانبی مصرف سایر داروها یا درمان های پزشکی اتفاق بیافتد. حدود 35 درصد موارد ابتلا به این اختلال بدون علت هستند و 21 درصد به علت مصرف دارو و یا سوء مصرف الکل اتفاق می افتند.

حدودا 21 درصد موارد به علت تروما (آسیب های روانی شدید) و 8 درصد این اختلال جنسی به علت مشکلات خونی بروز می کند.به لحاظ پزشکی نکته ی مهم و قابل توجه این است که فشار خون در آلت بالا است یا پایین. این قضیه می تواند میزان آسیب دیدن بافت را تعیین کند. اگرچه بر سر علت اصلی بروز این اختلال هنوز توافق نظر وجود ندارد، اما آنچه که واضح است این است که این اختلال زمانی بروز می کند که مکانیزم شل شدن آلت تناسلی مرد آسیب دیده و یا دچار اختلال شود.

این اختلال می تواند به دلایل زیر ایجاد شود:

درمان پریاپیسم یا نعوظ دائمی چگونه است؟

اختلالات خونی به ویژه بیماری سلول داسی شکل، میلوم، تالاسمی و سرطان خونتروما به علت حوادث یا عمل جراحیآسیب دیدن سیستم عصبی به ویژه به علت آسیب های نخاعی و به صورت نادر بیماری ام اس و دیابتدارو های مورد استفاده در درمان ناتوانی جنسی به ویژه آنهایی که به صورت تزریق به داخل آلت تناسلی مورد استفاده قرار می گیرند.دارو های دیگر به ویژه مصرف بیش از حد برخی داروهای روانپزشکی، فشار خون، سموم ضد انعقادی، الکل و برخی دارو های دیگر درمان پریاپیسم یا نعوظ دائمی چگونه است؟

اگر چنانچه بیش از 4 ساعت با نعوظ مدائم مواجه شدید، توصیه می شود هر چه سریعتر به مراکز پزشکی و یا اورژانس مراجعه کنید. بسیاری از موارد بعد از چند بار انزال و یا انجام فعالیت های بدنی و یا قدم زدن درمان می شوند. اگر اقدام سریع انجام شود ممکن است داروهای خوراکی مشکل را برطرف کند. همچنین در برخی از موارد ممکن است پزشک به کمک سوزن مقداری از خون آلت تناسلی را تخلیه کند (این کار نیاز به تخصص داشته و باید حتما توسط پزشک انجام شود)

در مواردی که روش های بالا موثر واقع نمی شوند، ممکن است پزشک یک ماده خاص را به داخل آلت تناسلی تزریق کند. در مواردی بسیار نادر برای جلوگیری از آسیب دیدن دائمی عضلات آلت تناسلی ممکن است فرد تحت عمل جراحی قرار بگیرید. در مواردی که نعوظ دائمی به علت تزریق داروهای درمان ناتوانی جنسی بروز می کند، پس از بهبود نعوظ دائم باید در آینده برای درمان ناتوانی جنسی از روش هایی غیر از تزریق استفاده کنید. خوشبختانه با پیشرفت های جدید، بسیاری از دارو های موثر در درمان ناتوانی جنسی به صورت خوراکی ارائه می شوند که همین قضیه باعث کاهش موارد بروز نعوظ دائمی به علت تزریق دارو می شود.

عوارض نعوظ دائمی چه چیزهایی هستند؟

در مواردی بسیار نادر، نعوظ دائم درمان نشده می تواند منجر به آسیب دیدن بافت آلت تناسلی شود. اگر این اتفاق بیافتد ممکن است نعوظ فرد دچار اختلال شود. در چنین مواردی ممکن است لازم باشد که به کمک عمل جراحی در آلت تناسلی وی، پروتز و یا ایمپلنت کار گذاشته شود.

خواهشمنديم اگر سوال يا نکته‌اي براي مطلب اختلال نعوظ دائمی یا پرپاپیسم

در ذهن شما باقي مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و ساير کاربران به اشتراک بگذاريد.

منبع:ستاره

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی