دسته‌بندی نشده

آشنایی با قرص ترک اعتیاد الکل دی سولفیرام 

موارد مصرف و عوارض قرص دی سولفیرام

دی سولفیرام (Disulfiram) برای درمان اعتیاد به مصرف الکل استفاده می‌شود. این دارو فقط برای افرادی که از طریق سم‌زدایی نوشیدن الکل را قطع کرده‌اند، مناسب می‌باشد. این دارو به‌عنوان یک عامل بازدارنده برای نوشیدن الکل بیشتر، عمل می‌کند.

دی سولفیرام با تداخل در فرایند تجزیه الکل در بدن عمل می‌کند. معمولاً هنگامی که شما الکل مصرف می‌کنید، بدن شما، الکل را به ماده‌ای به نام استالدهید تجزیه می‌کند و سپس این ماده نیز تجزیه می‌شود تا از بدن خارج شود. داروی دی سولفیرام آنزیم تجزیه‌کننده استالدهید را مسدود می‌کند. این امر موجب می‌شود سطح بالایی از استالدهید در خون شما وجود داشته باشد و اثر ناخوشایندی ایجاد می‌کند.

اگر شما همراه با مصرف داروی دی سولفیرام حتی مقدار کمی الکل مصرف کنید، این دارو واکنش ناخوشایند شدیدتری در شما ایجاد می‌کند. این واکنش در حدود ۱۰ دقیقه بعد از نوشیدن الکل شروع می‌شود و می‌تواند چندین ساعت طول بکشد. دانستن این موضوع، کمک خواهد کرد شما از نوشیدن الکل دست بکشید. از آنجا که نوشیدن مقادیر بیش‌تر الکل می‌تواند واکنش‌های بالقوه خطرناکی ایجاد کند، دی سولفیرام فقط توسط متخصص به افرادی تجویز می‌شود که مصمم به ترک الکل هستند و در هنگام مصرف این دارو، الکل مصرف نمی‌کنند.

مکانیسم اثر دی سولفیرام

اثر ضد الکل: دارو به صورت برگشت‌ناپذیر، آلدئید دهیدروژناز را مهار می‌کند. که از اکسیداسیون الکل بعد از اثر آنزیم استالدئید جلوگیری می‌کند. به این ترتیب سطح استالوئید به میزان 5 تا 10 برابر حد نرمال افزایش می‌یابد، که در تماس حتی با مقادیر کم الکل، واکنش شدید (تهوع و استفراغ) ایجاد می‌کند. تحمل به دیسولفیرام رخ نمی‌ دهد، بلکه با ادامة درمان، حساسیت به الکل افزایش می‌یابد.

دارو

فارماکوکینتیک دی سولفیرام

  • زمان پیک پلاسمایی: ۴ساعت
  • پیک غلظت پلاسمایی:۲/۴mcg/ mL
  • طول اثر:تا دو هفته
  • شروع اثر: ۲-۱۲ساعت
  • متابولیسم: کبدی۸۰ـ۹۰٪‏
  • متابولیت ها: دی اتیل دی تیو کاربامات
  • آنزیم هایی که مهار می گردند: CYP2C9 و CYP2E1 کبدی.
  • دفع: مدفوع و گاز های خروجی در بازدم

موارد و مقدار مصرف دی سولفیرام

داروی کمکی در درمان وابستگی به الکل

بزرگسالان: حداکثر مقدار دارو، 500 میلی‌گرم خوراکی به صورت تک دوز هر روز صبح برای یک تا دو هفته تجویز شود. در صورت بروز سرگیجه، بعداز ظهر مصرف شود. دوز نگهدارنده دارو 125 تا 500 میلی‌گرم روزانه (متوسط 250 میلی‌گرم)، تا زمانی که بیمار کنترل شود ادامه یابد. طول مدت درمان می‌تواند چند ماه یا سال باشد.

مصرف دی سولفیرام در دوران بارداری

برای دارو های گروه C در دوران بارداری مطالعات در حیوانات نشان داده است که دارو های گروه C روی جنین اثرات جانبی دارد ولی مطالعات کافی در مورد انسان در دست نیست؛ با این حال منافع استفاده از دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد؛ یا هیچ گونه مطالعه ای در حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان موجود نیست.

عوارض جانبی دی سولفیرام

  • اعصاب مرکزی: دلیریوم، افسردگی، گیجی، سردرد، خستگی، نوریت محیطی، پلی‌نوریت، بی‌قراری، واکنشهای سایکوتیک.
  • چشم، گوش، حلق و بینی: نوریت اپتیک.
  • دستگاه گوارش: مزه فلزی یا طعم سیر در دهان.
  • کبدی: هپاتیت کستاتیک یا فولمینانت،‌ هپاتوتوکسیستی.
  • متابولیک: افزایش سطح سرمی کلسترول.
  • پوست: درماتیت آلرژیک یا شبیه آکنه.

سایر عوارض: واکنش دیسولفیرام به صورت فلاشینگ، سردرد ضربان‌دار، تنگی نفس، تهوع، استفراغ شدید، تعریق، تشنگی، درد قفسه سینه، طپش قلب، هایپرونتیلاسیون،‌ افت فشارخون، سنکوپ، اضطراب، ضعف، تاری دید، کانفیوژن، آرتروپاتی، واکنشهای شدید، دپریسون تنفسی، کلاپس قلبی ـ عروقی، آریتمی، سکته قلبی، نارسایی قلبی حاد، تشنج، کاهش سطح هوشیاری، مرگ.

