حدیث از امام موسی کاظم (ع) درمورد خشم
حدیث درمورد خشم از امام موسی کاظم (ع)
کنترل خشم یکی از ویژگی های اخلاقی شایسته است که تنها از صاحبان دل‌های دریایی و قلب‌های خالص و پالوده‌ای ساخته است که خداوند آنها را ستوده و در وصف‌شان فرموده است: «وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ، کسانی که خشم خود را فرو مى‌خورند و از لغزش مردم در مى‌گذرند. اینان نیکوکارند و خدا نیکوکاران را دوست مى‌دارد.»
و در جای دیگر فرموده است: «وَ الَّذینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ، و کسانى که از گناهان بزرگ و کارهاى زشت دورى مى کنند و چون بر کسى خشم گیرند، از او درمى گذرند».
امام موسی کاظم علیه‌السلام را به خاطر ویژگی کظم غیظ و حلم‌ورزی و صبر بسیارش بر ظلم ظالمان و بخشش ستمگران در حقش، کاظم لقب داده‌اند. تاریخ نمونه‌های بسیاری از حکایات دال بر حلم‌ورزی و فروخوردن خشم توسط امام موسی کاظم علیه‌السلام را در خاطر دارد.
حدیث درمورد خشم از امام کاظم (ع)
حدیث از امام موسی کاظم (ع) درباره خشم
همانگونه که گفته شد امام موسی کاظم (ع) به فرو برنده خشم (کاظم) ملقب بود. ایشان درمورد خشم می فرمایند:
مَن کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَف َّ اللّه. عَنهُ عَذابَ یَومِ القِیامَة؛
هر کس خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب خود را در روز قیامت از او باز مى دارد.
دو صفت حلم و فرو بردن خشم در امام کاظم علیه‌السلام با سخاوتمندی ایشان عجین گشته است. آن گونه که ابن‌ابالحدید معتزلی روایت کرده است که امام کاظم علیه‌السلام در بردباری و حلم زبانزد مردم بود،
روزی امام مشغول وضو گرفتن بود، کنیزی که ظرف آب را برای امام نگهداشته بود، دچار لغزش شد و ظرف آب به سر امام اصابت کرد و امام را مجروح نمود، کنیز از ترس به لرزه افتاد، امّا با موقعیّت شناسی گفت: (و الکاظمین الغیظ) امام فرمود: خشم خود را فرو بردم،
کنیز گفت: (و العافین عن الناس)، امام فرمود: از تقصیر تو گذشتم، کنیز گفت: (و اللَّه یحب المحسنین) امام فرمود: تو را در راه خدا آزاد کردم.
