درمان آریتمی و ضربان قلب نامنظم با داروی آمیودارون (Amiodarone)

داروی آمیودارون

داروی آمیودارون (Amiodarone) با مسدود کردن سیگنال های الکترونیکی خاصی در قلب که می تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود، اثر می کند.

آمیودارون بر روی ریتم ضربان قلب افراد تاثیر می‌گذارد. این دارو برای نگهداشتن ضربان قلب در ریتم نرمال، در افرادی که اختلالات مزمنی در ارتباط با ضربان قلب و بطن (در قسمت پایینی قلب که خون را به بیرون از قلب هدایت می‌کند) دارند، استفاده می‌شود.

آمیودارون برای درمان ضربان قلب بسیار شدید (ventricular tachycardia) و انقباض بی نظم بطنی (ventricular fibrillation) به کار می‌رود. این دارو با نام های دیگری همچون کوردارون (Cordarone) و پاسرون (Pacerone) نیز عرضه می‌شود.

موارد استفاده از آمیودارون اچ سی ال

از داروی آمیودارون برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب جدی (احتمال کشنده) ضربان قلب نامنظم (فیبریلاسیون بطنی مداوم یا تاکیکاردی) استفاده می شود.

از این دارو برای بهبود ضربان قلب طبیعی و ثابت و منظم نگه داشتن ضربان قلب استفاده می شود.

آمیودارون به عنوان یک « داروی ضد آریتمی» شناخته می شود. این دارو با مسدود کردن سیگنال های الکترونیکی خاصی در قلب که می تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود، اثر می کند.

نحوه استفاده از آمیودارون اچ سی ال (Amiodarone)

قبل از شروع استفاده از آمیودارون و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی آن را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید.

اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. این دارو را به شکل خوراکی با یا بدون غذا یک یا دو مرتبه در روز یا مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید.

ممکن است این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما مهم است که یک روش مصرف را انتخاب کرده و هر دوز را به همین شکل مصرف کنید.

در هنگام استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا آب گریپ فروت اجتناب کنید، مگر اینکه پزشک مصرف آن را تجویز کرده باشد.

گریپ فروت می تواند میزان این دارو را در جریان خون افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

دوز مصرفی آمیودارون بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که با دوز کمتر این دارو شروع کرده و سپس به تدریج دوز مصرفی خود را افزایش دهید.

با دقت از دستورالعمل پزشک خود تبعیت کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکرده و یا دوز مصرفی این دارو را تغییر ندهید. اگر در شرایط شما بهبودی ایجاد نشد و یا وخیم تر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی آمیودارون

ممکن است حالت تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، لرزش یا خستگی ایجاد شود. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.

به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

اگر هر یک از عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید:

• به راحتی دچار خونریزی یا کبودی شدن
• عدم هماهنگی بدن
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها و پاها
• حرکات غیر قابل کنترل
• علائم جدید یا وخیم تر شدن علائم نارسایی قلبی
• تنگی نفس
• ورم مچ پا یا پا
• خستگی غیر معمول
• افزایش غیر معمول یا ناگهانی وزن

آمیودارون ممکن است باعث اختلال تیروئید شود. ممکن است کم کاری یا پرکاری تیروئید رخ دهد.

اگر علائم کم کاری یا پرکاری تیروئید مانند عدم تحمل سرما یا گرما، افزایش یا کاهش وزن غیر منتظره، نازک شدن مو، تعریق غیر عادی، عصبی بودن، تحریک پذیری، بی قراری یا رشد توده در جلوی گردن (گواتر) را داشتید، به پزشک خود فورا اطلاع دهید.

این دارو ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند. با درمان طولانی مدت، به ندرت ممکن است رنگ پوست به شکل آبی خاکستری شود. این عارضه جانبی مضر نیست و ممکن است بعد از قطع مصرف دارو رنگ پوست به حالت عادی بازگردد.

برای جلوگیری از عارضه جانبی، زمان قرارگیری در معرض آفتاب را محدود کنید. از اتاقک های مخصوص برنزه کردن یا لامپ های فرابنفشی که برای برنزه کردن بدن به کار می روند، اجتناب کنید.

مصرف آمیودارون در دوران بارداری و شیردهی

گروه D ، برای دارو های گروه D در دوران بارداری شواهدی مبنی بر وجود خطر برای جنین انسان وجود دارد.

ولی در بعضی از موارد منافع دارو ممکن است استفاده از دارو را اجتناب ناپذیر نماید و در مقابل منافع دارو، خطرات احتمالی آن را نیز پذیرفت.

مصرف در شیردهی: آمیودارون در شیر مادر ترشح می‌شود و نباید در زنانی که به کودکان خود شیر می‌دهند، مصرف گردد.

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف آمیودارون

• قبل از مصرف آمیودارون، اگر آلرژی به این دارو دارید و یا اگر به ید حساسیت دارید، یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
• آمیودارون ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل یا ماری جوانا (Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شما شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. مصرف نوشیدنی الکلی خود را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
• آمیودارون ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم و یا جدی (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارند.
• مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا «قرص های آب») یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از آمیودارون با پزشک خود مشورت کنید.
• سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص طولانی شدن QT، مشکلات تیروئید و مشکل ریه، حساسیت بیشتری داشته باشند.
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. در هنگام مصرف آمیودارون نباید باردار شوید. آمیودارون ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار شده اید، در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو فورا با پزشک خود مشورت کنید.

آمیودارون می تواند به شیر مادر منتقل شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. در هنگام استفاده از این دارو، شیردهی توصیه نمی شود.

تداخلات دارویی آمیودارون

تداخلات دارویی آمیودارون ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست.

فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید.

بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.

1. فینگولیمود، برخی داروهای خاص برای درمان هپاتیت C (لدیپسویر یا سوفوسبوویر).
2. بسیاری از داروها علاوه بر آمیودارون ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله این داروها می توان به دوفتیلید، پیموزاید، پروکانامید، کینیدین، ​​سومالول، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، آنتی بیوتیک های کینولون (مانند لووفلوکساسین) و سایر داروها اشاره کرد.
3. بسیاری از داروها می توانند باعث دفع آمیودارون از بدن شما شوند که می تواند بر نحوه عملکرد این دارو تاثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها شامل ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول)، سایمتیدین، کوبیستیکستات، مهارکننده های پروتئاز (مانند فوسامپرناویر، ایندیناویر)، ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)، گل راعی و سایر موارد است.
4. آمیودارون می تواند باعث دفع برخی داروها از بدن شود که می تواند بر نحوه اثرگذاری آن داروها تاثیر گذار باشد. نمونه هایی از این داروها شامل کلوپیدوگرل، فنی توئین، برخی داروهای «استاتین» (آتورواستاتین، لوواستاتین)، تراازودون، وارفارین و سایر داروها است.

دوزهای فراموش شده دارو

اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آوردید، مصرف کنید.

اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید.

دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.

نگهداری از آمیودارون

1. این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
2. این دارو را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
3. این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید

بیشتر بخوانید :

آمیودارون چیست و در چه مواردی مصرف می شود؟

دارو های ترالی احیا : آموزش منحصر بفرد داروهای ترالی اورژانس