موارد منع مصرف و احتیاط دی سولفیرام

دارو در بیمارانی که با الکل مسموم شده‌اند و در فاصله 12 ساعت از مصرف الکل منع مصرف دارد. در بیماران با سایکوز، بیماری میوکارد، انسداد کرونر، یا حساسیت به دیسولفیرام یا دیگر مشتقات تیورام که در حشره‌کش‌ها استفاده می‌شود. و در بیمارانی که مترونیدازول، پاراآلدئید، الکل یا فرآورده‌های حاوی الکل دریافت می‌کنند، منع مصرف دارد.

در بیماران با دیابت ملیتوس، هایپوتیروئیدیسم، تشنج، آسیبهای مغزی، نفریت، سیروز یا نارسایی کبدی یا مصرف همزمان فنی‌توئین با احتیاط استفاده شود. در دوران حاملگی از این دارو استفاده نشود.

دارو

مسمومیت با دی سولفیرام و درمان آن

  • مصرف بیش از اندازه باعث ناراحتی گوارشی، استفراغ، اختلال EEG، سرگیجه، تغییر سطح هوشیاری، توهم، اختلال تکلم، کوما می‌شود. درمان شامل شستشوی معده و درمان حمایتی و علامتی می‌باشد.
  • واکنشهای شبیه دیسولفیرام معمولاً کشنده نیستند. ولی به دلیل احتمال آریتمی و افت فشار شدید باید تجهیزات اورژانس در دسترس باشد. شوک را با تجویز پلاسما یا محلولهای الکترولیتی درمان کنید. دوزهای بالای وریدی آسکوربیک اسید، آهن و آنتی‌هیستامین‌ها استفاده شده ولی اثر آنها زیر سؤال است.در صورت بروز هایپوکالمی، با مانیتورینگ و مکمل پتاسیم درمان شود.

تداخلات دارویی دی سولفیرام

  1. مصرف همزمان با باربیتوراتها، کلرودیازوپوکساید، مهارکننده‌های CNS، ضد انعقادهای کومارینی، دیازپام، میدازولام، پاراآلدئید، باعث افزایش سطوح خونی این دارو می‌شود.
  2. ایزونیازید باعث افزایش خطر آتاکسی، عدم تعادل یا تغییرات رفتاری بارز می‌شود، همزمان با هم استفاده نشوند.
  3. مصرف همزمان با مترونیدازول خطر سایکوزوکانفیوژن را افزایش می‌دهد، همزمان با هم به کار نروند.
  4. دارو باعث افزایش اثرات جانبی فنی‌توئین می‌شود. سطوح خونی فنی‌توئین را مانیتور کرده و دوز آن را تنظیم کنید.
  5. دارو باعث افزایش اثرات ضدانعقاد وارفارین می‌شود. PT و INR را مانیتور کنید.
  6. مصرف همزمان با ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، بخصوص ایمی‌پرامین باعث ایجاد دلیریوم گذرا می‌شود. بیمار را بدقت مانیتور کنید.
  7. مصرف همزمان با کافئین باعث افزایش اثرات و طولانی شدن اثر کافئین می‌شود. همزمان با هم به کار نروند.
  8. مصرف همزمان با تمامی فرآورده‌های حاوی الکل، باعث واکنش شبیه دیسولفیرام می‌شود. این واکنش ممکن است با فاصله 2 هفته بعد از مصرف تک دوز دیسولفیرام رخ دهد. هرچه مدت مصرف دارو طولانی‌تر باشد، احتمال حساسیت به الکل بیشتر است.

ملاحظات اختصاصی دی سولفیرام

1- معاینات کامل فیزیکی و تستهای آزمایشگاهی (CBC، الکترولیت‌ها و ترانس‌آمینازها) باید قبل از درمان و سپس به طور منظم تکرار شود.
2- به اعضای خانواده بیمار اطلاع دهید که هیچگاه بدون آگاهی او از این دارو استفاده نکند چون باعث واکنشهای شدید و مرگ به دنبال مصرف الکل می‌شود.
3- حداقل تا 12 ساعت بعد از مصرف الکل، از این دارو استفاده نکنید.
4- تنها در بیماران با انگیزه همکاری کافی، و در کسانی که حمایت کافی روانی می‌شوند، استفاده شود.

نکات قابل توصیه به بیمار در حین مصرف دی سولفیرام

1- درمان نیاز به مراقبت دقیق دارد. عوارض مصرف دیسولفیرام باید به بیماران توضیح داده شده و قبل از مصرف از بیمار رضایت گرفته شود.
2- دیسولفیرام در عدم استفاده از الکل کمک می‌کند ولی الکلیسم را درمان نمی‌کند.
3- به بیمار توضیح دهید که از تمام فرآورده‌های حاوی الکل، حتی فرآورده‌های گیاهی و شربت‌های ضدسرفه پرهیز کند. حتی مصرف موضعی فراوده‌های حاوی الکل‌ می‌تواند، باعث واکنشهای شبیه دیسولفیرام شود.
4- دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود.
5- قرص‌ها می‌توانند خرد شده یا با مایعات مخلوط شوند.

نحوه نگه‌داری داروی دی سولفیرام

  • تمامی داروها را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
  • دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.

بیشتر بخوانید:

فواید نوشیدن الکل برای قلب حقیقت دارد؟

خطرات جدی مصرف الکل در دوران بارداری

ناتوانی جنسی با الکل،آیا از اثر الکل بر توانایی جنسی آگاهی دارید؟

separator line

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا