برای داشتن امنیت و رفع بلا سوره تغابن را بخوانید
شصت و چهارمین سوره قرآن کریم است که مدنی و 18 آیه دارد.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: هر کس سوره تغابن را قرائت نماید مرگ ناگهانی از او دفع می شود.
امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: اگر کسی سوره تغابن را در نمازهای واجب قرائت کند این سوره در روز قیامت شفیع او محسوب می شود و شهادت دهنده عادلی است که نزد خداوند در روز رستاخیز به سود قاری شهادت می دهد. آنگاه از او جدا نمی شود تا اینکه او را وارد بهشت سازد.
جابر از امام باقر علیه السلام در فضیلت سوره های مسبّحات (سوره هایی که با کلمه سبح یا یسبح شروع می شود) روایت کرده است: هر کس همه سوره های مسبّحات را قرائت کند پیش از آن که بمیرد حضرت قائم علیه السلام را درک می کند و اگر بمیرد در جوار رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم خواهد بود.
داستان سوره تغابن
در شرح و بیان برهان از ابن بابویه به سند خود از حفض بن غیاث از امام صادق (ع)چنین روایت شده است:هدف از (یوم التلاق) روزی است که فرشتگان و زمینیان با هم رو به رو می شوند،و هدف از (یوم التناد) روزی است که جهنمیان انسانهای بهشتی را صدا می کنند که:(افیضوا علینا من المااو مما رزقکم الله -کمی از آن آب ویا از آنچه خدا روزیتان کرده به ما افاضه کنید)،و هدف از (یوم التغابن) روزی است که بهشتیان ، جهنمیان را زیان دیده می شمارند و هدف از (یوم الحسره) روزی است که مرگ را می آورند و سر می برند تا دیگر هیچ کس دچار مرگ نگردد.
بحث روایتی-سخنی در مورد دشمن بودن بعضی از همسران و فرزندان مومنان و نزول این آیه (ان من ازواجکم و اولادکم عدوا لکم…)
در شرح و بیان قمی در روایت ابی الجارود از امام باقر (ع)چنین آمده که در ذیل آیه (ان من ازواجکم و اولادکم عدوا لکم فا حذروهم) فرموده:
این آیه در رابطه با داستان مسلمانانی است که زمانی می خواستند از دار هجرت کوچ کنند و از وطن کافر نشین خود دور شوند زن و فرزندانشان آنها را از این کار منع می کردند و آنها را از رفتن منصرف می کردند و به خداوند سوگند می دادند تا آنها را تنها نگذارند چرا که می گفتند بعد از رفتن شما ،ما از بین می رویم در این میان بعضی ها تسلیم خواسته ی زن و فرزند شده و در دار کفر همان سرزمین کفر ماندگار می شدند .
در این هنگام آیه ی شریفه آنها را به پرهیز از این کار وا می داشت و به آنان می فرمود تا به اطاعت از زن و فرزند خویش در این مورد نپردازند و یا کسانی نیز بودند که تسلیم نمی شدند و لبیک بر خدا گفته و راه خدا را انتخاب می کردند و از زن و فرزند خود دست می شستند و می گفتند: قسم به خدا اگر شما با من کوچ نکنید و مرا در راه اطاعت از خدا همراهی نکنید دیگر با شما کاری نخواهم داشت و تا همیشه از سوی من هیچ نفعی به شما نخواهد رسید.
اما خداوند بخشنده و مهربان دستور داد پس از اینکه در دار هجرت به زن و فرزند خویش ملحق شدند از قسم خود منصرف شوند و به بهترین نحو با آنان برخورد کنند و صله رحم را به جا بیاورند.(وان تعفوا و تصفحوا و تغفروا فان الله غفور رحیم ).
ثواب خواندن سوره تغابن
برتری و منزلت نزول و محتوای سوره تغابن
در مورد اینکه سوره تغابن در مدینه نازل شده یا در مکه ،در میان تفسیرگران تفاهمی وجود ندارد.اگر چه بیشتر نظرها بر این است که این سوره مدنی می باشد.در صورتی که عده ای آن را مکی تلقی می کنند و عده ای تنها سه آیه ی آخر را مدنی می دانند و باقی را مکی می دانند.
البته لحن آیه های آخر این سوره با سوره های مدنی هماهنگ است ،ولی ابتدای آن با سوره های مکی بیشتر موافق تر است اما ما طبق یافته های موجود که بیشتر مدنی می دانند، مدنی حساب می کنیم (ابو عبدالله) زنجانی در کتاب گرانبهای (تاریخ القرآن) از فهرست (ابن ندیم) روایت می کند که سوره تغابن بیست و سومین سوره ای است که در مدینه نازل شده است و با توجه به اینکه سوره های مدنی در مجموع ٢٨ سوره است لذا باید گفت این سوره از آخرین سوره های است که بر پیامبر ص نازل شده اما از لحاظ محتوایی این سوره به چند قسمت تقسیم بندی شده است.
1- شروع سوره که از توحید و صفات افعال خدا صحبت می کند.
2- با استفاد از علم خداوند از مردم می خواهد که مواظب کارهای خود چه در نهان و چه آشکارا باشند و سرنوشت ملتهای قبل از خود را فراموش نکنند.
3- در قسمت دیگری ازسوره ،از معاد سخن به میان آمده و اینکه روز قیامت روز (تغابن) و زیان دیده و خوارشدن گروهی و پیروز شدن گروهی دیگر است.
4- در بخشی دیگر اطاعت از خدا و رسول را دستور داده و بنیان و ریشه های نبوت را محکم تر می کند.
5- آخرین قسمت سوره مردم را به بخشش و کمک در راه خدا ترغیب می کند از اینکه شیفته امور دنیوی شوند بر حذر می دارد و سوره را با نام و صفات خدا به اتمام می رساند همانطور که شروع کرده بود.
فضیلت قراعت سوره تغابن
امام صادق می فرمایند : اگر کسی در نمازهای واجبه سوره ی تغابن را بخواند در روز قیامت این سوره یاری رسان او خواهد بود و در روز قیامت به عنوان یک شاهد عادل در نزد خداوند به نفع خواننده سوره شهادت خواهد داد و از او جدا نخواهد شد تا زمانیکه شخص به بهشت وارد گردد.
جابر از امام باقر در مزیت سوره های مسبحات (سوره هایی که با کلمه سبح یا یسبح شروع می شود) نقل کرده است : اگر شخصی همه سوره های مسبّحات را بخواند و قبل از مرگ ظهور امام زمان را ببیند و بعد بمیرد در کنار رسول جای خواهد گرفت .
تاثیرات و برکت خواندن سوره تغابن
1) جهت یافتن وسایل گم شده
چنانچه شخصی چیزی در زمین دفن کرده و اما جای دقیق آن را فراموش کرده اگر آیه ی ٧ سوره تغابن را در کاغذی بنویسد و با آب پاکی آن را بشوید و در آن مکانی که گمان دارد شی دفن شده در آنجا کندر بسوزاند و بعد با آب شسته شده آنجا را آبپاشی کند خداوند در یافتن شی گم شده او را راهنمایی می کند.
٢) جهت رفع بلا از دشمن و امنیت
از پیامبر چنین نقل شده است که خواندن سوره تغابن وقتی که با پادشاه و سلطانی روبه رو می شوند که از او ترس و واهمه دارند سبب می شود که شر آن شخص از او دفع گردد.
متن و تفسیر سوره تغابن
﴿ سورة التغابن – سورة ٦٤ – تعداد آیات ١٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
یُسَبِّحُ لِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ ۖ وَ هُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١﴾
هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است خدا را تسبیح مىگویند او راست فرمانروایى و او راست سپاس و او بر هر چیزى تواناست (۱)
هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ فَمِنکُمْ کَافِرٌ وَ مِنکُم مُّؤْمِنٌ ۚ وَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿٢﴾
اوست آن کس که شما را آفرید؛ برخى از شما کافرند و برخى مؤمن و خدا به آنچه مىکنید بیناست. (۲)
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ ۖ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ ﴿٣﴾
آسمانها و زمین را به حق آفرید و شما را صورتگرى کرد و صورتهایتان را نیکوآراست و فرجام به سوى اوست (۳)
یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ ۚ وَ اللَّـهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٤﴾
آنچه را که در آسمانها و زمین است مىداند و آنچه را که پنهان مىکنید و آنچه را که آشکار مىدارید نیز مىداند و خدا به راز دلها داناست (۴)
أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِن قَبْلُ فَذَاقُوا وَ بَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٥﴾
آیا خبر کسانى که پیش از این کفر ورزیدند و فرجام بد کارشان را چشیدند و عذاب پر دردى خواهند داشت به شما نرسیده است؟ (۵)
ذَٰلِکَ بِأَنَّهُ کَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَقَالُوا أَبَشَرٌ یَهْدُونَنَا فَکَفَرُوا وَ تَوَلَّوا ۚ وَّ اسْتَغْنَى اللَّـهُ ۚ وَ اللَّـهُ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ﴿٦﴾
این بدفرجامى از آن روى بود که پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان مىآوردند ولى آنان مى گفتند: آیا بشرى ما را هدایت مىکند؟ پس کافر شدند و روى گردانیدند و خدا بىنیازى نمود و خدا بىنیاز ستودهاست (۶)
زَعَمَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَن لَّن یُبْعَثُوا ۚ قُلْ بَلَىٰ وَ رَبِّی لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ ۚ وَ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّـهِ یَسِیرٌ ﴿٧﴾
کسانى که کفر ورزیدند، پنداشتند که هرگز برانگیخته نخواهند شد بگو: آرى، سوگند به پروردگارم، حتما برانگیخته خواهید شد سپس شما را به حقیقت آنچه کردهاید قطعاًواقف خواهند ساخت و این بر خدا آسان است (۷)
فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا ۚ وَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿٨﴾
پس به خدا و پیامبر او و آن نورى که ما فرو فرستادیم ایمان آورید و خدا به آنچه مىکنید آگاه است (۸)
یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ۖ ذَٰلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ ۗ وَ مَن یُؤْمِن بِاللَّـهِ وَ یَعْمَلْ صَالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿٩﴾
روزى که شما را براى روز گردآورى گرد مىآورد آن روز، روز حسرت خوردن است و هر کس به خدا ایمان آورده و کار شایستهاى کرده باشد بدیهایش را از او بسترد و او را در بهشتهایى که از زیر درختان آن جویبارها روان است درآورد در آنجا بمانند این است همان کامیابى بزرگ (۹)
وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَـٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِینَ فِیهَا ۖ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿١٠﴾
و کسانى که کفر ورزیده و آیات ما را تکذیب کردهاند آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود و چه بد سرانجامى است (۱۰)
مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗ وَ مَن یُؤْمِن بِاللَّـهِ یَهْدِ قَلْبَهُ ۚ وَ اللَّـهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿١١﴾
هیچ مصیبتى جز به اذن خدا نرسد و کسى که به خدا بگرود دلش را به راه آورد و خداست که به هر چیزى داناست (۱۱)
وَ أَطِیعُوا اللَّـهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ﴿١٢﴾
و خدا را فرمان برید و پیامبر او را اطاعت نمایید و اگر روى بگردانید بر پیامبر ما فقط پیامرسانى آشکار است (۱۲)
اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَ عَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١٣﴾
خداست که جز او معبودى نیست و مومنان باید تنها بر خدا اعتماد کنند (۱۳)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَ أَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَّکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَ إِن تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿١٤﴾
اى کسانى که ایمان آوردهاید در حقیقت برخى از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمایند از آنان بر حذر باشید و اگر ببخشایید و درگذرید و بیامرزید به راستى خدا آمرزنده مهربان است (۱۴)
إِنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَ أَوْلَادُکُمْ فِتْنَةٌ ۚ وَ اللَّـهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿١٥﴾
اموال شما و فرزندانتان صرفا وسیله آزمایشى براى شمایند و خداست که نزد او پاداشى بزرگ است (۱۵)
فَاتَّقُوا اللَّـهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطِیعُوا وَ أَنفِقُوا خَیْرًا لِّأَنفُسِکُمْ ۗ وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٦﴾
پس تا مىتوانید از خدا پروا بدارید و بشنوید و فرمان ببرید و مالى براى خودتان در راه خدا انفاق کنید و کسانى که از خسّت نفس خویش مصون مانند آنان رستگارانند (۱۶)
إِن تُقْرِضُوا اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ۚ وَ اللَّـهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ ﴿١٧﴾
اگر خدا را وامى نیکو دهید آن را براى شما دو چندان مىگرداند و بر شما مىبخشاید و خداست که سپاسپذیر بردبار است (۱۷)
عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١٨﴾
داناى نهان و آشکار و ارجمند سنجیدهکار است (۱۸)