اولین کسانی که وارد جهنم میشوند چه کسانی هستند؟
کسانی که اول از بقیه جهنمیان به جهنم میروند چه کسانی هستند؟
رسول خدا(صلی الله و علیه) می فرماید: زنی که شوهرش را بیازارد، تا او را یاری و از خود راضی نکند خدا هیچ یک از کارهای نیکش را نخواهد پذیرفت. گرچه آن زن همه روزگارش را روزه بگیرد و به عبادت بپردازد و بردگانی را آزاد سازد و اموالش را در راه خدا ببخشد و این زن {تا چنین باشد} نخستین کسی است که وارد آتش خواهد شد. همانند این کیفر برای شوهر هم هست، چنانکه همسرش را از روی ستم بیازارد.
همچنین فرموده اند: هر مردی که بر بداخلاقی همسرش برای خدا صبر و شکیبایی کند خداوند بزرگ برای هر بار صبر او، پاداشی همانند و همسنگ پاداش صبر ایوب در برابر بلای او به وی خواهد داد و هـر زنى که در بـرابر بـد اخلاقى شـوهـرش صبر و شکیبایى ورزد ، خداوند همانند (ثواب) آسیه (همسر فرعون) به او عطا کند .
رسول خدا (صلی الله و علیه) می فرماید: هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به همسرش بیشتر ابراز محبت می کند.
7 نفر اول جهنم را بشناسید
امام صادق(ع) فرمود:در روز قیامت عذاب هفت نفراز همه سخت تر است، فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد و دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند.
شیخ صدوق در کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» درباره کیفر قابیل فرزند خطارکار حضرت آدم(ع) و دو نفر از بنی اسرائیل و دو تن از امت اسلام با توجه به روایات رسیده این چنین نقل می کند:
راوی می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند:در روز قیامت عذاب هفت نفر از همه سخت تر است:فرزند آدم(ع) که برادرش را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) در مورد خداوند بحث و خدا را انکار کرد، دو نفر از بنی اسرائیل که قوم خود را یهودی و مسیحی کردند، فرعون که گفت:من بالاترین خدای شما هستم و دو نفر از این امت که یکی از آن ها بدتر از دیگران است و در تابوتی شیشه ای در زیر جهنم در دریاهایی از آتش قرار دارد.
راوی از امام باقر(ع) پرسید:اولین کسی که وارد جهنم می شود کیست؟، فرمودند:ابلیس و دو نفر دیگر که در سمت راست و چپ او هستند.
اسحاق بن عمار صیرفی می گوید:به امام کاظم(ع) عرض کردم:درباره آن دو نفر چیزی بگویید و من درباره آن دو مطالب زیادی از پدرتان شنیده ام، فرمودند:ای اسحاق! اولی همانند آن گوساله و دومی همانند سامری است.
عرض کردم:بیشتر بفرمایید.
فرمودند:به خدا سوگند آن ها عده ای را مسیحی، یهودی و مجوسی کردند، خداوند کار آن ها را نبخشد.
عرض کردم:بیشتر بفرمایید.
فرمودند:سه نفر هستند که خداوند به آن ها نظر رحمت نمی افکند، آن ها را پاک نمی کند و عذاب دردناکی برای آنها مهیاست.
عرض کردم:فدایت گردم، اینان کیستند؟
فرمودند:کسی که از جانب غیر خدا ادعای امامت کند یا امام از طرف خدا را بدنام کند و یا گمان کند آن دو نفر بهره ای از اسلام داشته اند.
عرض کردم:بیشتر بفرمایید.
فرمودند:ای اسحاق! برایم فرقی ندارد که آیه محکمی از قرآن را محو کنم، پیامبری حضرت محمد(ص) را انکار کنم، گمان کنم در آسمان خدایی نیست یا در امامت بر حضرت علی(ع) پیشی بگیریم (یعنی گناه این کارها با گناه انکار امامت امیرالمؤمنین(ع) و ادعای امامت خودم برابر است).
عرض کردم:فدایت شوم، بیشتر بفرمایید.
فرمودند:ای اسحاق! همانا در جهنم دره ای به نام «سقر» است، از زمانی که خداوند آن را آفریده، نفس نکشیده است، اگر خداوند به اندازه سر سوزنی به او اجازه تنفس بدهد، بدون شک همه زمینیان را آتش می زند و همانا جهنمی ها از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب هایی که خداوند برای اهل این دره آماده کرده، گریزانند و همانا بدون شک در این دره کوهی است که همه کسانی که در این دره هستند از گرما، بدبویی، کثیفی و عذاب هایی که خداوند برای ساکنان این کوه مهیا کرده است، گریزان هستند.
و همانا بدون شک در این چاه افعی ای است که همه اهل این چاه از پلیدی، بدبویی، کثیفی و سم هایی که خداوند عزوجل در نیش آن برای اهلش مهیا کرده، گریزان هستند و همانا و بدون تردید در شکم این افعی هفت صندوق است که پنج نفر از امت های گذشته و دو نفر از این امت در آن هستند.
عرض کردم:فدایت شوم این پنج نفر و دو نفر کیستند؟
فرمودند:آن پنج نفر عبارتند از:قابیل که هابیل را کشت، نمرود که با حضرت ابراهیم(ع) درباره وجود خدا بحث کرد و منکر خدا شد و گفت:من زنده می کنم و می میرانم، فرعون که گفت:من بالاترین خدای شما هستم، یهودا که گروهی را یهودی کرد و بولس که عده ای را مسیحی کرد و دو تن بیابانی از این امت.