دسته‌بندی نشده

آشنایی با 4 ماه از ماههای حرام سال

ماههای حرام در قرآن کریم

منظور از ماه های حرام، ایامی می باشد که خالق هستی رعایت حرمت آن ها را بر مؤمنان واجب کرده است. حرام بودن این ماه ها یعنی هتک و دریدن پرده محرمات در این ماه ها شدیدتر و بدتر از ماه های دیگر است و عقاب گناهان و ثواب حسنات در این ماه ها افزایش می یابد.

این ماهها بدان جهت حرام نامگذاری شده اند که حرام بودن جنگ در آنها و حرمت داشتن این ماه ها و به قول برخی بزرگداشت و تعظیم طاعات و تشدید هتک محرمات در این ماه ها نسبت به سایر ماه ها بیشتر بوده است.
برخی از افراد اعتقاد دارند کهاز زمان حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل این ماهها حرمت داشته اند و اعراب آن را به ارث برده اند و در زمان جاهلیت نیز همواره، حرمت این ماهها را حفظ می نمودند. مثلا اگر قاتل پدر خود را در این ماهها می دیدند، به جهت حرمت این ایام اعتراضی به او نداشتند.

این آئین ابراهیمی تا زمان ظهور اسلام همچنان در میان عرب رواج داشته و محترم بود تا زمانی که قرآن کریم به صراحجت آن را بیان کرده و تائید نمود.
آفریدگار در آیه 36 سوره توبه، تعداد ماههای سال را عدد 12 معرفی کرده و می فرمایند:شب ها مخلوق خداست و هیچ زمانی به خودی خود بر «زمان» دیگر برتری ندارد؛ ولی برخی از روزها، شب ها و ماه ها به خاطر علل و حوادثی، برتری و قداست خاصی پیدا می کنند.

آفریدگار آسمان ها و زمین در آیه 36 سوره توبه تعداد ماه های سال را دوازده ماه معرفی کرده و فرموده است:

انَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کتَابِ اللَّهِ یوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِک الدِّینُ الْقَیمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکینَ کافَّةً کمَا یقَاتِلُونَکمْ کافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ :
همانا شماره ماه ها در علم خدا دوازده ماه است، که در کتاب تکوین، روزی که آسمان ها و زمین را آفرید، تثبیت گرداند. از آن، چهار ماه، حرام است و آن دین قیم است که به مصالح عباد قیام دارد. پس در این چهار ماه بر خود ستم مکنید و با مشرکان، جمیع آنان، قتال کنید، چنان که آنان با شما، جمیع شما، جنگ می کنند. و بدانید خدا همواره با پرهیزگاران است.

اسامی ماه‌های حرام

ماه‌های حرام همان‌گونه که در کتاب تحریرالوسیله امام خمینی ره آمده است عبارت است از :

  1. رجب
  2. ذی القعده
  3. ذی‌الحجه
  4. محرم

امام خمینی (ره) می فرماید:
«لو ارتکب القتل فی أشهر الحرم:رجب و ذی القعدة و ذی الحجة و المحرم فعلیه الدیة و ثلث من أی الأجناس کان تغلیظا، و کذا لو ارتکبه فی حرم مکة المعظمة، و لا یلحق بها حرم المدینة المنورة و لا سائر المشاهد المشرفة، و لا تغلیظ فی الأطراف و لا فی قتل الأقارب »

اگر شخصی در ماههای حرام رجب و ذی القعده و ذی الحجّه و محرم، مرتکب قتل شود، پس بر او پرداخت یک دیه و ثلث است از هر جنسی که باشد، به جهت تغلیظ و تشدید

همچنین اگر در حرم مکۀ معظمه مرتکب قتل شود نیز دیه او به همین منوال است، اما در حرم مدینه منوّره و همچنین بقیه مشاهد مشرفه، به مکّۀ معظمه اینگونه نمی باشد.

در اعضاء بدن و همچنین در قتل نزدیکان، تغلیظ وجود ندارد و دیه به جهت آن افزایش نمی یابد.

ماه های حرام

جایز بودن دفاع در ماه های حرام

علاوه بر تشدید دیه، جنگ نیز در این ماههای حرام کنار گذاشته می شود. یکی از نتایج این قوانین، ایجاد و افزایش امنیت عمومی به خصوص برای کسانی است که قصد حج تمتع یا عمره رجبیه دارند، اما اگر افرادی علی رغم ممنوع بودن جنگ در این ماهها، اقدام به مبارزه کند، در این صورت بر آنانی که مورد هجوم واقع شده اند، جنگ دفاعی ممنوعیت ندارد. استفتاء زیر همین موضوع را توضیح می دهد:

ثواب سه روز، روزه از ماه های حرام

در میان اعمال سفارش شده ی ماههای حرام بخصوص رجب در مفاتیح الجناح عنوان شده است که روزه سه روز از این ماه فضیلت بسیار دارد، هر که در یکی از ماه های حرام‏ این سه روز را روزه بدارد، حق تعالی برای او ثواب نهصد سال عبادت را می ‏نویسد.

سوال : در چه صورت حرمت ماههای حرام شکسته و مسلمین می توانند جنگ کنند؟

پاسخ: در جنگ دفاعی هر موقع که دفاع واجب باشد باید بر آن اقدام شود اگر چه در ماه حرام باشد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا